อุรุดา โควินท์ / อาหารไม่เคยโดดเดี่ยว : ไม่ตามใจบ้างก็ดี

ฉันนำเสนอไส้กรอกฝีมือเพื่อนบ้านชาวเยอรมันแก่เธอ เธอรีบพยักหน้า แน่ละ ใครๆ ก็ชอบไส้กรอก แต่ปัญหาอยู่ตรงที่ เราจะกินไส้กรอกกับอะไร

“เด็กกินผักอะไรบ้าง” ฉันหมายถึงลูกสาวของเธอ

เธอส่ายหน้า

“ไม่กินผักเลยเหรอ ไม่กินกระทั่งผักที่สุกงั้นเหรอ” ฉันถามย้ำ

ตอนเราเรียน ม.ปลายด้วยกัน ฉันจำได้ว่าเธอกินผักเก่งอย่างกับวัว เก่งกว่าฉันอีก

“ลูกเราไม่กินผักเลยอ่ะ”

“มันไม่สืบทอดทางสายเลือดโนะ การชอบผัก” ฉันหัวเราะ

“นั่นสิ ทำไมเรากินผักได้ตั้งแต่เด็ก อร่อยหรือเปล่าไม่รู้ จำได้แต่ว่ากิน และมาชอบกินเอามากก็ตอนเริ่มโตนี่ละ ผักมันอร่อยนะ” เธอทำตาลอย คงหวนคิดถึงวัยเยาว์ ตอนที่เธอเริ่มกินผักจิ้มน้ำพริก

“เรารู้ว่าทำไม” ฉันบอก

“พ่อแม่ให้กิน” เธอหัวเราะ

ใช่ เพราะครอบครัวของเราไม่มีอาหารสำหรับเด็ก อาหารของเด็กก็คืออาหารของผู้ใหญ่ บางอย่างที่เผ็ด แม่จะบอกให้ตักกินทีละน้อย แม่ไม่เคยตามใจ เมื่อเราบอกว่า ไม่ชอบสิ่งนั้น ไม่กินสิ่งนี้ เราต้องกินอยู่ดี ถ้ามันวางอยู่บนโต๊ะอาหาร ในที่สุด เราก็กินได้ทุกอย่าง เราเรียนรู้ ว่าผักอร่อยอย่างไร กินกับอะไรจึงจะเข้ากัน และกลายเป็นว่า หากมื้อไหนไม่มีผัก ท้องไส้จะกู่ตะโกนถึงความผิดปกติ

“เธอตามใจลูก” ฉันทำเป็นพูดดี ทั้งที่ตัวเองไม่มีลูก มีแค่หมาก็ยังตามใจจะแย่

“ไส้กรอก กินกับไข่ดาว แล้วก็ขนมปัง แค่นี้ก็พอละ” เพื่อนว่า

“มันฝรั่งล่ะ”

“จะกินก็ต่อเมื่อเป็นเฟรนช์ฟรายอ่ะ…กินขนมปังแระ ง่ายดีเธอ” เพื่อนสรุปให้

แต่ฉันไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ ถ้าไม่ลอง ก็ไม่รู้ ถ้าเราไม่ฝืนใจเด็กบ้าง เด็กก็จะกินอะไรซ้ำไปวนมาอยู่อย่างนั้น แล้วมันดีที่ไหนกันเล่า

“เราเดาว่าลูกเธอต้องชอบมายองเนส”

เธอพยักหน้า

โอเค ฉันขอเสี่ยงทำเมนูที่อยากให้สาวน้อยลองชิม และเตรียมขนมปังไว้เป็นแผนสอง กรณีทำไม่สำเร็จ

ต่อให้ลูกไม่กิน แม่ก็ต้องกิน ฉันแน่ใจ-สลัดมันฝรั่งจะไม่เป็นแม่สายบัว ค้างเติ่งไร้คนแตะต้อง

สลัดมันฝรั่งทำไม่ยาก แต่เราต้องใส่ใจ การต้มมันฝรั่งทิ้งไว้ แล้วค่อยเอามาบด ต่างกับการบดตอนที่มันยังระอุอยู่ ทั้งยังควรปรุงรสเสียตั้งแต่ตอนที่ยังร้อน-ต่อให้สลัดมันฝรั่งเป็นเมนูที่เสิร์ฟเย็นก็เถอะ

ฉันกล้ายืนยัน เพราะลองมาทุกวิธี เพื่อจะลดเวลาอาหารเช้า ฉันลองต้มมันฝรั่งทิ้งไว้ เช้าขึ้นมาก็เอามาลอกเปลือกออก อุ่นในไมโครเวฟ แล้วค่อยบดและปรุง ผลลัพธ์ก็คือ เราได้ผิวสัมผัสที่เปลี่ยนไป มันไม่ฟูอย่างที่ควร แถมยังบดยากขึ้นด้วย

ดังนั้น หากตั้งใจจะเสิร์ฟสลัดมันฝรั่งกับไส้กรอกเป็นมื้อเช้า ฉันก็จะตื่นเร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมง หรือเตรียมการล่วงหน้าราวหนึ่งชั่วโมง

