อุรุดา โควินท์ / อาหารไม่เคยโดดเดี่ยว : ไข่ขาวไม่รักไข่แดง

เขาบอกว่า ไข่ที่ไม่ค่อยสดนั้นน่ะ ทำไข่กวนได้

เขาพูดเรียบๆ ยิ้มอ่อน

ฉันเห็น ไม่เป็นไร ข้างหลังรอยยิ้มนั่น

ถ้าเราซื้อไข่ร้านเดิม ร้านที่เคยได้ไข่สดเสมอ แล้วบางวันเราได้ไข่ที่สดน้อยลงกลับบ้าน ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องทิ้งไข่ หรือหัวเสีย

เอาเข้าจริง ไม่มีใครได้ไข่สดทุกวันหรอก ไข่ที่เก็บวันนี้ แล้วมาตลาดเลยน่ะนะ… แต่มันเป็นไข่ในอุดมคติของฉันนี่นา

“ไข่สด แค่ตอกลงถ้วยก็ชื่นใจล่ะ แต่นี่ไม่ใช่” ฉันพูด

ไม่ว่าไข่เป็ด หรือไข่ไก่ ถ้าสด ไข่แดงจะเป็นวุ้น กอดไข่ขาวไว้ หากไข่สดน้อยลง ไข่ขาวจะยิ่งเข้าใกล้ความเป็นน้ำ

ฉันชอบกินไข่เป็ดดาวมาก เป็นไข่ดาวที่สวยได้ถ้วย หากมีคนถามว่าทำอย่างไร คำตอบเดียวของฉันก็คือ ต้องไปหาร้านที่ขายไข่สด

ถ้าได้ไข่สด ส่วนที่เหลือก็ไม่ยาก ใช้น้ำมันร้อน ปริมาณพอสมควร ไม่ถึงกับท่วมไข่ ตอกไข่ลงถ้วย แล้วเทลงกระทะอย่างเบามือ ถ้าเริ่มต้นด้วยไฟแรง ก็อาจเบาไฟลงสักหน่อย ทิ้งไข่ไว้กับน้ำมันและไฟ ไข่ขาวจะสวมกอดไข่แดงอย่างรักใคร่ ด้วยความรักนั้น ไข่แดงถูกขับเน้นสีส้มอมแดงให้เปล่งประกาย รอกระทั่งขอบไข่ขาวเกรียม ไข่ดาวจะลอยขึ้นมาให้เราช้อนใส่จานอย่างง่ายดาย

เราทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก กับไข่ไม่สด เพราะไข่ขาวไม่ห่วงใยไข่แดงอีกแล้ว ครั้นเทลงกระทะ มันก็กระจายออก กลายเป็นฝอยไข่กรอบๆ ทิ้งให้ไข่แดงเดียวดายอยู่ตรงกลาง

ไข่ต้มเท่านั้น ที่มีปัญหากับความสด ปอกเปลือกยาก แต่เราแก้ปัญหาได้ง่ายๆ ด้วยการจับไข่ตากแดดแรงๆ สักแดด และใส่เกลือลงหม้อตอนต้มสักหน่อย

สำหรับฉัน ได้ไข่สดมา ยังไงก็คุ้มค่ากว่า จะดาวก็ดี จะเจียวก็งาม แถมยังเก็บได้นานกว่าด้วย

 

“เราไม่ได้ทำไข่กวนนานแล้วนะ” เขาตอกไข่ใบที่สามลงชาม “ดูสิ มันไม่ได้เก่านักหรอก ทำไข่กวนได้อร่อยเลย ใส่เนยเยอะๆ ไง”

ก็จริงของเขาอีกนั่นล่ะ

ไข่กวนไม่ได้ต้องการไข่สดนัก และเขาทำไข่กวนอร่อยมาก เป็นไข่กวนที่ค่อนไปทางสุก แบบที่ฉันชอบ

“ฮือ ดีเหมือนกัน” ฉันว่า

เขาหัวเราะ “สี่ฟองนะ คนละสองฟองพอมั้ย”

ฉันพยักหน้า ข้างหลังคำถามสามัญนั้น คล้ายฉันได้ยินเสียงเขา-รอคำนี้อยู่ ก็ดีเหมือนกันไง

 

บางครั้งเขาก็ใจเย็น ทั้งที่จริงๆ แล้วเป็นคนใจร้อน และบางทีฉันก็ดูเรื่องเยอะเรื่องแยะ ทั้งที่โดยธรรมชาติ ฉันเป็นคนอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้

