วิถีแห่งอำนาจ เอี้ยก่วย/เสถียร จันทิมาธร

เสาะหา 5 ยอดคนยุทธจักร (196)

แม้ในความเป็นจริงทางธรรมชาติ “ระลอกลูกหลังไล่คลื่นลูกแรก” และที่ปรากฏโดยทั่วไป “คนรุ่นใหม่ทดแทนคนรุ่นเก่า”

แต่ที่ปรากฏ ณ เบื้องหน้ากลับตรงกันข้าม

ที่แท้ผู้คนที่ต่อสู้กันมีพลังฝีมือพื้นเพธรรมดา แม้กระทั่งเปรียบกับ 2 พี่น้องตระกูลบู๊ หรือ 2 เจ้ม่วยตระกูลก๊วยยังสู้ไม่ได้ ดูท่าเพียงเป็นชนชั้นสามหาวในยุทธจักร ไม่ทราบได้ยินคำ “การชุมนุมวิจารณ์กระบี่บนฮั้วซัว” มาจากที่ใด

กลับลอกเลียนเยี่ยงอย่าง เมื่อได้ยินจิวแป๊ะทงและพวกหัวร่อเยาะเย้ย พากันหยุดชะงักการต่อสู้พุ่งถอยจากมาแล้วส่งเสียงตวาดกราดเกรี้ยว

“ตัวอุบาทว์ที่ไม่ทราบเป็นตายร้ายดีตั้วเอี่ยทั้งหลายประลองยุทธ์ วิจารณ์กระบี่ ช่วงชิงตำแหน่งฝีมือ ‘ที่ 1 แห่งแผ่นดิน’ ในที่นี้ พวกท่านหัวร่อเฮฮาอันใด รีบไสหัวลงจากเขาให้แก่เรา ค่อยละเว้นชีวิตพวกท่าน”

นี่เท่ากับเป็นการท้าทายแท้ๆ

นี่เท่ากับไม่รู้เหนือรู้ใต้ นี่เท่ากับไม่รู้สภาพความเป็นจริงในยุทธจักรว่าเป็นอย่างไร แค่ไหนโดยแท้ นี่เท่ากับสายบัวบอกลึกตื้นแห่งชลธาร

มีความจำเป็นต้องให้ “บทเรียน”

 

เอี้ยก่วยหัวร่อฮา ฮา แล้วเปล่งเสียงกู่ร้องดังยาวนาน พลันหุบเขารอบข้างบังเกิดเสียงสะท้อนสะท้าน พริบตานั้นคล้ายกับลมพายุม้วนพสุธา ควันเมฆารวมตัวกัน

คนเหล่านั้นตอนแรกหน้าเปลี่ยนสี

จากนั้นมือไม้สั่น ร่างสะท้าน เสียงเคร้งคร้างดังตามมาไม่ขาดสาย อาวุธเล่มแล้วเล่มเล่าร่วงหล่นลงสู่พื้น

“ล้วนขอเชิญให้แก่ข้าพเจ้าเถอะ” เป็นตวาดสำทับจากเอี้ยก่วย

ผู้คนหลายสิบคนตะลึงลานชั่วขณะ จากนั้นส่งเสียงร้องชักชวน ถลาลงจากเขาอย่างไม่คิดชีวิต บ้างฝีเท้าโซซัดโซเซ กระทั่งอาวุธก็ไม่กล้าเก็บ

ชั่วพริบตาก็ปลาสนาการไปจนหมดสิ้น

“ชนชั้นสามหาวที่ลวงโลก มีแต่ชื่อเสียงจอมปลอมอยู่มากหลาย แต่คิดไม่ถึงว่าจะพบเห็นชนชั้นเหล่านี้บนยอดเขาฮั้วซัวด้วย”

เป็นบทสรุปจากอึ้งเอี๊ยะซือพร้อมกับทอดถอนใจ

 

เมื่อบนยอดเขาฮั้วซัวปลอดโล่งกับชนชั้นสามหาว ลวงโลก มีแต่ชื่อเสียงจอมปลอม จิวแป๊ะทงได้เสนอประเด็นขึ้นมาอย่างแหลมคม

“5 ยอดคนเมื่อครั้งกระโน้น

พิษประจิม ขอทานอุดร และกลางอิทธิฤทธิ์ ล้วนลาโลกไป ยอดฝีมือในปัจจุบันผู้ใดคู่ควรได้รับการขนานนามเป็น 5 ยอดคน”

นี่ย่อมเป็นประเด็นอันยากอย่างยิ่งในการสรุป

“อิดเอ็งไต้ซือกับบิดาข้าพเจ้ามีพลังการฝึกปรือเพิ่มพูนตามกาลเวลา ครั้งกระโน้นก็จัดอยู่ใน 5 ยอดคน

วันนี้ยิ่งไม่ต้องสงสัย

ก๊วยเจ๋งผู้เป็นงี่ตี๋ (น้องร่วมสาบาน) ของท่านได้รับการถ่ายทอดจากขอทานอุดร ย่อมนับเป็น 1 ในจำนวนนั้น ก่วยยี้แม้เยาว์วัยแต่มีพลังฝีมือเด่นล้ำในอัจฉริยบุรุษรุ่นเยาว์ ไม่มีผู้ใดทัดเปรียบเทียบได้ อย่าว่าแต่เขายังเป็นบุตรบุญธรรมของอาวเอี้ยงฮง

ยอดคนบูรพากับราชันทักษิณเป็นคนเก่า สำหรับพิษประจิมกับขอทานอุดรก็ล่วงไปแล้ว สมควรให้งี่ตี๋ท่านกับก่วยยี้สืบตำแหน่งแทน”

ข้อเสนอจากอึ้งย้งเหมือนกับจะเป็นทางออกที่ดี แต่ก็ไม่ราบรื่น

 

ไม่ราบรื่นเป็นเรื่องธรรมดา มิใช่เพราะว่าจิวแป๊ะทงมีฉายาว่า “เฒ่าทารก” หากแต่ในการจัดอันดับเรื่องซึ่งละเอียดอ่อนเช่นนี้ยากยิ่งที่จะหาบทสรุปได้อย่างง่ายดาย

ไม่ว่ามองจากจิวแป๊ะทง ไม่ว่ามองจากอึ้งย้ง

จึงมีคำทักท้วงโดยพลันจากจิวแป๊ะทง “ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง” เป็นการปฏิเสธพร้อมกับการสั่นศีรษะซ้ำแล้วซ้ำอีก

“อันใดไม่ถูกต้อง” เป็นความสงสัยจากอึ้งย้ง

การอภิปรายคล้ายกับจะเป็นความเห็นแย้งระหว่างอึ้งย้งกับจิวแป๊ะทง แต่ความนัยลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น เป็นความลึกซึ้งอันทำให้รายละเอียดอันดำรงอยู่ภายในยุทธจักรมีความต่อเนื่อง สัมพันธ์และส่งแรงสะเทือน

สมควรต้องติดตาม สมควรต้องศึกษา