ต้มมันฝรั่งทั้งหัว โดยเลือกหัวงามๆ แต่ไม่ใหญ่นัก ต้มในน้ำท่วม ไฟแรง ให้เดือดไปเรื่อยๆ กระทั่งมันฝรั่งสุก วิธีตรวจสอบความสุกคือใช้ไม้เสียบลูกชิ้นแทงลงไป ถ้าแทงได้อย่างง่ายได้ แทงครั้งเดียวทะลุอีกด้านก็ถือว่าสุก เทออกจากน้ำร้อนมาพักไว้ในกระชอน

มันฝรั่งจะไม่สุกก่อน 15 นาที ไม่ว่าหัวจะเล็กหรือใหญ่ ฉันก็เลยปล่อยมันฝรั่งไว้ในหม้ออย่างนั้น แล้วหันมาดองแตงกวากับหอมแดง ตวงซีอิ๊วญี่ปุ่นลงถ้วย ตามด้วยน้ำส้มสายชูหมักไวน์แดงและน้ำตาลทราย กะปริมาณให้มีรสเค็มเปรี้ยวหวานสมดุลกัน คนให้น้ำตาลละลาย แล้วซอยแตงกวาลงไปดองร่วมกับหอมแดง ผักทั้งสองชนิดจำเป็นต้องซอยบางสักหน่อย และต้องใช้หอมแดงไทย ไม่ใช่หอมแขก

ดองราว 15 นาทีก็ใช้ได้ แต่ฉันจะดองจนกว่ามันฝรั่งสุกพร้อมบด จึงค่อยรินน้ำดองทิ้ง เหลือแต่แตงกวากับหอมซอย

บดมันฝรั่งตอนร้อนแทบไม่ต้องใช้แรง บดได้ง่ายๆ ด้วยส้อม ฉันเอาผ้าขนหนูจับมันฝรั่ง ลอกเปลือกออก เทลงในชามใบใหญ่ กินสามคน ฉันใช้มันสามหัวย่อมๆ ใช้แตงกวาไทยสองลูกเล็ก และหอมแดงอีก 4 ลูก

ฉันไม่ชอบมันฝรั่งที่ละเอียดเนียนเป็นเนื้อเดียวกัน ฉันก็เลยบดพอประมาณ ให้เหลือส่วนที่เป็นชิ้นเล็กๆ บ้าง รีบโรยเกลือตอนที่มันยังร้อนอยู่ คลุกให้เข้ากัน แล้วใส่มายองเนส ตามด้วยผักดอง คลุกอีกครั้ง แน่ใจว่าทั่วถึงแล้วค่อยชิม มายองเนสจะให้รสหวานและมัน เค็มจากเกลือร่วมกับผักดอง และเปรี้ยวสดชื่นเมื่อกัดโดนแตงกวากับหอมแดง

จับมันยัดไว้ในตู้เย็นราวครึ่งชั่วโมง สลัดมันฝรั่งจะเซ็ตตัว และอร่อยขึ้น

 

เพื่อนกับลูกตื่นแล้ว ฉันตั้งกระทะอุ่นไส้กรอก หั่นเนื้อมะเขือเทศเป็นลูกเต๋า โรยชามสลัดมันฝรั่งก่อนจะตักใส่จาน แล้วโรยต้นหอมซอยเป็นอย่างสุดท้าย

ยกจานไปวางบนโต๊ะ ยิ้มให้สาวน้อย ก่อนจะยักคิ้วให้เพื่อน

“จานสวยจัง” สาวน้อยว่า

แน่ละ ฉันตั้งใจเลือกจานลายนี้เพื่อเธอเชียวนะ

“มีไส้กรอกฝีมือชาวเยอรมัน แล้วก็สลัดมันฝรั่งฝีมือน้า มีน้ำส้มคั้น แล้วก็ผลไม้ด้วย กินให้อร่อยนะคะ” ฉันพูดเร็วปรื๋อ

“หนูไม่เคยกินมันฝรั่งแบบนี้” สาวน้อยมองหน้าแม่

ฉันรีบบีบต้นแขนเพื่อน ฉันรู้ เธอจะบอกลูกว่า ขนมปังก็มีนะ เอามั้ย

สาวน้อยจ้องจานลายดอกไม้ราวหนึ่งนาที “หนูจะลองดู”

เธอเขี่ยต้นหอมออก แล้วตักสลัดมันฝรั่งคำแรกเข้าปาก คำที่สอง คำที่สาม กระทั่งหมดจาน แม่ของเธอยิ้มหน้าบาน

ใครว่าสาวน้อยไม่กินผัก นั่นน่ะ ทั้งมันฝรั่ง แตงกวา มะเขือเทศ และหอมแดง ผักตั้ง 4 ชนิดเชียว

เพื่อนคงรู้แล้วละ ไม่ต้องตามใจลูกทุกทีทุกที่ ทุกโอกาสก็ได้