ฟ้า พูลวรลักษณ์ | เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขึ้นกับการตัดสินใจของสภา

ฟ้า พูลวรลักษณ์

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่ (๓๙)

คุณอย่าได้ประมาท ขอให้คุณดูคำนี้

De-globalization

De-democracy

มันคือการสวนกลับ การย้อนกลับไปในทิศทางตรงกันข้าม

หากมันเป็นโลกาภิวัตน์ มันก็คือ อโลกาภิวัตน์

หากมันเป็นประชาธิปไตย มันก็คือ อประชาธิปไตย

มันเป็นการย้อนกลับคืน

การหวนกลับ

หากสิ่งที่ให้เกิดโลกาภิวัตน์ เช่น อินเตอร์เน็ต บัดนี้มนุษย์จะชิงชัง และหวาดกลัวอินเตอร์เน็ต สิ่งนี้กลายเป็นสิ่งต้องห้าม

หากการเลือกตั้งคือหัวใจของประชาธิปไตย บัดนี้ มนุษย์จะหวาดกลัวการเลือกตั้ง

มันเกิดขึ้นได้ เมื่อเงื่อนไขพร้อม

ในวันนี้ มันยังไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นได้ และที่จริงในบางประเทศ มันก็กำลังเกิดขึ้น เพราะมันเป็นเพียงราศีหนึ่งในหลายราศี ของประวัติศาสตร์

มันหมุนได้

ใครจะคิดว่าแก๊สที่เราใช้อย่างปกติ จะรั่วไหลลอยขึ้นไปในอากาศ แล้วทำลายโอโซน ซึ่งมีผลย้อนกลับมาทำลายมนุษยชาติทั้งมวล

ใครจะรู้ สิ่งเล็กๆ อาจเกิดจากมวลมหึมาที่เรากำลังใช้อยู่ มวลนั้นคืออินเตอร์เน็ต หากวันหนึ่งเกิดโทษขึ้นมา จะเป็นสสารใด อนุภาคใด เราก็จะสายเกินที่จะแก้ไข และพลิกตัวไม่ทัน นอกจากจะต้อง อโลกาภิวัตน์ แต่เพียงอย่างเดียว

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ขึ้นกับการตัดสินใจของสภา จะมีการถกเถียงมากมาย แต่ในที่สุดกฎหมายแต่ละฉบับก็คลอดออกมา และมีผลบังคับต่อประชากรในโลกนี้

ความน่าสนใจอยู่ที่ว่า เราไม่รู้หรอกว่าอะไรถูกหรือผิด เราได้แต่เพียงคาดเดา และทำให้ดีที่สุด

หากฉันเป็นคนหนึ่งในสภา ฉันก็ทำได้เท่านี้ คือต้องตัดสินใจว่า จะออกกฎหมายข้อนี้ดีไหม และตัดสินใจไปด้วยวิจารณญาณของฉัน แต่ฉันไม่ใช่พระเจ้า ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าอะไรถูกหรือผิด แต่ฉันจะยอมรับคำตัดสินของสภา

เพราะตัวฉันเองก็เป็นเพียงหนึ่งในประชากรของโลก

ปัญหาเหล่านี้จะถกเถียงกันต่อไป มันมีมากมายไม่สิ้นสุด เป็นอกาลิโก เป็นอสงไขย

ยกตัวอย่างเช่น ในการผสมเทียม เราควร

๑ เลือกเพศได้ไหม

๒ เลือก IQ ได้ไหม

๓ เราควรมี designer babies ไหม

เป็นต้น เหล่านี้เป็นปัญหาที่ซับซ้อน และยากจะรู้ได้ว่าขอบเขตของการทำผสมเทียมอยู่ตรงไหน หากไม่มีขอบเขตเลย พ่อแม่ตัดสินใจเอง ร่วมกับหมอ จะดีไหม ถ้าเปิดกว้าง จะต้องมีพ่อแม่หลายคนที่จะเลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุด เช่น ต้องการลูกอัจฉริยะ

คำถามคือ การที่พ่อแม่ต้องการแต่ลูกอัจฉริยะ สมควรไหม ตัวอ่อนที่ขาดคุณสมบัติดังกล่าว ที่จริงไม่ใช่ตัวอ่อนที่ดีจริงหรือ เราเป็นใคร เรากำหนดชีวิตคนอื่นตั้งแต่เป็นตัวอ่อนเลยหรือ นี้เป็นความขัดแย้งกับความละเอียดอ่อนของชีวิต

