หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่ (๔๖)

๑ในตัวฉัน มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ใช้สภาวะกวี นั่นคือการดูแลสังขาร เพราะฉันจะย้อนกลับสู่ระบบตรรกะ ว่าด้วยการคุ้มครองพื้นฐาน

ในการดูแลสุขภาพของฉัน ฉันจะดูแลพื้นฐาน เพียงเท่านั้นเอง

พื้นฐานเหล่านั้น แยกออกได้ง่ายดายเพียงสี่ข้อ

๑ การขับถ่าย

๒ การออกกำลังกาย

๓ การกินอาหาร

๔ การนอนหลับ

มันมีเพียงแค่สี่ข้อเท่านั้นเอง แต่ดำเนินไปอย่างหมดจด

๒ที่จริงจะเริ่มที่ข้อไหนก่อนก็ได้ แต่ชีวิตของฉันจะเริ่มจากยามเช้า ด้วยการตื่นนอน สิ่งแรกคือ ฉันจะขับถ่าย เพราะมันจะทำให้ร่างกายของฉันเบา โล่ง และพร้อมจะใช้ชีวิตในแต่ละวัน

หากฉันถ่ายไม่ออก ก็จะเหมือนร่างกายเกิดการติดลบนิดหน่อย และมันจะค่อยๆ ทำให้ระบบอื่นๆ ผิดพลาดตาม

พื้นฐานที่หนึ่งจึงสำคัญมาก มันคือการเริ่มต้น

๓ จากนั้นก็คือการออกกำลังกาย เพราะฉันกินข้าวมื้อเดียว ข้อสองจึงเป็นการออกกำลังกาย เพราะฉันมีเวลายาวนานมากในการออกกำลังกาย หมายถึงตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเที่ยง ซึ่งเป็นเวลาอาหารกลางวันของฉัน มันนานเป็นครึ่งวัน

สมมติฉันตื่นนอน ๐๕.๐๐ กว่าจะถึง ๑๒.๐๐ นานถึงเจ็ดชั่วโมง

ฉันจะทำท่ากายบริหาร และว่ายน้ำ นานเท่าที่ฉันพอใจ มากน้อยแล้วแต่อารมณ์ของฉัน

ข้อเสียของการออกกำลังกาย ในวัยของฉันคือ ฉันจะเหนื่อยล้า และง่วงนอน บางครั้งหลังจากออกกำลังกาย ฉันต้องเอนตัวลงนอนสักงีบ ต่อให้ไม่หลับ ก็ทำให้สมองของฉันโปร่งโล่งขึ้น

ฉันไม่มีความทะเยอทะยานจะเป็นนักกีฬาเลย ฉันทำเพียงแค่ให้เป็นพื้นฐานเท่านั้น และความต้องการน้อยนี้ก็พอเพียง

๔ส่วนการกินอาหารนั้น ฉันสนใจในการคุ้มครองอวัยวะภายใน เช่นไต ไตของฉันยากจะมีปัญหาได้ เพราะฉันกินอาหารรสจืด และไม่กินยา

ไตจะเสียเพราะสองข้อนี้เป็นหลัก คือคนกินเค็มกับกินยาประจำ ยาส่วนใหญ่มีผลต่อไต ยิ่งกินประจำ คือการฆ่าตัวตายผ่อนส่ง ที่มีหมอคอยยุยงส่งเสริม

คนบางคนอาจเริ่มด้วยการกินยาคุมความดัน ต่อมาก็คุมคอเลสเตอรอล และต่อมาเพิ่มเป็นคุมเบาหวาน เพียงเท่านั้น ไตก็วายได้ เหมือนเพิ่มแรงกดดันทีละน้อย ยิ่งหากเขาเป็นคนกินเค็ม ไตก็จะยิ่งวายเร็ว ยังไม่นับคนที่เคยกินเหล้า

แปลกที่หมอสนใจแต่สิ่งที่อยู่ข้างหน้า เช่น เวลาเขาตรวจเจอคอเลสเตอรอลสูงหน่อย ก็จะรีบจ่ายยาคุมคอเลสเตอรอล หากคนไข้ไม่มีโรคประจำตัวอื่นใด เขาก็ปลอดภัย แต่เริ่มมีแรงกดดันที่ไตทีละน้อยแล้ว แต่หากเกิดปัญหาอื่นตามมาอีก อันตรายก็เพิ่มขึ้นตาม

ที่เป็นเช่นนี้ เพราะมนุษย์ไม่ได้ให้ความสำคัญแก่พื้นฐาน มันควรอยู่ที่ ๐ หรือใกล้ ๐ ที่สุด นั่นคือสังขารของเรานั้น ไม่ควรกินยาใดๆ และยิ่งไม่ควรกินยาประจำ

และยิ่งไม่ควรกินยาประจำหลายตัว

ย้อนกลับไปสู่ ๐

๕ฉันเป็นคนบริจาคเลือด ตามแต่กำหนดเวลาที่พยาบาลอนุญาต แรกเริ่มทุกสามเดือน ต่อมาก็กลายเป็นทุกสี่เดือน ในวันนี้เขาอนุญาตให้ฉันบริจาคเลือดทุกหกเดือน ฉันก็ปฏิบัติไปตามนั้น จนกว่าจะถึงวันที่พยาบาลไม่รับ

