ขอแสดงความนับถือ

 

ข้าวที่รอฝน

เมื่อเจอน้ำโปรยปรายจากฟ้า

ย่อมสดชื่นเป็นธรรมดา

สิงหาคมคงเป็นเดือนท้ายๆ ที่ชาวไร่ชาวนา

จะลุ้นว่า จะมีฝนพอจะได้ทำนาปีหรือไม่

เป็นกำลังใจ และหวังว่า ทุกทั่วหนระแหงจะชุ่มฉ่ำด้วยฝน

ดั่งที่ “มติชนสุดสัปดาห์” ได้รับจดหมายฉบับนี้

 

เรียน บก.มติชนสุดฯ

ขอบคุณที่กรุณาส่งหนังสือแปลเรื่อง ยีนเห็นแก่ตัว มาให้อ่าน

ลองอ่านแล้ว รู้สึกว่า ฉันคงจะแก่เกินไป ที่จะทำความเข้าใจกับเนื้อหา

อย่างไรก็ตาม ฉันจะพยายามค่อยๆ อ่านต่อไป

ขอขอบคุณมติชน ที่ยังมีสื่อกระดาษให้คนโบราณที่ไม่ถนัดในการอ่านจากแผ่นสมัยใหม่

และยังมีเกมปริศนาอักษรไขว้ ไว้ให้เล่น

อย่าเพิ่งเลิกเสียนะคะ

อยากบอกว่า ชอบอ่านมติชนสุดฯ มาก

แม้จะมีคอลัมน์บางคนที่ไม่ชอบ ก็พอทนได้

ขอแสดงความนับถือ

จารุพรรณ นิลพันธุ์

 

แน่นอน คนทำสื่อกระดาษยุคนี้ ไม่ต่างจากข้าวขาดฝน

คงต้องปรับตัวกันตามสมควร ว่าในภาวะน้ำน้อย เราจะอยู่กันอย่างไร

และคงทำใจหนักๆ

ดังจดหมายของ

ปิยพงศ์ (เมืองหละปูน)

 

เรียนบรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์

ระยะสองสามปีมานี้

สื่อกระดาษทั้งหนังสือพิมพ์ นิตยสาร ที่เป็นที่รู้จักกันดี และอยู่กันมายาวนานหลายสิบปี

ต่างทยอยปิดตัวกันลงหลายหัวหลายฉบับ

เล่นเอาชักหวั่นวิตกกันว่า สื่อกระดาษคงจะต้องล้มหายตายจากกันไปในที่สุด

เพราะเทคโนโลยีการสื่อสารสมัยใหม่ มันกำลังรุกเข้ามาแทนที่

ก็อาจจะจริง แต่จะให้หมดไปคงยาก

อะไรมันจะสะดวกเท่าการบริโภคสื่อกระดาษ

แล้วใครจะมีสตางค์หาไอโฟน ไอแพด คอมพ์กระเป๋าหิ้ว คอมพ์ตั้งโต๊ะ มาเป็นของส่วนตัวกันได้ทุกคน

แล้วเสียเวลาก้มหน้าก้มตา เป็นสังคมคนก้มหน้า

เป็นสังคมนั่งจุ้มปุก ในการเสพ จนคอเคล็ด ริดสีดวงทวารถามหา

แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ

คำพระท่านว่า สามัญลักษณะ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

มันเกิดขึ้นเป็นปกติของสรรพสิ่งทั้งหลายในโลก ทั้งผู้คน วัตถุ สิ่งของ แม้กระทั่งนามธรรม

มองเข้าไปให้ดีเถอะ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มันสอนใจเราได้ทุกวัน

ดังนั้น หากสื่อกระดาษจะล้มหายตายจากไป เพราะสื่อใหม่เข้ามารุก มันก็เป็นเรื่องธรรมดา

และอนาคตข้างหน้า สื่อใหม่ที่ว่าทันสมัย มันก็จะตามสื่อกระดาษไปเหมือนกัน เมื่อมีเทคโนโลยีใหม่ๆ เข้ามาอีก

มองให้เห็น ความจริงของโลก แล้วจะสบายใจ

ปิยพงศ์ (เมืองหละปูน)

 

ใช่เลย ในภาวะที่สื่อกระดาษ ดิสรัปชั่นด้วยสื่อใหม่

หากเราเข้าใจ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อย่างที่ว่าจริงๆ

การจะเปลี่ยนจากสื่อกระดาษไปเป็นสื่ออื่นก็เป็นเรื่องธรรมดา

“ข้อมูล ข่าวสาร” ก็ยังดำเนินต่อไป เพียงแต่จะไปอยู่ในรูปแบบอื่นๆ

ซึ่งก็คงต้องรอดูกันต่อไป

อาจจะย้อนกลับไปสู่สื่อกระดาษ หรือพัฒนาร่วมกันไปก็ได้

ดังนั้น คงไม่ใช่เรื่องจะท้อแท้

ทุกอย่างจะดำเนินต่อไป

 

เป็นกำลังใจให้ จารุพรรณ นิลพันธุ์ อ่านหนังสือ ยีนเห็นแก่ตัว ให้ “ทะลุ”

หรือเหลือบ่ากว่าแรงจริงๆ จะ “วาง” หาเล่มอื่นอ่านก็ได้

หรือล้อมวงเล่นเกมปริศนาอักษรไขว้ กับคนรุ่นราวคราวเดียวกันต่อไป

และเมื่อพิชิต “ปริศนา” แล้ว

แทนที่จะภูมิใจคนเดียว ก็ส่งมาลุ้นรางวัลจากมติชนสุดสัปดาห์

โชคดีจะได้หนังสือเป็นรางวัลอีก

แม้จะลุ้นยากเพราะครั้งหนึ่งๆ มีแค่สิบเล่ม ขณะที่คนส่งมาร่วมสนุกเป็นร้อยๆ

บก.นั่งมองตะกร้าจดหมายของตัวเอง

เทียบตะกร้าจดหมายเกมปริศนาแล้ว ตาร้อนผ่าว

ดั่งเป็น บก.รอฝน

แต่ไม่น้อยใจ จนตัดพี่ ตัดน้อง กับใครดอก

จดหมายถึงคอลัมน์ไหน ก็ล้วนเป็นผู้อ่าน “มติชนสุดสัปดาห์”–เหมียนกัน