เอรียา จุฑานุกาล ร้อนแรงจริงๆ ครับ…

สัปดาห์นี้ตั้งใจจะเขียนถึงเธอในฐานะที่ได้แชมป์กอล์ฟพีจีเอ ทัวร์ ครั้งแรกในชีวิตเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคมที่ผ่านมา ซึ่งนับเป็นคนไทยคนแรกและคนเดียวที่ได้แชมป์กอล์ฟรายการระดับสูงสุดของโลก

ปรากฏว่าเวลาผ่านไปแค่ 2 สัปดาห์…

เธอได้แชมป์อีกแล้ว

เป็นนักกอล์ฟคนที่ 4 ของทัวร์ที่ได้แชมป์ 2 รายการในปีนี้ – ซึ่งยังไม่มีใครได้มากกว่า 2 แชมป์

และเป็นนักกอล์ฟเพียง 2 คน เท่านั้นที่ได้แชมป์ 2 รายการติดต่อกัน

อีกคนหนึ่งคือ ลิเดีย โค นักกอล์ฟหมายเลข 1 ของโลก ชาวนิวซีแลนด์เชื้อสายเกาหลีใต้

ฟังข่าวว่าเอรียาได้แชมป์อีกแล้ว ถ้าไม่ได้ติดตามชมการแข่งขันในสนามหรือทางทีวี คิดว่าได้มาอย่างง่ายๆ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถ้าเปรียบเทียบความยากของ 2 ช็อตสุดท้ายในวันสุดท้ายของรายการที่เธอได้แชมป์

รายการที่สองยากกว่าเยอะ

ถ้าให้คะแนนความยากอย่างเดียวโดยไม่นับความเครียดความกดดันของคนเล่น คะแนนเต็ม 10 รายการที่ 2 ยากระดับ 10 คะแนนเต็ม

ส่วนรายการแรกที่ได้แชมป์ ผมให้คะแนนความยาก 8

ที่หลุมสุดท้ายพาร์ 4 ซึ่งมีคะแนนความยากเป็นอันดับที่ 2 ของสนาม วันสุดท้ายมีนักกอล์ฟได้เบอร์ดี้เพียงคนเดียว ทำโบกี้เกือบครึ่งหนึ่งของจำนวนคนที่ทำพาร์ สกอร์เฉลี่ย 4.3

เอรียาเล่นเป็นกลุ่มสุดท้ายมาถึงหลุมนี้คะแนนนำ โอห์ ซู-ยุน นักกอล์ฟออสเตรเลียเชื้อสายเกาหลีเพียง 1 คะแนน โดยโอห์ จบหลุมสุดท้ายด้วยการพัตต์นอกกรีนลงหลุมได้เบอร์ดี้ !

เอรียาต้องทำพาร์หรือดีกว่าพาร์เท่านั้นจึงจะได้แชมป์

ทำโบกี้ต้องสู้กับโอห์แบบตัวต่อตัวเพื่อตัดสินหาแชมป์เพียงคนเดียว

แต่ถ้าทำดับเบิ้ลโบกี้คือตี 6 ทีลงหลุม แชมป์เป็นของโอห์ซึ่งอายุ 20 ปีเท่ากันทันที

หลุมพาร์ 4 ยากมากหลุมนี้เอรียาตี 2 ทีไม่ออน

ลูกไปหยุดที่ขอบกรีนด้านขวาส่วนหน้าของกรีน

แต่ธงอยู่ปลายกรีนทางด้านซ้าย !

ลูกห่างธงประมาณ 35 หลา

ความยากก็คือไม่ว่าจะพิตช์ ชิพ หรือพัตต์…

ยากทั้งนั้น เพราะก่อนถึงหลุม 5 หลาสุดท้ายเป็นสโลพลงเนิน

หลังหลุม ยิ่งลงเนินชันมากขึ้น

นักกอล์ฟหลายคนที่เล่นกลุ่มหน้าเอรียาตีลูกมาอยู่บริเวณนี้ซึ่งผู้บรรยายฝรั่งบอกว่าเป็น “บริเวณยอดนิยม” (เพราะทุกคนต้องตีหนีน้ำที่อยู่ทางฝั่งซ้ายของกรีน) ทุกคนเลือกใช้พัตเตอร์ ปรากฏว่าลูกวิ่งเลยหลุมทุกคน

บางคนเลยหลุมตั้ง 8 ฟุต !

เอรียาเลือกเล่นช็อต 3 ด้วยการพิตช์ให้ลูกพุ่งต่ำแต่ใส่แบ็กสปินเยอะ

เธอคิดเก่ง และเล่นเก่งมาก

เธอเลือกที่จะพิตช์เพราะสามารถคุมระยะได้แม่นยำกว่าพัตต์ในสภาพที่ปลายทางเป็นไลน์ลงเนิน

เธอเล่นได้ดีในระดับ 9.5 จากคะแนนเต็ม 10

แต่ลูกก็ยังวิ่งเลยหลุมไป 5 ฟุต แถมต้องพัตต์ไลน์ซ้ายในที่คนถนัดขวาไม่ค่อยชอบ

ถ้ายังจำกันได้ แชมป์แรกที่อะลาบาม่าเธอพัตต์เพื่อเป็นแชมป์จากระยะ 4 ฟุตไลน์ขวาใน

เธอบอกมือสั่น ใจสั่น หน้าพัตเตอร์สั่นขณะพัตต์ด้วยความกลัว ความประหม่า

แต่พัตต์เพื่อเป็นแชมป์ครั้งที่ 2 ระยะไกลกว่า ไลน์ยากกว่า เธอให้สัมภาษณ์ฝรั่งหลังการแข่งขันว่าไม่รู้สึกกลัวเลย