แต่เท่าที่ฉันตรวจสอบดู เลือดของฉันดีมาก ในค่าทุกตัว เพราะฉันเป็นคนบริจาคเลือดที่ค่าพื้นฐานดี ด้วยฉันคุ้มครองมัน ฉันจึงเป็นใครคนหนึ่งที่ไม่กินยาใดเลย และทานอาหารที่ดี

โดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันทะนุถนอมเลือดของฉัน

๖ฉันเป็นคนกินอาหารอะไรก็ได้ ไม่ได้จำกัดอย่างเข้มงวด แต่ทว่าจะมีพื้นฐานคอยรองรับ สรุปคือฉันกินอาหารธรรมดา อาหารที่หาได้ง่าย ราคาถูก แต่ร่างกายของเราจะบอกตัวเองว่าอาหารใดควรกิน อะไรไม่ควรกิน มันแปลก ทำไมสังขารสามารถบอกตัวเองได้ และตัวเองจะฟังไหม

ฉันจะคอยสังเกต ตับ ไต หัวใจ ปอด

อวัยวะพื้นฐานเหล่านั้น

๗ฉันไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ และแม้แต่กาแฟ ฉันก็ไม่ดื่ม ด้วยฉันถือว่ามันยังไม่ใช่ของดี

ฉันเคยดื่มกาแฟเล่นๆ แล้วพบว่ามันมีผลร้ายต่อร่างกาย มันทำให้ฉันคอแห้ง หิวน้ำ และไม่สามารถแก้อาการหิวน้ำนั้นได้ ด้วยการดื่มน้ำใดๆ มันร้อนและร้าวรานเข้าไปข้างใน

ถึงแม้กาแฟจะไม่ได้อันตรายเท่าเหล้า บุหรี่ แต่ทว่า มันก็เป็นมารตัวน้อยอยู่ดี

เหล้า บุหรี่ มีผลต่อตับ ไต และปอดแน่นอน รุนแรงอย่างสุดจะประมาณได้

กาแฟมีผลน้อยกว่า แต่มันก็มี เพราะฉันไม่เคยดื่มกาแฟนานมาก นานเป็นสิบปี อยู่มาวันหนึ่ง ฉันเผลอดื่มกาแฟเข้าไปหนึ่งคำ เพราะเข้าใจผิด คิดว่าเป็นชา ทันใดนั้น ร่างกายของฉันมีอาการช็อกเหมือนไม่สบาย นานอยู่สักสิบนาที ช่างน่าสะพรึงกลัวอะไรเช่นนั้น ที่ฉันป่วยสิบนาที เพราะดื่มกาแฟ

ฉันยอมรับว่าร่างกายของฉันอ่อนแอ เพราะพื้นฐานที่จริงแล้วคือความเปราะบาง ความอ่อนแอ มันจึงรักษาได้ง่าย และสูญเสียได้ง่ายเช่นกัน

๘ส่วนข้อสุดท้าย คือการนอนหลับ ข้อนี้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีเคล็ดลับอะไร ทำให้นอนหลับ เพราะตัวฉันเองก็จัดว่านอนหลับใช้ได้ แต่ไม่ทั้งหมด

ในทุกเดือนจะมีสองสามวันที่ฉันนอนไม่หลับ ไม่รู้เพราะอะไร ฉันก็ยังไม่เข้าใจ แต่มันจะเกิดขึ้น อาการเหมือนสมองของฉันไม่นิ่ง บางครั้งเกิดความโกรธ บางครั้งเกิดความกังวล ที่จริง มันคือโลภ โกรธ หลง ที่อยู่ๆ ก็เพิ่มขึ้นในราตรีนั้น และแล้วฉันก็นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย พลิกไปพลิกมา

หากมันเกิดบ่อยกว่านี้ ฉันคงแย่ แต่เพราะมันเกิดขึ้นสองสามครั้งในหนึ่งเดือน ฉันจึงปลอดภัย แต่มันทำให้ฉันเข้าใจคนนอนไม่หลับ ว่าทรมานเพียงใด

ฉันไม่กล้ามีความโลภ โกรธ หลง เพราะเพียงแค่ปลายอารมณ์ของมันเท่านั้น ฉันก็แทบแย่ หากหนักกว่านี้ คือความตายถามหา

ฉันจึงจำเป็นต้องมีเมตตา ปล่อยวาง มีความนอบน้อม หากฉันอยากนอนหลับ

การมีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล หรือการมีอำนาจมหาศาล อาจดี แต่สิ่งเหล่านี้ อาจทำให้คุณนอนไม่หลับ พื้นฐานของคุณก็เริ่มเสีย หากนอนไม่หลับจริงๆ ไม่ช้าระบบอื่นก็เสียด้วย

คุณอาจถ่ายไม่ออก จากอันหนึ่งนำพาไปสู่อีกอันหนึ่ง และสิ้นสุดที่ความตาย