สิ่งที่คุณและผมอาจไม่รู้มาก่อน เกี่ยวกับบวนมาถวด และศาสนา ที่มีรสชาติเป็นหนึ่งเดียวทั่วโลก

วันนี้เป็นวันที่เจ็ดของการเดินทางมากับทัวร์ในประเทศเวียดนาม ซึ่งประกอบไปด้วยมอเตอร์ไซค์สิบสี่คัน และรถยนต์สามคัน

เป็นการเดินทางจากเมืองที่สวยงามดาหลัตไปเมืองชุมทางเปลกู ระหว่างสองเมืองนี้ ตามเส้นทางของเรา ถูกคั่นไว้ด้วยเมืองที่มีชื่อว่า บวนมาถวด

เมื่อค้นดูในอินเตอร์เน็ตว่าเมืองนี้มีเสน่ห์อย่างไร นัย เจ้าของฮอนด้าฟอร์ซ่า สามร้อยซีซี และผม เจ้าของมอเตอร์ไซค์ที่สวยที่สุดในบรรดาสิบสี่คันที่ไปด้วยกัน (เป็นความเห็นที่เป็นกลาง ไม่มีส่วนได้เสียใดๆ) ก็อดไม่ได้ที่จะมีแผนการเดินทางของเราเอง

เมืองนี้ได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงกาแฟของเวียดนาม

เวียดนามมีวัฒนธรรมการดื่มกาแฟมาตั้งแต่ก่อนที่ Starbucks จะเผยแผ่อารยธรรมกาแฟให้โด่งดังไปทั่วโลกเสียอีก

หกวันที่ผ่านมา เราแวะร้านกาแฟในเวียดนามหลายร้าน เราก็พบว่า ร้านไหนร้านนั้น กาแฟเทพทุกร้าน ร้านเล็ก ร้านใหญ่ ริมถนน ในห้างติดแอร์ ไม่ติดแอร์ เทพทุกร้าน

นี่เป็นเมืองหลวงกาแฟ

ดังนั้น วันนี้เราจะอินดี้ เดินทางในเส้นทางที่ทัวร์กำหนดไว้

แต่เราจะกินอาหารในร้านที่เราเลือกเอง กำหนดเวลาเดินทางเอง

และที่สำคัญ เราจะแวะดื่มกาแฟตามความประสงค์ของเราเอง

และแน่นอน…ร้านกาแฟที่เราตั้งใจจะแวะ รวมถึงร้านอาหารด้วย ต้องไม่ธรรมดา…ต้องไม่ใช่ร้านสำหรับนักท่องเที่ยว

แต่เป็นร้านที่คนท้องถิ่นเค้ากินกัน

เราแวะกินอาหารเช้าควบเที่ยงในเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงนิดๆ ที่ร้าน COM NHA อ่านเป็นภาษาไทยว่าอะไรก็ไม่รู้ เป็นร้านที่นัยซึ่งมีวิชาในการหาร้านอาหารและร้านกาแฟระดับเทพ ปักหมุดเอาไว้

ในร้านไม่มีนักท่องเที่ยว เต็มไปด้วยคนท้องถิ่น เป็นร้านที่คึกคัก การสั่งอาหารใช้สมาร์ตโฟนเข้าช่วยอย่างเต็มที่ บวกด้วยกูเกิลทรานสเลต

แต่ที่นัยสมปรารถนามากที่สุดกับอาหารจานที่อร่อยที่สุดที่สั่งมา เป็นการสั่งด้วยการเข้า Instagram ของร้านแล้วจิ้มลงไปที่รูป…เป็นเทคนิคที่เยี่ยมยอด

ส่วนผมกินผัดหมี่สไตล์เวียดนามมังสวิรัติ

ดูที่ประเทศเวียดนามนี้ อาหารมังสวิรัติไม่เป็นเรื่องแปลกเท่าไหร่ เป็นที่เข้าใจและทำได้แทบทุกร้าน เป็นหมี่ที่อร่อย หมี่ชนิดอยู่เพื่อกิน

จากนั้นเราก็ไปร้านกาแฟกัน

ร้านแรกที่เราไปถึง ชื่อร้าน HIPPO TOWN เราจอดรถหน้าร้าน ถ่ายรูป แล้วเดินเข้าไปในร้าน เป็นร้านที่สวยงามที่นัยบรรจงคัดเลือกมา แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ร้านยังไม่เปิด ความรู้สึกบางประการเกิดขึ้นในใจ เป็นความรู้สึกที่ดี เป็นความซาบซึ้งใจ เป็นความดีงาม เป็นความรื่นรมย์ เป็นความรัก

นัยตัดสินใจไปร้านที่สอง โดยตัดสินใจจะเลือกร้านกาแฟโดยใช้สายตาและประสบการณ์ ไม่ใช้การรีวิว ไม่เลือกจากอินเตอร์เน็ต

ผมไม่มีปัญหากับการตัดสินใจใดๆ ของนัยในการเลือกร้านกาแฟ

แล้วเราก็เจอร้านที่สอง มีชื่อว่า WINDOWS COFFEE เป็นร้านใหญ่เปิดโล่งอยู่ที่หัวมุมถนน มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาอยู่หน้าร้าน

ความรู้สึกชัดเจนขึ้นมาก…มันคือความเชื่อมโยงเป็นหนึ่งเดียวของผู้คน ของความดีงาม ของพระเจ้า ไม่แบ่งแยกประเทศ ศาสนา ภาษา หน้าตา ชนชาติ…

ผู้คนที่อยู่ในสันติภาพ ล้วนแสวงหาความดีงาม ล้วนแสวงหาความรื่นรมย์ในชีวิต ล้วนใช้ชีวิตอยู่ในความรัก

กาแฟเป็นหนึ่งในความดีงาม เป็นหนึ่งในความรื่นรมย์ เป็นหนึ่งในความรักนั้น

หากนับกาแฟเป็นประเทศ ประเทศกาแฟไม่มีการโฆษณาชวนเชื่อที่ประสบความสำเร็จมาตลอดตั้งแต่อดีตกาล เทพแห่งเรื่องนี้ซึ่งคงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากท่านผู้นำ ที่มีหนวดเล็กๆ อยู่ใต้จมูก เจ้าของตราสัญลักษณ์สวัสติกะ “การทำร้ายกาแฟคือภัยคุกคามความมั่นคงของชาติ เราจำเป็นจะต้องปกครองโลกเพื่อกำจัดภัยคุกคามนี้” ท่านผู้นำคงจะวาดวาทกรรมพร้อมสร้างเหตุการณ์ และประโคมข่าวให้เราเชื่ออย่างนี้

เราไม่เคยถูกชักชวนหรือกดดันให้รักกาแฟชนิดใดชนิดหนึ่งมากไปกว่าอีกชนิดหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นกาแฟประชาธิปไตยที่มักจะมาคู่กับทุนนิยมอย่าง Starbucks หรือ Amazon

หรือจะเป็นกาแฟคั่วมือข้างทางที่เชียงของ ที่เราดูคาติสีเหลือง และเจ้านายของมัน บังเอิญแวะเข้าไปถามหาปั๊มน้ำมันเพราะน้ำมันจะหมดถัง แต่ ได้รับการตอบสนองด้วยน้ำเย็นและกาแฟอเมริกาโนคั่วเองโดยไม่คิดเงิน ซึ่งอาจมองว่าเป็นกาแฟสังคมนิยม กาแฟคอมมิวนิสต์ เหนือไปกว่าเงินตราคือมิตรภาพ ความเป็นพี่น้องเพื่อนฝูงกัน

หรือจะเป็นร้านกาแฟอินดี้ ร้านเล็กๆ ที่เจ้าของร้านหลงใหลในความรื่นรมย์ของทุกสิ่งที่เกี่ยวกับกาแฟ ซึ่งอาจเรียกว่าเป็นกาแฟปกครองตนเอง

