วิถีแห่งกลยุทธ์ เหมยฉางซู/เสถียร จันทิมาธร

บุรุษเหมย ลุ่มน้ำบูรพานที (2)

ในยุทธจักรรับรู้สถานะของเหมยฉางซูว่าเป็นประมุขแห่งพรรคบูรพานที ขณะเดียวกัน ในยุทธจักรก็รับรู้ว่าสถานะของพรรคบูรพานที คือพรรคอันครองอันดับ 1 เหนือพรรคและสำนักทั้งหลาย

นี่เป็นการรับรองและยืนยันโดยทำเนียบหลางหยา

“ไห่เยี่ยน” ผู้เขียนยุทธนิยายเรื่อง “บุรุษบูรพา ทำเนียบหลางหยา” อรรถาธิบายถึงทำเนียบหลางหยาตามสำนวนแปลลีหลินลี่ออกมาว่า

คล้ายเป็นชื่อสถานที่ และคล้ายเป็นชื่อองค์กร

หากมองในอีกแง่มุมหนึ่ง มันสมควรคล้ายกับห้างร้าน ห้างร้านที่ประกอบธุรกิจการค้าแห่งหนึ่ง ระเบียบขั้นตอนค้าขายของที่นี่คือ ท่านเข้ามาในทำเนียบหลางหยาตั้งคำถามข้อหนึ่ง ประมุขทำเนียบเสนอราคา หากท่านยินดีกับราคานั้นก็จ่ายเงิน

จากนั้นประมุขทำเนียบก็จะตอบคำถามข้อนั้นของท่าน

ขณะเดียวกัน ทุกปีทำเนียบหลางหยาจะมีการจัดอันดับรายชื่อหลายรายการ เช่น 10 ยอดฝีมือในใต้หล้า 10 พรรคใหญ่ในใต้หล้า 10 มหาเศรษฐีในใต้หล้า 10 ยอดคุณชายในใต้หล้า 10 ยอดหญิงงามในใต้หล้า

เทียบกับโลกปัจจุบัน ทำเนียบหลางหยาจัดอันดับเหมือนกับที่นิตยสารฟอร์บส์จัดให้กับธุรกิจพันล้านเหรียญสหรัฐ

 

จึงไม่แปลกที่ก่อนหน้าเหมยฉางซูจะปรากฏเงาร่างขึ้น ณ นครจินหลิง ราชานครแห่งแคว้นต้าเหลียง กิตติศัพท์จึงดังกึกก้องราวกับฟ้าผ่ากลางแดด

อย่าได้แปลกใจที่เมื่อเซี่ยปี้ระบุว่า

“พี่ซู มีนามจริงว่าเหมยฉางซู คิดว่าท่านพ่อคงรู้จักดี เขาก็คื เหมยฉางซู ประมุขสูงสุดของพรรคบูรพานที พรรคใหญ่อันดับ 1 ในยุทธภพ”

เซี่ยอวี้ตกตะลึง นิ่งอึ้งไปครึ่งค่อนวันค่อยเอ่ย

“มิน่าเล่า ผู้คุ้มกันถึงร้ายกาจปานนี้ ที่แท้ก็เป็นบุรุษอันดับ 1 ของทำเนียบหลางหยา บุรุษเหมยลุ่มน้ำบูรพา”

แม้เซี่ยอวี้มีชาติตระกูลสูงส่ง ตำแหน่งราชการใหญ่โต แต่สำหรับนามกรนี้กลับไม่อาจไม่สะท้านใจ

ณ ตอนนี้เองที่บทกวีที่พรรณนาถึงเหมยฉางซูเมื่อ 9 ปีก่อนของซู่ฉิงเทียน ประมุขพรรคมังกรผงาดที่ยิ่งใหญ่กว้างขวางในแดนเหนือพร่างขึ้นในความทรงจำ