แม้แต่ปัญหาการทำแท้ง ที่ครั้งหนึ่ง กลุ่มคนที่ไม่เห็นด้วยกับการทำแท้งมีมากกว่า แต่วันนี้ กลุ่มคนที่เห็นด้วยกับการทำแท้งมีมากกว่า ทำให้การทำแท้ง กระทำได้ในหลายประเทศ แต่ที่จริง เราไม่รู้ว่า สิ่งใดคือคำตอบสุดท้าย

เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขึ้นกับการตัดสินใจของสภา

แต่ฉันเองก็พอใจที่เป็นอย่างนั้น เพราะเราเป็นเผ่าพันธุ์ที่ต้องพึ่งพาอาศัยกัน เราจำเป็นต้องมีกติการ่วม

มิฉะนั้น ฉันก็จะกลายเป็นพวกนอกกฎหมาย

น่าประหลาด เมื่อเดือนกันยายน ปี 1968 ซึ่งตัวฉันมีอายุ ๑๕ ปี เพิ่งมีการผสมเทียมเอง และเป็นการผสมเทียมของกระต่าย

ต่อมาอีกสิบปี คือในปี 1978 ซึ่งตัวฉันมีอายุ ๒๕ ปี เพิ่งมีเด็ก IVF คนแรกของโลก เธอชื่อ Louise Brown

และจากวันนั้นถึงวันนี้ เด็กแปดล้านคนก็คลานตามมา

นี้เป็นข้อมูลที่น่าตื่นตะลึง ประตูบานหนึ่งได้เปิดออก และเด็กแปดล้านคนก็พรั่งพรูออกมา นี้คือชีวิต เราประเมินไม่ถูกจริงๆ ผลอันกว้างใหญ่ของมัน

และนี่ เรายังไม่ได้คิดถึงลูกหลานของเด็ก IVF แปดล้านคนนี้ ซึ่งยิ่งนับไม่ได้

แต่จากจุดนี้เอง ที่เราต้องยอมรับว่า เราคือสิ่งมีชีวิตที่ขึ้นกับการตัดสินใจของสภา

จะถูกหรือผิด เราไปถกเถียงกัน แต่ผลของมันเกิดขึ้นแล้ว

การที่มนุษย์อยากมีลูก เป็นความต้องการที่เป็นธรรมชาติ

เราไม่อาจตำหนิมนุษย์ที่อยากมีลูกได้เลย แม้ว่าตัวเขาจะขี้ริ้ว โง่เขลา หรือแม้แต่มีความพิกลพิการใด เพราะนี้เป็นความต้องการที่ล้ำลึกของชีวิต

แต่มนุษย์ที่ไม่มีลูก หากคิดในหลักธรรม ถือว่าเป็นผู้มีบุญ

เพราะการมีลูกคือห่วง คือภาระ คือราหุล คือการสร้างวิบากกรรมต่อเนื่อง สืบต่อไป

การไม่มีลูก จึงสุขสบาย และแบกเบา

จะเห็นว่ามันก็ดีไปคนละอย่าง ประเด็นนี้ หากจะถกเถียง ก็ถกเถียงได้ไม่รู้จบ

หากเรามองข้อความข้างต้น เราจะเห็นความย้อนแย้งอันยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาลเลย คืออะไรหรือ คือคำว่า สิ่งที่เป็นไปตามธรรมชาติ แต่ผิดธรรม

อันนี้เป็นสุดยอดของความย้อนแย้ง

ใครจะเถียงเอาชนะข้อความง่ายๆ ข้างต้นได้

ฉันว่านี้ลึกซึ้งยิ่งกว่าทุกปัญหา

๑๐ แต่ทว่าฉันก็มีชีวิตอย่างสุขสงบ เพราะฉันยอมรับว่า ฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขึ้นกับการตัดสินใจของสภา โดยที่ฉันไม่ไปฟันธงว่าสภาถูกหรือผิด แต่ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นคนหนึ่งในประชากรโลก ตัวฉันอยู่คนเดียวไม่ได้

  • และไม่ว่าจะคิดยังไง ฉันก็ไม่เหี้ยมหาญพอ ที่จะเป็นพวกนอกกฎหมาย
  • มันเป็นข้อตกลงที่เผ่าพันธุ์ตกลงร่วมกันแล้ว ว่าอย่าทำ ฉันก็ไม่ทำ