ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 29 มีนาคม - 4 เมษายน 2562 |
---|---|
คอลัมน์ | การ์ตูนที่รัก |
ผู้เขียน | นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ |
เผยแพร่ |
การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
เฒ่าสารพัดพิษกับอีหนูปืนโหด
การ์ตูนญี่ปุ่นหลายเรื่องเริ่มต้นด้วยเรื่องเหลวไหล อ่านไปแล้วรู้สึกว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ไปจนถึงรับไม่ได้ ก่อนที่จะหลอกล่อคนดูให้หลงเชื่อหรือจำใจเชื่อ แม้แต่ทำให้คนอ่านรู้สึกกระวนกระวายไปจนถึงพะอืดพะอมที่จะอ่านต่อเพื่อดูว่าเนื้อเรื่องจะพาไปทางใดต่อ
เฒ่าสารพัดพิษกับอีหนูปืนโหด Candy & Cigarettes เป็นตัวอย่างหนึ่ง
หนังเริ่มต้นด้วยการพูดถึงฮิรางะ ไรโซ นายตำรวจแก่ๆ คนหนึ่งที่เพิ่งจะเกษียณอายุราชการ เขามีหลานชายตัวน้อยกำลังป่วยหนัก ต้องใช้ค่ารักษาเดือนละหนึ่งล้านเยนซึ่งสวัสดิการสุขภาพไม่ครอบคลุม
เงินบำนาญไม่พอช่วยชีวิตหลานชายแน่ เขาจึงออกเดินหางาน จนกระทั่งไปได้งานที่ร้านหนังสือมือสองเก่าๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กทำความสะอาดหน้าร้าน 1 คน เป็นเด็กผู้หญิงอายุ 11 ปี และผู้จัดการหลังร้าน 1 คน เป็นสาวสวยหน้าเคร่งขรึมผู้สัมภาษณ์เขาแล้วให้งานทันที!
งานอะไรได้เดือนละ 1 ล้านเยน
ไรโซได้งานดูสถานที่ ดูลาดเลา ดูต้นทาง ไปจนถึงคอยช่วยเหลือและป้องกัน สึซึคาเซะ มิฮารุ เด็กหญิงคนนั้น มิฮารุเป็นนักฆ่าอาชีพ เธอพกปืนกระบอกหนึ่ง ยิงเป้าหมายกลางหน้าผากถึงตายอย่างแม่นยำ แม้ว่าเป้าหมายจะมีบอดี้การ์ดรายล้อมกี่คนกี่ชั้นเธอก็ฆ่าตายเรียบ
เรากำลังอ่านการ์ตูนสำหรับเด็ก เล่าเรื่องและเขียนภาพเด็กหญิงอายุ 11 ฆ่าคนเลือดสาด
และตาเฒ่าไรโซสูบบุหรี่บ่อยมาก เป็นชื่อหนังสือด้วย ขึ้นหน้าปกเด็กหญิงคาบบุหรี่ด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น หัวหน้าหน่วยคือคินุเมะ สาวเคร่งขรึมหลังร้าน เธอจะได้ออกคำสั่งให้สองนักฆ่า แคนดี้แอนด์ซิกาเร็ตไปฆ่าบิดาบังเกิดเกล้าของตัวเองอีกด้วย
ช่างไม่เกรงอกเกรงใจวัฒนธรรมอันดีงามของบ้านเราเสียจริงๆ
ตอนที่อ่านแรกๆ ไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องตาเฒ่าสูบบุหรี่ ด้วยตนเองคิดเสมอว่าชีวิตคนเรามีหลายวิถีให้เลือก จะทำอะไรหรือใช้อะไร ล้วนมีราคาต้องจ่าย และหากสังคมต้องจ่ายแทนเขาก็จะถึงขั้นตอนคุยกัน โครงสร้างของชีวิตและสังคมเป็นเช่นนี้เอง แต่โดยรวมๆ แล้วเราไม่ควรใช้อำนาจเด็ดขาดจัดการใครกันง่ายๆ
แต่พอถึงเรื่องเด็กหญิงอายุ 11 ปีแบกเป้ไปโรงเรียนแล้วเป็นนักฆ่าด้วย หงายหลัง!