ใสบริสุทธิ์ ดุจน้ำค้าง กรุ่นกลิ่นพรางทั่วคุ้งชลธี

ทั่วเขตคามค้อมเศียรชมเชย บุรุษเหมยลุ่มน้ำบูรพา

 

ขณะเดียวกัน เมื่อแรกที่ได้มีโอกาสพบและสนทนากันระหว่างหนีหวงจวิ้นจู่ แม่ทัพใหญ่จากแดนใต้มณฑลหยุนหนาน กับเหมยฉางซู

ประโยคหนึ่งจากปากแม่ทัพสตรีผู้องอาจ สง่างาม คือ

“ข้ารับประกันได้ว่า อีกครู่เมื่อท่านกลับถึงกระโจม องค์รัชทายาทกับอี้หวังต้องรุดมาเยี่ยมคารวะแน่นอน ท่านเชื่อหรือไม่

สาเหตุที่รัชทายาทและอี้หวังเกิดความสนใจอยากชักชวนท่านเป็นพวกขึ้นมาอย่างรุนแรงในช่วงนี้ก็เป็นเพราะทำเนียบหลางหยาให้คำนิยมแก่ท่านใหม่อีกประโยคหนึ่ง รัชทายาททุ่มเททองคำจำนวนมหาศาล ขอให้แนะนำนักปราชญ์ปกครองในแผ่นดิน

ท่านเคราะห์ร้ายเป็นผู้ถูกเลือกเสียแล้ว

ท่านเข้าใจว่าที่ผู้อื่นต้องการคือปราชญ์ผู้แตกฉานการปกครอง ความจริงแล้วพวกเขาตั้งคำถามอย่างไรในตอนนั้นต่อทำเนียบหลางหยา แต่คำตอบของทำเนียบหลางหยากลับชวนให้ผู้คนไม่อาจไม่เก็บมาคิด เท่าที่ข้าทราบคำตอบในตอนนั้นก็คือ

“บุรุษเหมยบูรพานที อัจฉริยะฉีหลิน ผู้ใดได้ใจ ผู้นั้นได้แผ่นดิน”

 

ความน่าสนใจไม่เพียงแต่รัชทายาทเท่านั้นที่ตั้งคำถามต่อทำเนียบหลางหยา หากอวี้หวังซึ่งเป็นคู่แข่งของรัชทายาทในการชิงแผ่นดินก็ตั้งคำถามเหมือนกัน

และคำตอบจากทำเนียบหลางหยาต่อบุคคลสูงศักดิ์ทั้ง 2 ก็เป็นอย่างเดียวกัน

นี่คือโจทย์อันอึกทึกครึกโครมที่รับรู้กันทั่วทั้งแคว้นต้าเหลียง ไม่เพียงแต่ในบรรดาขุนนางอันเป็นชนชั้นนำ หากแม้กระทั่งพระกรรณของจักรพรรดิก็ดังกึกก้องทั้ง 2 ข้าง

น่าสนใจก็ตรงที่ ไม่ว่า “ข้อมูล” ไม่ว่า “ข่าวลือ” ล้วนผ่านการวางแผนอย่างเป็นระบบ

เป็นระบบจากสมองก้อนโตของเหมยฉางซู ประมุขสูงสุดแห่งพรรคบูรพานที ประสานเข้ากับประมุขแห่งทำเนียบหลางหยา ซึ่งเป็นสหายรู้ใจ

ยิ่งกว่านั้น การเข้าเมืองหลวงของเหมยฉางซูก็ผ่านการกำหนดกลยุทธ์อย่างแยบยล

อาศัยความสัมพันธ์กับเซียวจิ่งรุ่ย เซี่ยปี้ เข้าอาศัยที่เรือนรับรองเสวี่ยลู่ ภายในจวนหนิงกั๋วโหวอันมีเซี่ยอวี้เป็นเจ้าของ

นี่คือความชาญฉลาดของบุรุษเหมยบูรพานที