หลังพิชิตหุบผาโปรยไพรในลาวตอนเหนือ กีย์ หมูบิน! ผู้นำภารกิจจากการว่าจ้างอันลึกลับเพื่อขนเสบียงในเขตของชาวม้งนั่น มันคืองานแบบใดกันเล่าของสกิ๊พ? ที่นอกจากจะทำให้หัวใจของกีย์เต้นระทึกระทัน ในทันทีที่พบว่า เครื่องบินของเขาลงจอดในท่ามกลางกลิ่นควันแห่งสงครามของนักรบป่าที่มีหมูดำล้อมรอบ

แต่แล้วก็พบว่า เนื้อหาทั้งหมดของตอนนี้ ได้หายไปเป็นเพียงหน้ากระดาษที่ขาวโพลน ตั้งแต่ “สกิ๊พ” ตัวละครที่ถูกกระโดดข้าม รวมทั้งขบวนการม้งกู้ชาติของชาวม้ง ซึ่งมีฐานปฏิบัติการใหญ่ในลาวตอนเหนือแห่งนั้น บ่งบอกว่ามีบางอย่างที่ไม่อาจเปิดเผยได้

และ “หมูบิน!” ก็ทิ้งเรา-ผู้เสพอ่านไว้กลางทางอย่างไม่ไยดี โดยที่กีย์และบาบาล ในฉากต่อมา พวกเขาไปโผล่ที่สนามบินปากเซ-ของลาวใต้

เห็นได้ชัดเทียวว่า ธุรกิจขนส่งทางอากาศที่ทำกำไรได้เคลื่อนมาอยู่ที่นี่ บุนลาภดูจะลงมากำกับเส้นทางการค้าจนกีย์เรียกเขาว่า จอมละโมบ ที่เป็นเช่นนั้นเพราะมีการโหลดสัมภาระเกินน้ำหนักอย่างบ่อยครั้ง แต่ไม่ว่าจะติดสินบนเพิ่มเวลาบินต่อสองหมูบิน! สักเพียงใด แต่พวกเขาก็ไม่เคยให้ความร่วมมือ

พอๆ กับบาบาลเองก็สุดจะเดือดดาลกับเรื่องนี้ บุนลาภเองก็หัวเสียหนักกับจำนวนสินค้าที่ไปไม่ถึงปลายทาง สองกัปตันยังมักหัวเสียกับความสุ่มเสี่ยงในสินค้าบางรายการ อาทิ อาวุธสงคราม ที่อาจทำให้พวกตนตกเป็นเป้าโจมตี

นี่เป็นสถานการณ์ที่นักบินพาณิชย์เกือบทุกคนในลาวกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ต่อวิธีสกัดทิ้งสัมภาระเสี่ยงภัย และการถูกกระทำกลั่นแกล้ง หากว่าพวกเขาปฏิเสธ

นอกจากนี้ ยังมีความเสี่ยงอื่นๆ ที่น่าสยดสยอง เป็นต้นว่า จู่ๆ นักบินลาวแอร์ไลน์สสองนายพร้อม 30 ผู้โดยสารได้สูญหายไปในป่าตอนเหนือ

พลัน ปฏิบัติการค้นหาของทุกฝ่าย รวมทั้งนักบินพาณิชย์อเมริกันซึ่งได้ชื่อว่ามีอุปกรณ์ทันสมัย แต่ดูเหมือนป่าสูงของลาวจะกลืนกินผู้สูญหายอย่างไร้ร่องรอย มิฉะนั้น ไม่ก็ต้องรอจนกว่าฝ่ายคอมมิวนิสต์จะได้ชัยชนะ และยอมเผยภาพเครื่องบินตกที่พวกเขาถ่ายเก็บไว้เป็นหลักฐาน

มีความเชื่อจากหมูบิน! ว่า สองกัปตันหลิวกับหวัง (ชื่อจัดตั้ง) ถูกขีปนาวุธกองทัพแดงที่ผลิตในโซเวียตยิงตกในป่าลึก

อย่างไรนั้น เรื่องของลาวใต้ยังเต็มไปด้วยการขนส่งและอื่นๆ นอกจากห้องโดยสารและเครื่องบินที่คับแคบแล้ว ในบางครั้ง แม้แต่บริเวณที่หลังด้านนั่งของกัปตัน ก็ยังไม่วายกลายเป็นที่วางสัมภาระขนาด 200-300 กิโลกรัม

