วิถีแห่งอำนาจ เอี้ยก่วย/เสถียร จันทิมาธร

ของขวัญที่ 3 ปรากฏ (175)

 

เหมือนกับรายการอวยพรวันเกิดก๊วยเซียงจะสะดุดหยุดลงชั่วคราวเพราะการชิงตำแหน่งประมุขแห่งพรรคกระยาจกระหว่างเย่ลุกชี้กับฮ้อซืออั๊วได้เริ่มขึ้น ท่ามกลางความตื่นเต้นอย่างยิ่งยวดของก๊วยพู้ ผู้เป็นภรรยา

ท่ามกลางความตื่นเต้นอย่างยิ่งยวดของก๊วยเจ๋ง อึ้งย้ง

ในวินาทีแห่งความเพลี่ยงพล้ำของเย่ลุกชี้นั่นเอง พลันได้ยินเจ้าภูผาหน้าผากขาวเปล่งเสียงร้องขึ้นมาคำหนึ่ง อันเท่ากับเป็นการส่งสัญญาณให้บรรดาสัตว์ร้ายที่รายล้อมรอบสนามประลองยุทธ์ทั้งห้าร้อยตัวลุกขึ้นมาคำรามคำรนโดยพร้อมเพรียง

สุ้มเสียงนี้ถึงกับคล้ายภูเขาถล่ม แผ่นดินทลาย

บนสนามประลองยุทธ์ปรากฏผงฝุ่นคละคลุ้ง หมอกสีเหลืองพวยพุ่งขึ้นฟ้า ถ้วยสุรา ชามข้าว เบื้องหน้าเหล่าผู้กล้ากระทบกระแทกกัน บังเกิดเป็นเสียงติงตัง ติงตัง ไม่ขาดสาย ในเสียงร้องคำรามของฝูงสัตว์คนในรังปีศาจภูเขาประจิม และเหล่าพี่น้องตระกูลซือทั้งสิ้น 15 คน กระโดดปราดถึงข้างเวที

ชักอาวุธออกรายล้อมเวที ยกพื้นเอาไว้ พลันที่ปากทางเข้าสนามประลองยุทธ์ปรากฏแสงไฟสว่างไสว ผู้คน 8 คนยกชูคบไฟขึ้นสูงและเปล่งประกาศดังก้อง

“ชาวยุทธ์เจ้าอินทรีขออวยพรวันเกิดก๊วยยี่โกวเนี้ย เสนอของขวัญชิ้นที่ 3”

 

พอคนทั้ง 8 เปล่งประกาศจบก็เหินเข้าสู่สนามประลองยุทธ์โดยที่เท้าไม่สัมผัสพื้น ชั่วพริบตาก็บรรลุถึงเบื้องหน้าก๊วยเซียง

ในจำนวนนี้ 4 คนยื่นมือออกไป เป็นกระสอบขนาดใหญ่ใบหนึ่ง

คนทั้ง 8 ต่างน้อมคารวะต่อก๊วยเซียง บ่งบอกชื่อฉายาออกมา สร้างความตื่นตระหนกทั่วทั้งสนามประลองยุทธ์

ปรากฏว่าหลวงจีนชราที่นำหน้าเป็นเจ้าอาวาสฮุดกวงยี่ ภูเขาโง้วไท้ซัว ฉายาท้ำฮั้วไต้ซือ ได้รับการขนานนามคู่กับเจ้าอาวาสวัดเสียวลิ้มยี่ เทียนเม้งเซี่ยงซือ

ส่วนคนอื่นๆ ล้วนแล้วแต่เป็นยอดคนผู้อาวุโสที่มีชื่อเสียงเกียรติภูมิในยุทธจักร

คนหนึ่งที่สมควรออกนาม ได้แก่ เตี่ยเล่าเจียกเอี้ย หลวงจีนไว้ผมหนวกใบ้ และเจ้าสำนักคุนลุ้นแชเล้งจื้อ

ก๊วยเซียงหาทราบในความเป็นมาอันใหญ่หลวง แต่ก็ลุกขึ้นคารวะ

“รบกวนแป๊ะแปะ เจ่กเจก (ลุงและอา) ทุกท่านแล้ว ไม่ทราบว่านั่นเป็นข้าวของที่น่าเล่นอันใดกัน”

เมื่อผู้หิ้วกระสอบทั้ง 4 กระตุกแขนไปด้านหลัง

ก็ได้ยินเสียงคว้ากเมื่อกระสอบฉีกขาดออกเป็น 4 ส่วน ภายในกระสอบปรากฏหลวงจีนศีรษะล้านรูปหนึ่งกลิ้งออกมา

เป็น “ของขวัญ” ประเภทใดกัน

 

หัวไหล่ของหลวงจีนพอแตะสัมผัสพื้น ร่างก็กระโดดปราด ฝีมือปราดเปรียวยิ่ง หน้าตาบูดบึ้งขุ่นเคือง กล่าวออกมาด้วยเสียงกีลี กูลู ไม่ว่าผู้ใดก็ฟังไม่เข้าใจ

กระนั้น ก๊วยเจ๋ง อึ้งย้ง ก็จดจำได้

นั่นเป็นศิษย์ที่ 2 ของกิมลุ้นฮวบอ้วง มีฉายาว่า “ตาเอ่อปา” ไม่ทราบไฉนถูกท้ำฮุ้นไต้ซือ เตี่ยเล่าเจียกเอี้ยและพวกคร่ากุมไว้

สร้างความประหลาดใจให้กับก๊วยเซียงอย่างยิ่ง

ตั่วกอกอส่งหลวงจีนรูปนี้ให้แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่ชมชอบ เขาเองอยู่ที่ใด ไฉนจึงยังไม่มาอีก”

แต่แล้วก็กระจ่างเมื่อแชเล้งจื้อแห่งสำนักคุนลุ้นซึ่งรู้ภาษาทิเบตอธิบาย

“ก๊วยยี่โกวเนี้ย ลามะรูปนี้รู้จักวิชามายากล ชาวยุทธ์เจ้าอินทรีมอบหมายให้เขาขึ้นเวทีไปเล่นปาหี่ให้ท่านดู”

ก๊วยเซียงยินดียิ่ง ปรบมือชอบใจ

“ที่แท้เป็นเช่นนี้ ข้าพเจ้ากำลังประหลาดใจ ตั่วกอกอเปลืองเรี่ยวแรงมากหลายเสาะหาหลวงจีนรูปนี้มาด้วยประโยชน์อันใด”

 

ที่แท้เป้าหมายของตาเอ่อปากลับเป็นฮ่อซืออั้วซึ่งเพิ่งประลองยุทธ์กับเย่ลุกชี้ เป็นการส่งภาษาไปยังฮ่อซืออัวเป็นเป้าหมาย

“ลามะใหญ่กล่าวอันใดเราไม่เข้าใจแม้สักคำเดียว”

แม้จะเป็นเสียงตวาดกราดเกรี้ยวจากฮ่อซืออั้ว แต่ดูเหมือนยากจะยับยั้งการบุกทะลวงของตาเอ่อปาลงได้

เป้าหมายของตาเอ่อปาย่อมอยู่ที่ฮ่อซืออั้วรายนั้น