ไม่ว่าจะในฐานะ “คนดู” หรือ “คนข่าว”

ผมเป็นแฟน “แยม” ฐปณีย์ เอียดศรีไชย มายาวนาน

ตั้งแต่ไอทีวี ข่าว 3 มิติ และในเฟซบุ๊กส่วนตัวของเธอ

“แยม” เป็นคนลุยมาก ถึงมากที่สุด

มีคนบอกว่าข่าวไหนเป็น “ข่าวใหญ่” ให้ดูที่ “ฐปณีย์”

ถ้า “แยม” ไปโผล่ที่ไหน

นั่นแหละ “ข่าวใหญ่”

ไม่ว่าจะเป็นข่าวการเมือง ข่าวอาชญากรรม

โดยเฉพาะข่าวภัยพิบัติทั้งหลาย

ลำบากแค่ไหน “ฐปณีย์” ไปทุกที่

ถ้าใครเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนต้องการความสบาย ชอบอากาศเย็นๆ ทำงานง่ายๆ ไม่ต้องลงแรงมาก

ขอให้ยกเว้นเธอคนนี้

“ฐปณีย์ เอียดศรีไชย”

ง่ายๆ…ไม่

ลำบาก…ทำ

นอกจากลีลาการทำข่าวแบบถึงลูกถึงคน และการรายงานข่าวที่กระชับจับประเด็นได้คม

“แยม” ยังมีประโยคประจำตัวที่ทุกคนคุ้นเคย

“ค่ะ…คุณกิตติคะ”

เพราะ “กิตติ สิงหาปัด” ผู้ประกาศข่าวรายการ “ข่าว 3 มิติ” จะต้องบอกกับท่านผู้ชมว่าต่อไปเป็นข่าวอะไร

และนักข่าวที่รายงานข่าวคือ “ฐปณีย์ เอียดศรีไชย”

ไม่ว่าจะเป็นรายงานสด หรืออัดเทปไว้ล่วงหน้า

เมื่อตัดภาพไปที่ “ฐปณีย์” เธอจะมีประโยครับช่วงต่อ

“ค่ะ คุณกิตติคะ”

ใครจะไปนึกว่าประโยคธรรมดานี้กลายเป็น “คำฮิต”

ฮิตระดับที่มีคนนำมาล้อเลียน

พอพูดประโยคนี้ปั๊บ

ทุกคนจะนึกหน้า “ฐปณีย์” ทันที

มีคนบอกว่าเสื้อผ้ายี่ห้อไหนได้รับความนิยม

ให้ไปดูที่ตลาดนัดจตุจักร

ถ้ามี “ของปลอม” หรือ “ก๊อบปี้”

แสดงว่า “ดัง” จริง

เช่นเดียวกับ “คน”

ถ้าใครล้อเลียนคำพูดหรือท่าทางแล้วเรารู้ว่าเขากำลังพูดถึงใคร

แสดงว่าคนนั้นดังจริง

ค่ะ…คุณกิตติคะ

ช่วงหลังผมติดตามข่าวของ “ฐปณีย์” จากเฟซบุ๊กของเธอ

“แยม” จะ live สดเป็นระยะๆ

โดยเฉพาะในช่วงที่ข่าวการเมืองกำลังร้อนแรง

สำหรับ “นักข่าวเก่า” อย่างผม การได้ดู live สดๆ ถือว่าเป็นคุณูปการอย่างใหญ่หลวง

เพราะตอนที่ยังอยู่ในกองบรรณาธิการข่าวหนังสือพิมพ์ เราจะได้รับรายงานข่าวจากนักข่าวทางโทรศัพท์ หรือพิมพ์ข่าวส่งมา

จะดูภาพเหตุการณ์ก็ต้องดูช่วงข่าวทางโทรทัศน์

ซึ่งเป็นการตัดภาพข่าวแบบสั้นกระชับ เพราะเวลาของโทรทัศน์ในยุคนั้นเป็นเงินเป็นทอง

ไม่เห็นภาพทั้งหมด

แต่พอได้ดู live การแถลงข่าวหรือการสัมภาษณ์สดๆ

เราจะได้ฟังเนื้อหาทั้งหมดและเห็นภาษาท่าทางของคนในข่าว

ประโยคไหนพูดเล่น-พูดจริง

หรือตอนเจอคำถามหนักๆ มีอึ้งไหม

หรือตอนที่พูดประโยคนี้ ท่าทางของคนรอบข้างเป็นอย่างไร

ทุกอย่างมี “ความหมาย”

และบอกเรื่องราวมากมาย

กลายเป็นว่าพออยู่นอกสนาม และเทคโนโลยียุคใหม่ทำให้เราได้เห็นภาพสดๆ ในหลายๆ เรื่องราว

ภาพการเมืองชัดเจนขึ้นมาก

ยิ่งบางครั้ง “ฐปณีย์” จะสรุปหรือแทรกข้อสังเกตจากสนามข่าวบางเรื่อง

ยิ่งเป็น “มูลค่าเพิ่ม”

