ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 21 - 27 มิถุนายน 2562 |
---|---|
คอลัมน์ | โลกหมุนเร็ว |
เผยแพร่ |
โลกหมุนเร็ว/เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง [email protected]
ต้นไม้ใหญ่ คุณอันยิ่งใหญ่
ต้นไม้นั้นสูงใหญ่ มียอดบนโค้งงาม แผ่กิ่งก้านสาขาครอบคลุมพื้นที่ถึง 1 ไร่ ยอดที่โค้งงามนั้นดูแต่ไกลเรียบกริ๊บราวกับมีคนตัดแต่งไว้ แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ไม้ต้นนี้อยู่มาแล้วร้อยปีและธรรมชาติได้สร้างมันขึ้นมาโดยลำพัง
ต้นไม้ต้นเดียวได้เรียกร้องให้ผู้คนเดินทางมาชื่นชมมัน และได้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งไปเรียบร้อยแล้ว
ไม้ใหญ่ขนาดลำต้นคนโอบได้ 10 คน ตามธรรมดาต้องอยู่ในป่าลึก ไม่มีใครไปรบกวนทำลาย แต่จามจุรียักษ์ต้นนี้นับว่าพิเศษเพราะอยู่บนพื้นที่โล่งติดตัวเมือง มันยืนหยัดรอดมาได้เพราะมีคนที่รู้คุณค่าคอยดูแลอยู่ คือกองการสัตว์และเกษตรกรรมที่ 1 อำเภอด่านมะขามเตี้ย
มันอยู่รอดมาได้เป็นเวลาถึง 100 ปี หลายชั่วอายุคน ย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะคนที่อยู่ตรงนั้นต้องรู้คุณค่า
ความมีรสนิยมและความรู้คุณค่าของธรรมชาติของหน่วยงานที่ดูแล ทำให้มีการจัดภูมิทัศน์ให้ง่ายต่อการเยี่ยมชม อีกทั้งอนุรักษ์ต้นไม้ไม่ให้กระทบกระเทือนไปด้วยในเวลาเดียวกัน
ดูเหมือนว่าจามจุรียักษ์ได้ขึ้นทะเบียนเป็นรุกขมรดกไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งทำให้ไม่มีใครทำลายมันได้ชั่วอมตนิรันดร
การจัดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวก็มีผลทำให้ผู้มีส่วนได้เสียต้องช่วยกันปกป้อง ไม่ว่าจะเป็นร้านรวงหรือผู้มาจัดกิจกรรมต่างๆ
วันที่ได้ไปเยี่ยมชมนั้นเป็นวันอาทิตย์ มีคนมาดูจามจุรียักษ์กันหนาตา ปากทางเข้ามีการแสดงมวยไทยโดยเด็กๆ ชาวบ้านเป็นสีสัน ถึงจะดูใช้แรงงานเด็กไปหน่อยแต่ก็นับว่าแปลกจากที่ท่องเที่ยวอื่น และทำให้มีชีวิตชีวา
นักท่องเที่ยวโพสท่าถ่ายรูปกันหลายมุมรอบๆ ต้นไม้ จะเอาตรงไหนเลือกได้ 360 องศา ต้องย้ำว่ารอบนอก เพราะยังมีรอบในที่เป็นทางเดินรอบต้นไม้ ทำให้ได้เห็นและ “รู้สึก” จามจุรียักษ์ได้ใกล้ๆ
ไม่มีใครที่ไม่ถ่ายรูป อย่างน้อยก็ต้องขอสักรูปหน้าต้นไม้ ด้วยความรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ที่สามารถเข้าถึงได้ง่าย ซึ่งเป็นข้อดี
แต่ก็เป็นสิ่งท้าทายเหมือนกันที่ว่าแทบจะไม่มีอะไรปกป้องมันนอกจากจิตสำนึกของคน
หน่วยงานที่ดูแลออกแบบทางเดินรอบต้นไม้ได้อย่างยอดเยี่ยม
เป็นทางเดินกว้างกว่า 2 เมตร ทำด้วยไม้แข็งแรง มีบางส่วนยื่นออกมาจากทางหลักให้ได้พักหากต้องการอยู่นานหรือหลบคนที่เดินไปรอบๆ เวลาที่มีคนมามาก
ผู้เขียนยืนบนทางเดินนี้มองลำต้นใหญ่มหึมาและรากแข็งแรงเบื้องล่างด้วยความเคารพ