ไม่ต้องจินตนาการก็คงทราบว่ามันคือฝิ่นดิบอัดแท่งบรรจุจำนวนหมายเลขกำกับ ที่ส่งกลิ่นฉุนแตะจมูก และแม้จะค่อนข้างอันตรายเมื่อบินผ่านน่านฟ้าไทย กระนั้นขบวนการส่งฝิ่นทางอากาศดูจะเก็บงำความลับได้ดีกว่าการลำเลียงอาวุธเสียอีก

แต่ที่ประหลาดสุดๆ กว่านั้น คือการล่าสัตว์ป่าของฝ่ายไทย

 

ข้ามไปอีกฟากตะวันออก กีย์-บาบาลยังมีเที่ยวบินไปไซ่ง่อนสัปดาห์ละครั้ง เมืองที่สวยงามและน่ารื่นรมย์แห่งนั้น จะดีอย่างมากถ้าไม่อยู่ในภาวะสงคราม มีทหารสะพายปืนเอ็ม 16 บนถนนเกือบทุกสายที่คั่นด้วยบังเกอร์ ยังเคอร์ฟิวที่ตามมาด้วยความเงียบงันหลังสองทุ่มทุกวันเมื่อความมืดมาเยือน เช่นเดียวกับเสียงปืนที่ดังเป็นระยะๆ เพื่อขานเตือนความไม่ปกติของเมืองนี้

วันหนึ่ง ในเที่ยวบินสุดท้าย ตอนขากลับจากสะหวันนะเขต บาบาลกรึ๊บเหล้ากับพวกนักบินอเมริกัน แต่ถึงจะขี้เมาอย่างนั้น บาบาลก็ไม่เคยละเมิดกฎด้านความปลอดภัยเลยสักครั้ง ต่างจากกีย์ที่ท้าทายและจำได้ว่า ถูกบาบาลเมินใส่

วันต่อมา กีย์ถูกลงโทษด้วยการไปนั่งตรงเบาะหลัง นั่นก็น่าจะเพียงพอต่อการถูกประจานในความผิด แต่ใต้ที่นั่งของเขาลงไป กลับมีสินค้าประหลาดตัวหนึ่ง มันคือสัตว์ป่าเขตร้อนที่น่าขยะแขยง! กีย์รู้สึกขาสั่น และแทบจะตกเก้าอี้ทันทีที่รู้ว่าในถุงที่เหยียบอยู่นั้นมีงูหลามตัวหนึ่ง!

หาไม่แล้ว บาบาลคงถูกสังหารตายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะที่กวนประสาท สำหรับมุขตลกโหดสัส กับเสียงหัวเราะเดียงสาแบบของคานิบาลนั่น!

ด้านหนึ่ง อย่างสำหาอะไรมิได้เลย มันกลับช่วยผ่อนคลายความเครียดที่โถมใส่ในแต่ละวันรอบตัว เช่นเดียวกับบุนลาภ ทันทีที่เขารู้ข่าวว่าฝรั่งเศสจะปลดระวางดีซี-3 พลัน ผู้จัดการลาวแอร์ไลน์สก็ยื่นเงื่อนไข 3 ทหารเสือกีย์ บาบาลและสปีดเดอร์ไปปฏิบัติหน้าที่เสมือนปกป้องราชวงศ์ลาวยุคสุดท้าย

ด้วยการเดินทางไปดินาร์ด์ เพื่อเจรจาขอประมูลซื้อดีซี-3 พร้อมสเป๊กอุปกรณ์จำนวน 10 ลำ

 

กีย์ถือโอกาสกลับบ้านในรอบ 3 ปี พบกับลูกสาวที่เขาฝากแม่เลี้ยงดู แม้จะส่งเสียเงินทอง แต่เขากลับรู้สึกผิดที่ทอดทิ้งลูกสาวไปเป็นนักบินตามหาความฝัน ส่วนสปีดเดอร์กับบาบาลนั้นดูจะหนักพอกัน ทั้งสองไม่เคยกลับมาฝรั่งเศสกว่า 2 ทศวรรษ แล้วตอนนี้ มันก็นานเกินกว่าที่พวกเขาจะผูกพันเยี่ยงพลเมืองผู้ถือสัญชาติ

สำหรับการยื่นข้อเสนอและเจรจาจากลาวแอร์ไลน์ส นอกจากนักบินฝรั่งเศส 3 รายนั้น ดูจะไม่ช่วยให้สถานการณ์ปลอดภัยนัก กีย์นั้นยืนยันและตอบคำถามความเป็นนักบินพลเรือนของลาวแอร์ไลน์ส ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทางสงคราม และตัวเขาเอง ซึ่งทำหน้าที่เป็นเพียงนักบินคนหนึ่ง