“ฐปณีย์” ให้สัมภาษณ์ใน The Momentum ว่าเธอเริ่มใช้โซเชียลมีเดียมานานแล้ว

และเริ่มจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนหนึ่งเพราะเสียดายข่าวที่เกาะติดมาทั้งวัน

แต่รายงานข่าวได้แค่ 5 นาทีในช่วงข่าว 3 มิติ

เธอเลยเริ่มปล่อย “วัตถุดิบ” ที่ได้มาในโซเชียลมีเดียของตัวเอง

ทั้งทวิตเตอร์ อินสตาแกรม และเฟซบุ๊ก

ส่วนหนึ่งเพราะเธอคิดจะทำสื่อออนไลน์ของตัวเอง

ทำในสิ่งที่อยากทำมานาน

ไม่ต้องติดกรอบของความเป็นสื่อทีวีที่มีเวลาจำกัด

คิดไว้นานแล้วแต่ยังไม่ทำ เพราะเกรงใจ “ช่อง 3”

“ฐปณีย์” เป็นนักข่าวของ “ข่าว 3 มิติ”

รับเงินเดือนจากบริษัทของ “กิตติ สิงหาปัด”

แต่ได้ค่าทำข่าวพิเศษให้กับข่าวเช้า เที่ยงและค่ำของช่อง 3 ด้วย เพราะอยู่ในสนามข่าวอยู่แล้ว

พอวันหนึ่งธุรกิจทีวีโดนกระแสดิสรัปต์อย่างรุนแรง

ช่อง 3 ปรับโครงสร้าง ต้องลดคนข่าวจำนวนมาก

และตัดเงิน “ค่าผู้สื่อข่าวพิเศษ” ด้วย

นั่นคือจุดตัดสินใจทำเพจสำนักข่าวของตัวเอง

The Reporters

เทคโนโลยียุคนี้สร้าง “โอกาส” ให้ “คนตัวเล็ก”

ไม่จำเป็นต้องเป็นองค์กรขนาดใหญ่เท่านั้นที่จะทำข่าวได้

สมัยก่อนถ่ายทอดสดต้องใช้ “รถโอบี” ราคา 10-20 ล้านบาท

วันนี้แค่ “มือถือ” เครื่องเดียวก็ live ได้

ไม่ต้องจ่ายค่าสัมปทานคลื่นสัญญาณโทรทัศน์

เพราะสามารถรายงานข่าวผ่านแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียต่างๆ ได้

…ฟรี

“The Reporters เริ่มต้นจากการไม่มีเงินทุนอะไร มีแค่สมองและกำลังของเรา มีเพื่อนที่คอยช่วยแนะนำสนับสนุน และก็ตั้งใจว่าจะสร้างมันขึ้นมาจากการที่ไม่มีอะไรนี่แหละ”

“ฐปณีย์” เล่าที่มาของเพจนี้

“อาจจะต้องมีช่องทางในการหาเงินทางธุรกิจบ้าง แต่ว่ามันไม่ใช่หน้าที่หลักของเรา หน้าที่เราก็คือทำงานข่าวแค่นั้นเอง”

“แยม” บอกว่าอาจจะฟังดูเหมือนวาดฝัน แต่เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ภายใต้นายทุนหรือเงินใครอีกแล้ว

“ต่อให้เราต้องเปิดร้านขายขนมจีนเพื่อหาเงินเพื่อไปทำข่าว เราก็จะทำ”

ครับ ธุรกิจใหม่ของ “แยม” คือ ธุรกิจขายขนมจีนน้ำยาปู น้ำยาใต้

เปิดเพจ “บ้านพี่แยม” ขายทางออนไลน์

ว่ากันว่าอร่อยมาก

“แยม” บอกว่าน้องชายทำอาหารเก่ง อยากเปิดร้านให้นานแล้ว

หลังจากเปิดขายทางออนไลน์แล้ว เธอมีแผนจะเปิดร้านแถวดอนเมือง

ขายเป็นเรื่องเป็นราว

ผมชอบ “ความฝัน” ของ “แยม”

เธอฝันว่าอยากมีเงินสักก้อนหนึ่ง สามารถออกไปทำข่าวที่อยากทำ

ไม่ต้องขออนุญาตใคร

ไม่ต้องขอค่าใช้จ่ายจากช่อง

เป็นเงินส่วนตัวของตัวเอง

“ฉันจะขายขนมจีนตอนเช้า แล้วตอนบ่ายจะไปทำข่าว”

ครับ “ฐปณีย์” จะขายขนมจีนเพื่อเป็นค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าเดินทาง

เป็นค่าใช้จ่ายในการทำข่าวที่เธอรัก

นี่คือ โมเดลธุรกิจสำนักข่าวที่น่ารักที่สุดตั้งแต่ที่เคยได้ยินมา

“ฉันจะเป็นอิสระจากทุกสิ่ง”

เป็นคำประกาศของ “ฐปณีย์”

หลังจากเขียนต้นฉบับชิ้นนี้เสร็จ

สิ่งที่ผมอยากทำที่สุด

คือ สั่งขนมจีนน้ำยาปู “บ้านพี่แยม”