ไม่มีคำบอกจากกาแฟเอียงซ้ายโจมตีกาแฟเอียงขวา หรือกาแฟเอียงขวาโจมตีกาแฟเอียงซ้าย หรือกาแฟแบ่งแยกดินแดนโจมตีกันไปกันมา

หากนับกาแฟเป็นศาสนา ไม่ว่าจะกาแฟประชาธิปไตย หรือกาแฟสังคมนิยม หรือกาแฟปกครองตนเอง หรือกาแฟอาราบิก้า หรือกาแฟโรบัสต้า ก็ไม่เคยได้รับการบอกกล่าวจากใครว่า กาแฟที่แท้จริงเป็นหนึ่งเดียวไม่มีอื่น คือ กาแฟชนิดนี้ หากเป็นกาแฟชนิดอื่นคือกาแฟนอกศาสนา เป็นกาแฟนอกรีต กาแฟที่ต้องถูกกำจัดออกไปจากโลก

อารยธรรมความดีงาม ความรื่นรมย์ ความรัก ความเป็นหนึ่งเดียวนี้ ปัจจุบันชัดเจน เข้มข้น สัมผัสได้จริง

วัฒนธรรม หรืออาจเรียกอารยธรรม หรืออาจเรียกเชิงเปรียบเทียบ…ศาสนา

ศาสนา Surf เซิร์ฟ อิสระเสรีกับท้องทะเล ยืนอยู่บนกระดานโลดแล่นไปกับคลื่นที่พระเจ้าประทานมาให้

ศาสนา NO MAD โนแมด…เร่ร่อนท่องเที่ยว ทำงานผ่านอินเตอร์เน็ต ไม่อยู่ในระบบจำนองบ้าน ไม่ผ่อนรถ ไม่มีหนี้จากการศึกษาสูง

และแน่นอน…ศาสนา มอเตอร์ไซค์ อิสระเสรีบนท้องถนน กับสายลมแสงแดดที่หาไม่ได้ในโลกพระจันทร์และดาวอังคาร

เราเดินทางออกจากบวนมาถวด มุ่งหน้าสู่เปลกู อันเป็นจุดหมายของวันนี้… ระหว่างทางเจอร้านกาแฟขนาดเล็กมากเหมือนเป็นร้านกาแฟแบบโฮมสเตย์ แม้แต่การเข้าห้องน้ำก็ยังต้องเดินผ่านห้องนอนเจ้าของร้านไป

ร้านชื่อ San Vvon ที่นี่รอยยิ้มของเจ้าของร้านสูงวัย กาแฟที่ยอดเยี่ยม กับความเป็นหนึ่งเดียวกันยังคงเข้มข้น

บวนมาถวด ทำให้ได้มองเห็นภาพที่งดงาม ภาพที่อยู่สูงกว่าภาพที่ข่าวและหนังสือพิมพ์วาดให้ดู

ภาพจริงที่เหนือกว่าผู้นำทางการเมือง ผู้นำทางการทหาร ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญการใช้โฆษณาชวนเชื่อมักวาดให้เห็น

ภาพจริงที่เหนือกว่าคำสอนจากผู้เคร่งครัดทั้งหลาย ที่บอกว่าพระเจ้าของข้า เจ๋งกว่า จริงกว่าพระเจ้าอื่นใด…

บวนมาถวด มอบมุมมองของความรื่นรมย์ ความดีงาม ความรัก ความเชื่อมโยงของอารยธรรมในยุคสมัยเราที่เชื่อมโยงกันด้วยเทคโนโลยี ด้วยแอพพลิเคชั่น ด้วยอินเตอร์เน็ต ให้รสชาติที่สัมผัสได้ด้วยใจ…

รสชาติที่คาร์ลสเบอร์กเคยบอกไว้…รสชาติเป็นหนึ่งเดียวทั่วโลก