ไม่กลัวเพราะได้แชมป์แรกในชีวิตที่อยากได้มาแล้ว คุ้นเคยกับความกดดันแล้ว

ดูเธอเล่น ฟังเธอพูด พิจารณาจากฝีมือ ผมว่าชั่วโมงนี้น่าติดตามผลงานเอรียาเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นรายการปกติในทัวร์ รายการเมเจอร์ 3 รายการในเดือนมิถุนายน และกรกฎาคม และการแข่งขันโอลิมปิกระหว่างวันที่ 17-20 สิงหาคมนี้

ส่วนที่เล่าค้างไว้ในฉบับที่แล้ว เรื่องพบเอรียาครั้งแรกตอนอายุ 8 ขวบ

เรื่องมีอยู่ว่า…

ถอยหลังไปช่วงปี 2535-2550 ผมจัดแข่งขันกอล์ฟให้สินค้าที่จับตลาดระดับกลางขึ้นไปค่อนข้างบ่อย

ตอนหลังๆ มีสินค้าเด็กอายุ 10-18 ปี สนใจกอล์ฟเพิ่มเข้ามา โดยเฉพาะกลุ่มอาหาร มีทั้งของทานเล่น ของรับประทานจริงๆ และอาหารเพื่อสุขภาพ

จัดกอล์ฟเด็กสนุกและมีความสุข ได้เห็นพัฒนาการของเด็กหลายสิบคนที่เคยแข่งกะเราตั้งแต่ตัวยังจิ๋ว ผ่านไป 5 ปี กลายเป็นทีมชาติไปแล้ว

หลายคนเป็นนักกอล์ฟอาชีพที่ประสบความสำเร็จ

ช่วงแรกที่เริ่มจัดกอล์ฟเด็ก รุ่นอายุไม่เกิน 10 ปี ซึ่งเป็นไฟลต์จิ๋วสุดมีปัญหากว่ารุ่นอื่น เพราะพ่อแม่ที่ให้ลูกเล่นกอล์ฟอยากเห็นและอยากให้ลูกลงแข่งทั้งๆ ที่ยังตีไม่ค่อยเป็น กติกายังไม่ทราบ อายุ 7 ขวบก็มี 8 ขวบก็มาก

พ่อแม่ของเด็ก 10 ขวบที่เล่นก๊วนเดียวกันพากันร้องเรียนว่าเด็กเล็กเหล่านี้ตีแล้วก็วิ่งเล่น ชักช้า ไม่รู้กติกา ไม่รู้คิวตี

บางคนมีพี่เลี้ยงป้อนข้าวป้อนนม ตลอดการแข่งขัน ทำให้ลูกเขาเสียสมาธิ หงุดหงิด เสียจังหวะ ทำผลงานไม่ดี

ผลเลยต้องแก้กติกาใหม่ เป็นรุ่นต่ำสุดอายุไม่เกิน 11 ปี แต่ไม่น้อยกว่า 9 ปีบริบูรณ์

ปรากฏว่าวันหนึ่งเลขาฯ บอกว่าผู้ปกครองท่านหนึ่งโทร.มาขอร้องให้รับลูกสาวเข้าแข่งขัน อายุ 8 ขวบ เราไม่รับ แต่พ่อเด็กขอร้อง รับประกันว่าไม่สร้างปัญหา เพราะลูกรู้กติกากอล์ฟทุกอย่าง แถมตีเก่งมาก ได้แชมป์มาเยอะแล้ว

“หนูไม่รับเพราะอายุไม่ถึงเกณฑ์ พ่ออยากคุยด้วยค่ะ จะรับสายมั้ยคะ” เลขาฯ ถาม

ผมรับสาย

คุณพ่อเว้าวอน

สุดท้ายผมรับเพราะเห็นใจคุณพ่อ และอยากเห็นฝีมือเด็กที่พ่อบอกว่าเก่งมาก

วันแข่งขันผมเดินตามดู เธอสวมกระโปรงลายสก็อตสีแดง เสื้อแขนยาวสีแดง รูปร่างอ้วนกลมน่ารัก แข็งแรง ทะมัดทะแมง เล่นไม่ชักช้า

และเก่งมากกกก !

แล้วเธอก็ได้แชมป์โดยที่อายุน้อยที่สุดในสนาม

หลังจากนั้นเธอก็ได้แชมป์ทุกครั้งที่ลงแข่งกะเรา

จากวันแรกที่พบตอนอายุ 8 ขวบ อีก 3 ปีเศษๆ เธอก็เป็นนักกอล์ฟหญิงที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ที่แข่งขันแอลพีจีเอ ทัวร์ ขณะอายุ 11 ปี 11 เดือน ในรายการ ฮอนด้า แอลพีจีเอ ไทยแลนด์ 2007 ที่พัทยา

สถิตินี้ยังไม่มีใครทำลาย