กวีกระวาด/ธัญญา ธัญญามาศ

เหลือไว้ให้ชีวิต

 

ปีเปลี่ยนปีผลัดปีผ่านชีวิต                คงถูกผิดดีชั่วเป็นตัวอย่าง

เราผ่านพ้นวัยกำหนดปลดระวาง       รอเพียงปีอับปางเร็วหรือช้า

ปีต่อปีชีวิตราวติดปีก                     เราคล้ายนกบินหลีกหลุมเวหา

ผ่านผกโผโต้ลมกาลเวลา                ฝ่าแรงฝนแรงฟ้าอย่างท้าทาย

 

ผ่านมาถึงวันนี้เป็นชีวิต                  ความตายติดตามไล่น่าใจหาย

เรียงเวลาตารางวันวางตาย             ลำดับคนต้นปลายแต่ละปี

วันต่อวันเพิ่มวัยให้ชีวิต                  ได้รู้คิดใคร่ครวญได้ถ้วนถี่

ผ่านหนาวร้อนผ่านเย็นเคยเป็นมี       ถึงวันที่เป็นอยู่อย่างรู้วัย

 

เลียบผ่านโค้งสุดท้ายปลายชีวิต       เงาความตายคงติดตามรุกไล่

หมายกำหนดหมดกรรมอยู่ไม่ไกล    รอเพียงลมหายใจหยุดทำงาน

ตายแล้วเหลืออะไรให้ชีวิต             ให้คนคิดถึงเราเพื่อเล่าขาน

ต่อเลือดเนื้อร่างกายอันตรธาน        เหลือกระดูกกลับบ้านเพียงห่อเดียว