ไข่นี่ไม่เลวนัก ไม่รู้ฉันจะอะไรนักหนากับความใหม่ ก็แค่ไม่ทำไข่ดาวกับไข่กระทะ จะเจียวหรือต้ม ยังพอได้ ฉันเปิดตู้เย็น หยิบขนมปังออกมา เรามีแฮมของชาวเยอรมันเหลืออยู่ กินเย็นได้ แต่ถ้าเอามาย่างจะอร่อยขึ้นอีก

เขาใช้ส้อมตีไข่ให้เนียน จากนั้นก็ตัดเนยเป็นก้อนเล็กๆ เตรียมไว้ เขาชอบทำไข่คนในหม้อ โดยใช้ไฟกลางค่อนไปทางอ่อน และใช้เนยจืดอย่างดี

เติมเกลือในไข่ เอาหม้อตั้งไฟ แล้วโยนเนยลงไปสองก้อนเล็กๆ ตามด้วยไข่ คนไข่ด้วยส้อมไม่หยุดมือ ถ้าไข่เริ่มร้อนไป เขาจะเติมเนย หรือไม่ก็ยกหม้อออกจากเตาสักครู่ ทั้งนี้เพื่อรักษาระดับความร้อนของไข่

เขาเคยบอกฉันว่า ไข่กวนคือการเล่นเจ้าล่อเอาเถิดกับไฟ

เราไม่อาจได้ไข่กวนที่ดี ถ้าไม่ยกไข่ออกจากไฟบ้าง

เนย เกลือ และไฟ พอสุกก็บดพริกไทยดำโรยหน้า เขาไม่ใส่ทั้งครีมและนม ไข่ของเราไม่ถึงกับเนียนแต่ก็นุ่ม และหอมเนยมาก ฉันชอบที่เขาตัดนมกับครีมออก เพราะความมันทำให้ฉันกินได้น้อยลง

ได้ไข่แล้ว ที่เหลือเป็นหน้าที่ของฉัน บาแก็ตเหลืออยู่ หั่นให้หนาหน่อย แล้วจี่บนกระทะ หั่นได้สี่ชิ้น แต่เราจะเสิร์ฟทีละชิ้นให้น่ากิน และมันจะน่ากินที่สุดเมื่ออยู่บนจาน Johnson Brother

วางขนมปัง วางแฮมย่าง ไข่กวนโปะข้างหน้าเยอะๆ โรยต้นหอมซอยเป็นอย่างสุดท้าย

เหลืองไข่ตัดกับเขียวต้นหอม ช่างยวนใจนัก และกาแฟเดือดพอดี

 

“จานใบโปรดเลยนะ” เขาว่า

ฉันอมยิ้ม จานชุดนี้มีสี่สี ฉันซื้อครบทุกสี และซื้อสีไข่ไก่กับสีน้ำเงินเพิ่มอีก รวมทั้งสิ้น 6 ใบ ตอนโอนเงินไปจ่ายค่าจาน ใจฉันไม่ค่อยดีนัก

แต่ตอนได้ใช้นี่สิ ใจมันพองคับอก

“มันแพงนะ ถ้าเทียบกับจานมือสองของญี่ปุ่น แต่พอใช้ ก็รู้สึกคุ้มอ่ะ” ฉันบอกเขา ไม่ใช่ข้ออ้าง แต่ฉันคิดอย่างนี้จริงๆ

“ตอนนี้ยิ่งคุ้มใหญ่เลย ได้เสิร์ฟให้คนอื่นด้วย”

“ช่าย ชอบกันทุกคนเลย ทุกครั้งที่วางจานบนโต๊ะ เราจะได้ยินคำว่าสวยจัง”

จานคืออาภรณ์ของอาหาร ฉันชอบแต่งตัวที่สุด แล้วทำไมอาหารจะไม่น่ากินล่ะ ถ้าเราเสิร์ฟในจานสวยที่เหมาะสม

ไข่ไม่สด กับบาแก็ตและแฮมเหลือในตู้เย็น ได้แปลงร่างมาเป็นอาหารเช้าเรียบง่ายของเรา

ไข่ขาวไม่รักไข่แดง-ไม่เป็นไร หากเรารักที่จะทำ ย่อมมีอาหารอร่อยบนโต๊ะ ไม่ต้องออกจากบ้าน ไม่ต้องแต่งตัว และพร้อมทำงานทันทีหลังมื้อเช้า

แล้วคำว่าไข่สดก็ไม่เข้ามากวนใจฉันอีกเลย ช่างมันเถอะ