ว่าที่จริงเรื่องแบบนี้เดาได้ว่าขั้นตอนต่อไปของนักเขียนคือทำให้ตาเฒ่าและนักอ่านหลงเชื่อให้ได้ว่างานที่เด็กหญิงทำเป็นเรื่องสมเหตุผล จำเป็น และไม่มีทางเลือกอื่น อะไรที่เด็กหญิงทำว่าที่จริงแล้วเป็นงานที่ทำเพื่อประโยชน์ของคนหมู่มาก เพื่อสังคมในอุดมคติ เป็นงานยิ่งใหญ่ที่เธอเสียสละทำแทนคนหลายคน
นั่นคือฆ่าคนชั่วให้สิ้น
การ์ตูนญี่ปุ่นมักจะเหนือชั้นกับการหาเหตุผลไปจนถึงอ้างเหตุผลสารพัดมารองรับความชอบธรรมของเด็กหญิงและตาเฒ่า แม้กระทั่งแผนการฆ่าบิดาของคินุเมะ
นักเขียนและนักวาดไม่เสียเวลาอธิบาย พวกเขาใช้เทคนิคกระชากสมองคนอ่านให้วิ่งตามไปโดยไม่ให้คิด ด้วยการสอดแทรกความเว่อร์เข้ามาโดยไม่ยั้ง ยิ่งอ่านยิ่งเหวอ กว่าจะรู้ตัวก็อ่านไปแล้วสามเล่ม
เหยื่อรายแรกของมิฮารุคือรัฐมนตรีคนหนึ่ง เขาชั่ว เขาต้องตาย เขาเป็นรัฐมนตรีในคณะรัฐบาลย่อมมีบอดี้การ์ด บอดี้การ์ดต้องตาย ตาเฒ่าไรโซเพิ่งทำงานชิ้นแรก เขาจะบ้าตายกับฝีมือและความใจเย็นของเด็กหญิง
แต่หนึ่งล้านเยนเพื่อชีวิตหลานชาย เขาโอเคในที่สุด
หากคิดว่านักอ่านจะรู้สึกว่าหนังสือมั่วมากไปแล้ว กำลังจะวาง แคนดี้แอนด์ซิกาเร็ตก็รับคำสั่งทำงานที่สองคือฆ่าอธิบดีกรมตำรวจ!
แล้วเพิ่มความชอบธรรมให้แก่ปฏิบัติการครั้งนี้ด้วยการเล่าเรื่องในอดีตที่อธิบดีคนนี้เป็นผู้ฆ่าพ่อ-แม่ของมิฮารุยกครัว เวลานั้นมิฮารุกลับมาจากโรงเรียนพอดี เธอหันหลังวิ่งหนีจึงถูกไอ้ผู้ร้ายยิงเข้าข้างหลังอย่างเลือดเย็น เธอไม่ตายในทันทียังมีฤทธิ์เดชหันมาใช้คัตเตอร์ฟันมือปืนก่อนที่จะหลบหนีไปได้
หลังจากวันนั้นเธอกลายมาเป็นนิกิต้าได้อย่างไรปล่อยให้นักอ่านไปหาอ่านเอง
รัฐมนตรี อธิบดีกรมตำรวจ เป็นนักการเมืองและข้าราชการ ผู้ชักใยเบื้องหลังคือนักธุรกิจคนสำคัญของญี่ปุ่นชื่อมุโซ ซาบุโร่ เขาเป็นตัวการใหญ่ที่ได้วางเส้นสายเอาไว้ทั่วทั้งระบบ และหากพ่อของใครเข้ามาขวางทาง พวกเธอก็จะฆ่าเสียด้วย
ช่างเป็นโครงเรื่องสากลที่เฝือมาก แต่ด้วยฝีมือนักเขียนและนักวาดญี่ปุ่น ผู้ผลิตและผู้กำกับ ซึ่งเราทราบดีว่าทำงานเป็นทีมอย่างเข้มงวด กลายเป็นหนังสืออ่านสนุกได้ ผ่านไปสามเล่มยังไม่ถึงกับดีเลิศแต่ก็ไม่ถึงกับเสียเวลา และมีความหวังว่าจะมีการเปิดเผยเงื่อนงำมากกว่านี้ในเล่มต่อไป
แม้ว่าจะมีเรื่องเด็กหญิงอายุ 11 ถือปืนยิงคนตายไปทั่ว ตาเฒ่าสูบบุหรี่ และหญิงสาวที่วางแผนฆ่าพ่อตัวเองแล้วก็ฆ่าตายจริงๆ ด้วย แต่กลับไม่มีโลลิคอน นอกจากไม่มีโลลิคอนแล้วตาเฒ่าก็ไม่ลามกอีกต่างหาก สร้างความรู้สึกแปลกแยกจากขนบปกติที่ทำนายได้
อะไรที่ดึงดูดให้อ่านต่อคือเรื่องที่ทำนายไม่ได้ ขึ้นเล่ม 3 หนูน้อยฆ่าพวกผู้ร้ายตายเกลื่อน
ความเว่อร์เกินจริงและความฟูมฟายเกินควรเป็นลักษณะเฉพาะของการ์ตูนญี่ปุ่นเสมอ ทั้งนี้ เพื่อรองรับประเด็นที่การ์ตูนญี่ปุ่นแทบทุกเรื่องเขียนถึงนั่น คือหากอะไรที่ต้องทำนั้นยาก และแม้ว่าจะยากเย็นเพียงไรจะต้องทำให้ได้
ทำให้สำเร็จให้จงได้!