เครื่องเคียงข้างจอ/วัชระ แวววุฒินันท์

หนุ่มเมืองกรุง ฉบับ ‘ลาปีหมา ต้อนรับปีหมู’

 

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง                    ชอบมุ่งแต่การงาน

พอถึงตอนเช้า                             ก็ก้าวเท้าออกจากบ้าน

ก้าวจนถึงสิ้นปี                ที่กำลังจะลา

จวนสิ้นสุดปีหมา                         สู่ปีหมูคืบคลาน

ปี 2561                          กำลังบึ่งผ่านพ้น

มีสุขทุกข์ปะปน                          ชีวิตคนแต่ละท่าน

เป็นปีจอรอจัง                 มีเลือกตั้งหรือไม่

ดูคลุมเครือเผื่อใจ                         เหมือนมีนัยบางประการ

จนมาถึงธันวา                 จึงเห็นว่ามีแน่

กกต.ไม่งอแง                              เลือกตั้งแน่อีกไม่นาน

24  กุมภา                       ในปีหน้าตามแผน

เลือกกันทั้งไทยแลนด์                    เป็นตามแปลนรัฐบาล

 

พูดถึง “ปีจอ” ก่อน                         “ปีสุกร” รอเดี๋ยว

เป็นปีหมาหน้าเหี่ยว                     ทั้งซีดเซียวซี่โครงบาน

เป็นหมาผอมหัวโต           ต้องหิวโซอดอยาก

ทำมาหากินยาก                           มันลำบากทุกด้าน

ยิ่งจนยิ่งติดขัด                 เหมือนหมาวัดขี้เรื้อน

ใครเห็นหันหน้าเบือน                   กลัวกลากเกลื้อนรังควาน

มองดูทางการเมือง          มีแต่เรื่องพันตู

ยังกับศึกหมาหมู่                         แยกเขี้ยวขู่คะคาน

ต่างคนต่างกัดกัน             โหมประจัญทุกเมื่อ

ดั่งสุนัขแย่งเนื้อ                           ระวังยาเบื่อนะท่าน

ถึงจะเบื่อต้องทน             ประชาชนไงเล่า

เหมือนกับ “หมาเห็นเงา”              ที่เขาเล่าในนิทาน

เป็นเพียงภาพลวงตา        ดุจมายาสาไถย

หวังประชาธิปไตย                       ได้เติบใหญ่เบิกบาน

แต่เอาจริงก็ช้ำ                 เงาในน้ำนั่นหนอ

จนจวบจบปีจอ                            คงต้องรอพระศรีอาริย์

 

ปีหน้าเป็นปีหมู                             จะคอยดูด้วยหวัง

ให้เป็นหมูทรงพลัง                      หมูหูตั้งทะยาน

จงเป็นหมูอ้วนพี             หมูเศรษฐีมีเงิน

ทำอะไรให้เจริญ                          ล้วนเพลิดเพลินชื่นบาน

อย่าเป็น “หมูเขี้ยวตัน”      เคี้ยวเข็ดฟันลำบาก

เป็น “เตะหมูเข้าปาก”                   จากที่ยากกลายเป็นหวาน

ให้ชีวิตเลิศหรู                 ยังกับ “หมูฉาบทอง”

ให้ทำมาค้าคล่อง                         เงินมากองเต็มบ้าน

ให้มากมีทรัพย์สิน           เป็นหมูออมสินออมทรัพย์

มีแบงก์ให้นอนนับ                      อีกสินทรัพย์เป็นล้านล้าน

อย่าเจ็บไข้ได้ป่วย             มีเรื่องซวยหดหู่

อย่าดวงกุดดวงทู่                          เหมือน “หัวหมูถวายศาล”

ให้ราคาพืชผล                 ไม่สับสนพุ่งสวย

เกษตรกรร่ำรวย                           เป็น “หมูในอวย” ช่วยกัน

ขอให้แฟนโสภา             เหมือนนางฟ้างามหรู

ขอเถอะแม่โฉมตรู                       อย่าได้เป็น “หมูสามชั้น”

ใครยังเรียนให้รุ่ง             ใครลงพุงให้ยวบ

เป็นแค่หมูอวบๆ                         อย่ากินรวบอาหาร

ให้คิดรวยได้รวย              ให้ซื้อหวยถูกเผง

ให้ทำการงานเก่ง                         ราศีเปล่งผู้จัดการ

ใครที่โสดหดหู่                ให้ได้คู่มาเคียง

หนูๆ มีเสี่ยเลี้ยง                          ไม่ต้องเสี่ยงขึ้นคาน

จะสอบแข่งชิงทุน           ให้ได้ลุ้นเรียนจบ

เรียนอะไรได้ครบ                        ทั้งบวกลบคูณหาร

จะขึ้นแข่งความงาม         ให้ได้งาม “มงลง”

คิดจะบวชเป็นสงฆ์                      ให้มั่นคงถึงสมภาร

 

จะเลือกสรร ส.ว.                           หรือ ส.ส.ก็เถอะ

อย่าสาดโคลนจนเปรอะ                มันจะเลอะน่ารำคาญ

ปัญหาอย่าทับถม             เป็นอาจมติดอยู่

เหมือน “ดินพอกหางหมู”              ช่วยกันดูจัดการ

ให้เลือกตั้งสำเร็จ             ให้เบ็ดเสร็จครบถ้วน

อย่าได้เซเรรวน                           จัดกระบวนรัฐบาล

ขอเลือกตั้งโปร่งใส           เป็นได้ไหมไทยจ๋า

เพื่อเมืองไทยพัฒนา                     เดินหน้าเทียมชาวบ้าน

ให้ไทยมีนายกฯ              ที่พร้อมพกสามารถ

สติปัญญาเปรื่องปราด                  ช่วยพาชาติทะยาน

ให้คนไทยยิ้มสู้                เหมือนเป็นหมูยิ้มซ่า

กำลังใจไหลมา                            สุขถ้วนหน้าชื่นบาน

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง        แถมลงพุงด้วยละท่าน

ขอปีหมูแฮปปี้                             พุงคงต้องมีไปอีกนาน