นึกเปรียบเทียบว่า เมื่อต้นนี้อายุ 10 ปีจะมีขนาดเท่าไหน เพราะนั่นเป็นเวลาที่มารดาของผู้เขียนที่บัดนี้อายุ 92 ปีถือกำเนิดขึ้นมา มันเติบโตคู่กับมารดามาถึงทุกวันนี้ที่มารดาได้มีโอกาสมาเยี่ยม
รู้สึกขอบคุณคนที่ดูแลมันไว้จนถึงลูกหลานรุ่นต่อๆ มา
ทราบมาว่าในตอนแรกมีผู้คัดค้านเรื่องการสร้างทางเดินรอบต้นไม้นี้ ก็หวังว่าทุกวันนี้ชาวกาญจน์จะเข้าใจแล้วว่าการสร้างทางเดินเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง
เพราะเปิดไปเห็นภาพเก่าก่อนสร้างทางล้อม มีนักท่องเที่ยวขึ้นไปโพสท่าอย่างเก๋บนกิ่งไม้ใหญ่ น่าตกใจมาก และยังจินตนาการได้ถึงคนเอาวัสดุไปขูดขีดต้นไม้ได้อีก เรื่องเอาผ้าสีต่างๆ ไปผูกรอบต้น ไปขอหวย ก็ไม่ต้องพูดถึงหรอกนะคะ
อัศจรรย์กับขนาดในระยะไกลใกล้แล้วก็มายืนอยู่ภายใต้ร่มเงาบนทางเดิน นึกอยากมานั่งคนเดียวในวันที่ไม่มีคน ในวันนั้นที่เป็นเวลาใกล้เที่ยงแล้ว แดดนอกร่มเงาร้อนเป็นปกติ แต่ใต้ต้นไม้กลับเย็นฉ่ำสดชื่นชื้นเย็น
ไม่ใช่เย็นธรรมดาแบบที่เราพบเจอเวลายืนใต้ต้นไม้เพราะมักจะมีไอร้อนเข้ามา แต่ใต้เจ้าคุณจามจุรียักษ์นี้มีความเย็นประหลาดเหมือนเรายืนอยู่ในกรีนเฮาส์ นั่นคืออานุภาพความชื้นเย็นที่ต้นไม้คายออกมา
น่านั่งนอนเล่นนานๆ เป็นที่สุด
ถ้าหากใครจะไปดูจามจุรียักษ์ ขอแนะนำให้ไปวันธรรมดานะคะ จะได้นั่งชมอย่างดูดดื่มกับต้นไม้ได้เต็มที่
ข่าวที่น่ายินดีคือ สภาพที่เป็นอยู่ในปัจจุบันยังต้องมีการปรับปรุงภูมิทัศน์และอาคารเพิ่มอีกด้วยงบประมาณ 5 ล้าน
จะมีการปูหญ้าปกคลุมพื้นให้รากชุ่มชื้น และนักท่องเที่ยวจะไม่มีโอกาสได้เหยียบย่ำรากของไม้ใหญ่วัยชราอายุ 100 กว่าปีนี้อีก
เพื่อจะได้เก็บไว้ให้ลูกให้หลานดูกันต่อไป
โครงการจะแล้วเสร็จปลายปีนี้
หลังจากกลับมา พลังของต้นจามจุรียักษ์เหมือนสิงอยู่ในตัวเรา ทำให้ไม่ได้มองไม้ใหญ่อื่นๆ อย่างมองผ่านเลยไปเหมือนเช่นทุกที ที่ใจกลางเมือง ถนนวิทยุเป็นถนนที่มีไม้ใหญ่เรียงรายสองข้างทางทำให้ถนนนี้เป็นอะไรที่เชิดหน้าชูตา วิวของต้นไม้ที่มองผ่านกระจกกว้างของร้านวีรสุสาขาวิทยุทำให้ชั้นสองของร้านเป็นจุดที่น่าอภิรมย์ อีกร้อยปีวิวของร้านวีรสุดตรงนี้จะเป็นตำนาน หากทั้งร้านและต้นไม้ยังอยู่
เช่นเดียวกับเวลาผ่านถนนเชียงใหม่-ลำพูน ที่เป็นตำนานไปแล้ว
บนสถานีรถไฟฟ้าราชดำริ มองลงมาเห็นไม้ใหญ่สวยงามสองสามต้น ต้นหนึ่งอยู่หน้าอาคารสำนักงานขนาดใหญ่ อีกสองต้นอยู่หน้าบ้านเก่าที่คาดว่าจะเป็นอาคารอนุรักษ์ สง่าสวยงามเท่าที่ไม้ใหญ่ในเมืองสามารถเป็นได้
คุณูปการของต้นไม้นั้นมีใหญ่หลวงนัก มีคุณต่อชีวิตและยังสร้างมูลค่าเพิ่มอีกด้วย
วันนี้ได้คุยกับคุณพนิดา สงวนเสรีวานิช นักเขียนหน้าประชาชื่น เธอเล่าว่า เขาทำวิจัยกันมาว่าโครงการอสังหาริมทรัพย์ที่มีต้นไม้จะขายหมดเร็วกว่า
ไม่มีอะไรจะทำให้เราสดชื่นมีความสุขได้มากกว่าการอยู่กับต้นไม้
เพราะฉะนั้น ปลูกอะไรก็ไม่ดีเท่าปลูกต้นไม้ในใจเด็กๆ ให้เขารักต้นไม้นะคะ