ตอนนั้นเองที่พบว่า เขาได้สูญเสียความเป็นพลเมืองของประเทศนี้ไปแล้ว การได้รับปฏิบัติจากหน่วยสืบราชการลับฝรั่งเศสในฐานะตัวแทนของรัฐบาล ทั้งนี้ พวกเขายังปักใจเชื่ออีกว่าการประมูลเครื่องบินทั้งหมดนี้มีเบื้องหลังทางการเมือง

โดยเจ้าชายปัญญา สุวรรณภูมา และบุนลาภ ประจักษ์พยานลาวราชวงศ์กลุ่มสุดท้ายฝ่ายเสรีนิยม ที่กำลังรอการจะล่มสลาย การต่อสู้ทางอากาศคือสิ่งเดียวที่พวกเขาพยายามจะยื้อไว้ ทว่ามันได้หลุดลอยไปแล้ว รวมทั้งชีวิตของหมูบิน! ทั้งสอง (หรือสาม) ที่ร่วมชะตากรรม และแม้ว่าขณะนั้นกีย์ได้เตรียมการจะส่งลูกสาวไปอยู่กับเขาที่เวียงจันทน์

แต่ความล้มเหลวครั้งนั้นได้ทำลายทุกอย่างบนพื้นฐานของความจริงที่ว่า ระบอบปกครองหนึ่งได้ถึงกาลวินาศ

 

ตอนนั้นเองที่น้ำตาลูกผู้ชายของบาบาลถึงกับหลั่งออกมาในอ้อมกอดมาดามลูลูขณะเต้นแทงโก้ ดูจะเข้ากันดีกับความเถื่อนดิบอันเปราะบางของชีวิตภายใต้วิบากการเมืองและข่าวร้ายที่ว่า มันจบแล้วเกมยื้อที่ทำให้พวกเขาไปต่อในลาวอีกไม่ได้

กีย์และบาบาลต่างเคว้ง แม้ที่บุนลาภสัญญาจะยังเช่าต่อดาโกต้า แต่ทุกอย่างก็ไม่มีวันจะกลับไปได้เหมือนเดิม

ดังนี้ เมื่อได้รับการติดต่อจากสายการบินหนึ่งของกัมพูชา และอัตราจ้างบินสูงกว่าลาวถึง 2 เท่า ไม่เพียงเท่า การว่าจ้างเครื่องบาบาลบินในกัมพูชาดูจะเป็นเป้าหมายร่วมกัน ไม่เท่านั้น ในทุกๆ 6 เดือน ทั้งสองยังสามารถถือสิทธิ์กลับไปต่อสถานะนักบินที่ลาวอีกด้วย

เป็นข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธ โดยเฉพาะอัตราเสี่ยงภัยในอาชีพนักบินพาณิชย์จากสภาวะสงครามในกัมพูชา ที่แทบไม่น่าเชื่อว่า มันคือแรงจูงใจอย่างแรกสำหรับกีย์และบาบาล

ลาก่อนวัดใต้-ลาก่อนเวียงจันทน์ ไซ่ง่อน และทั้งหมดอันเคี่ยวกรำจากสงครามคอมมิวนิสต์ หากวาสนามีจริง พวกเขาคงได้กลับมาอีก

ทว่าทันทีที่ถึงโปเชนตง สิ่งที่คาดหวังมิได้ราบรื่นอย่างที่หวัง เมื่อกีย์-บาบาลถูกหน่วยปราบปรามยาเสพติดสหรัฐ และเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองกัมพูชาสแกนตรวจอย่างถี่ยิบ ให้ตายเถอะ ช่างไม่น่าประทับใจเอาเสียเลย สำหรับการตรวจเครื่องที่ตีเปล่าเข้ามาในประเทศ การตีราคาค่าขนส่ง ตลอดจนการตรวจค้นที่กีย์เกือบจะเชื่อว่า นี่คือการกลั่นแกล้ง?

มีแต่บาบาลเท่านั้นที่ชำนาญการตอบโต้ แรกเริ่มเลย เขาเปิดขวดไวน์และแจกทีละจอกแก่เจ้าหน้าที่เขมรที่ดูจะผ่อนคลายมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้ลิ้มรสไส้กรอกแก้มไวน์แบบนั้น แต่การตรวจของสำนักงานยาเสพติดนั่น ดูจะไม่สิ้นสุดง่ายๆ มากกว่านั้น ยังถูกจับพิมพ์ลายนิ้วมือ แม้จะยอมเปิดปากด้วยภาษาอังกