โลกหมุนเร็ว/เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง/อาหารถึงปากดังใจ

โลกหมุนเร็ว/เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง [email protected]

อาหารถึงปากดังใจ

 

อีกไม่กี่วันก็จะมีการเชิญญาติพี่น้องมาทานอาหารด้วยกันที่บ้าน หมดยุคแขกยี่สิบห้า แม่ครัวสามสิบแล้ว เพราะอาหารนอกบ้านอร่อยๆ มีให้เลือกสั่งมากมาย แค่เลือกว่าจะกินอะไร และใช้เดลิเวอรี่เจ้าไหนอาหารก็จะถึงปากดังใจ

ยังติดอกติดใจการร่วมกันรับประทานอาหารครั้งที่แล้วที่เพื่อนผู้แสนดีไปสรรหาเดลิเวอรี่ซูชิที่ยังไม่เป็นที่รู้จักแต่สดใหม่อร่อยล้ำมารับประทานด้วยกัน ถึงเวลาใกล้เที่ยงก็นั่งเท้าคางรอหน้าบ้านคอยจ่ายสตางค์เท่านั้น แถมภาชนะยังทำด้วยกระดาษรีไซเคิลทิ้งง่ายไม่ก่อเกิดขยะมลพิษ

อะไรจะเติบโตดีเท่าธุรกิจอาหารเป็นไม่มี เพราะคนเราต้องบริโภคทุกวัน วันละหลายมื้อ

ดังนั้น ใครก็ตามที่คิดนวัตกรรมด้านบริการอาหารได้ถูกใจผู้บริโภคก็จะมีธุรกิจที่เจริญรุ่งเรือง แต่ก่อนที่จะได้มาซึ่งนวัตกรรมก็จะต้องมีการวิจัยพฤติกรรมผู้บริโภคอย่างละเอียดลออ

 

เห็นนวัตกรรมส่งอาหารล่าสุดของยี่ห้อแกร็บแล้วก็ต้องยอมรับว่าเขาช่างคิดละเอียดลออจริงๆ เพราะเท่าที่เป็นอยู่นี้ เวลาที่เราใช้บริการแกร็บฟู้ดเราก็สั่งอาหารได้ทีละร้าน ทีละแบบ เช่น อยากกินอาหารอีสานก็สั่งร้านขายอาหารอีสาน เช่น นิตยาไก่ย่าง เสียค่าจัดส่งเริ่มต้นตั้งแต่ 10 บาท เกิดอยากกินพิซซ่าด้วยก็ต้องสั่งอีกร้าน และเสียค่าส่งเพิ่มขึ้นอีก เกิดอยากกินสุกี้ก็ต้องสั่งอีกร้าน เป็นอันว่าเสียค่าส่ง 3 ต่อ

ล่าสุดแกร็บก็ออกผลิตภัณฑ์ใหม่ สั่งอาหารได้หลายๆ ประเภทในออเดอร์เดียวกัน เสียค่าส่งครั้งเดียว สมมุติว่าเราจะจัดงานสังสรรค์และแต่ละคนก็ชอบต่างๆ กัน ก็สั่งผ่านแกร็บคิทเช่นในออเดอร์เดียวกันได้

แกร็บใช้ข้อมูลการระบุสถานที่ตั้งเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้บริโภคและการให้บริการของพาร์ตเนอร์ร้านอาหาร ด้วยการคิดค้นระบบครัวกลาง โลเกชั่นอยู่ที่บนชั้นสองของตลาดสามย่าน

 

พูดถึงโลเกชั่นสำหรับระบบครัวกลางนี้ ทำให้ผู้เขียนคิดว่าเป็นโอกาสของคนที่มีสถานที่ อย่างผู้เขียนเป็นผู้อยู่อาศัยแถวสะพานควาย ทำให้นึกถึงพื้นที่ว่างของแลนด์ลอร์ดคนหนึ่งซึ่งอยู่บนถนนที่แยกจากหัวโค้งถนนสุทธิสารเลี้ยวซ้ายเข้าไปด้านหลังของบิ๊กซี ตรงนั้นเคยเป็นตลาดสดขนาดเล็กที่เปิดได้ไม่นานแล้วไม่ประสบความสำเร็จ มีพื้นที่ชั้นล่างและชั้นบนคล้ายๆ ตลาดสามย่านมาก น่าจะเหมาะที่จะทำครัวกลางของแกร็บเพื่อส่งอาหารให้คนที่อยู่รอบๆ สะพานควาย

ไม่ว่าจะเป็นแกร็บฟู้ดหรือแกร็บคิทเช่นก็นับว่าได้ช่วยธุรกิจอาหารของเอสเอ็มอีเป็นอย่างมาก พูดแล้วก็ฝันว่าอยากให้แกร็บหานวัตกรรมอะไรสักอย่างมาช่วยสนับสนุนแม่บ้านที่มีฝีมือทำอาหาร และใช้ครัวตัวเองทำอยู่กับบ้าน

ผู้เขียนนั้นเป็นคนไม่มีฝีมือทำอาหาร แต่หมั่นประจบเพื่อนบ้าง เพื่อนบ้านบ้างที่มีฝีมือทำอาหารให้ส่งอาหารมาให้แล้วก็ชวนเพื่อนฝูงญาติมิตรมารับประทานกัน

มีเพื่อนตั้งแต่มหาวิทยาลัยคนหนึ่งเมื่อเจ้าหล่อนแต่งงานไปมีแม่สามีเป็นอดีตห้องเครื่องในวัง ได้ถ่ายทอดการทำอาหารที่เป็นเลิศมาให้ลูกสะใภ้ มีทั้งอาหารคาว-หวาน อาหารไทยและเทศ

เจ้าหล่อนไม่เคยคิดจะโชว์ฝีมือที่ไหน ฤกษ์งามยามดีผู้เขียนก็ชวนเพื่อนๆ มาสังสรรค์กันและอ้อนเธอให้ทำอะไรอร่อยๆ ที่ไม่ใช่อาหารพื้นๆ ที่รับประทานกันอยู่

เธอก็เนรมิตเป็ดอบส้มมาให้ รู้สึกเป็นบุญปากเสียนี่กระไร วงสนทนารอบๆ เป็ดอบส้มวันนั้นช่างมีรสชาติเป็นอย่างยิ่ง

เธอมีเคล็ดลับต่างๆ ที่เผยให้เราฟังว่าต้องพิถีพิถันอย่างไรบ้าง

 

ครัวกลางของแกร็บคิทเช่นแบ่งออกเป็นครัวย่อยทั้งหมด 12 ครัวของร้านอาหารชื่อดังทั่วกรุงเทพฯ ทุกขั้นตอนการประกอบอาหารที่ครัวนี้เป็นไปตามมาตรฐานการผลิตพร้อมอนามัยที่ดี เขาจะส่งให้ในรัศมี 8 กิโลเมตร คงจะคำนวณมาแล้วว่าอาหารจะยังคงรสชาติและอุณหภูมิที่เหมาะสม ไม่เย็นชืด และมาถึงเร็วทันใจคนรับประทาน

จากข่าวที่ออกมาดูเหมือนว่าแกร็บจะมีการลงทุนให้ด้วย สำหรับเจ้าของธุรกิจที่เป็นรายเล็ก ทุนน้อย แต่อยากจะขยายฐานธุรกิจ หรือแม้แต่ผู้ประกอบการอิสระ

ยังมี “ฝีมือ” ด้านอาหารซุกซ่อนอยู่ในครัวบ้านต่างๆ มากมาย ด้วยคนไทยเป็นนักกินนักปรุง แต่ไม่ใช่นักธุรกิจ นักพัฒนาธุรกิจอย่างแกร็บก็หัวใสไปขุดเอาฝีมือเหล่านี้ให้ออกมาจากครัว

ถึงยุค “ฝีมือ” ครองตลาด

เห็นได้ว่าร้านอาหารตามสั่งที่ทำอาหารฝีมือไม่ถึงต่างก็ต้องปิดตัวกันไปเรื่อยๆ และธุรกิจเดลิเวอรี่อาหารเติบโตขึ้นมาแทน

 

ช่วงนี้ได้เห็นข่าวรองนายกรัฐมนตรี สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไปเปิดงานโอท็อปที่เชียงใหม่ เห็นความตั้งใจของท่านที่จะส่งเสริมธุรกิจเอสเอ็มอี ก็เท่ากับรัฐบาลให้ความสำคัญต่อธุรกิจคนเล็กคนน้อย รองนายกฯ สมคิดเป็นแชมเปี้ยนเออีซีซึ่งจะสร้างเศรษฐกิจใหญ่ เป็นตัวปั๊มจีดีพีของประเทศ แต่อย่าลืมว่าธุรกิจเอสเอ็มอีคือตัวสร้างรายได้ของประเทศที่กำลังเติบโตอย่างอินโดนีเซีย เวียดนาม ลาว เขมร และไทย

ด้วยแคแร็กเตอร์ของคนไทยที่รักอิสระ ธุรกิจเอสเอ็มอีเหมาะอย่างยิ่ง นอกจากจะรักอิสระ คนไทยยังมีความคิดสร้างสรรค์และฝีมืออันละเอียดประณีตที่ซุกซ่อนอยู่มากมาย อาจเป็นได้ว่าบ้านเมืองที่สวยงามได้เป็นแรงบันดาลใจให้รังสรรค์อาหาร สิ่งของ เครื่องใช้ที่สวยงาม รวมทั้งการมีเวลาว่างในอดีตทำให้ได้ฝึกปรือศิลปะด้านต่างๆ อันละเอียดอ่อน ที่กลายมาเป็นสมบัติอันมีมูลค่าประมาณมิได้ ก็คืออาหารนั่นเอง

แม้ว่าทุกวันนี้อาหารชาติต่างๆ จะเข้ามาครองตลาดผู้บริโภครุ่นใหม่ แบรนด์ดังไม่ว่าจะเป็นไก่ทอด เบอร์เกอร์ ซูชิ บะหมี่ แต่เมนูไทยได้แก่ ส้มตำอีสาน ไส้อั่วและแหนมเมืองเหนือ แกงส้มและคั่วกลิ้งปักษ์ใต้ก็ยังครองใจผู้บริโภคทั้งคนไทยและต่างชาติอยู่ เหลือแต่เพียงต้องใช้วิชาแบรนดิ้งทำให้เป็นที่รู้จัก รวมทั้งการบริหารจัดการในครัวที่ดี ที่เอื้อให้การผลิตคล่องตัว

ด้วยโมเดลธุรกิจด้านอาหารของแกร็บ ขอให้การบริโภคและการพัฒนาธุรกิจอาหารเอสเอ็มอีจงรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้น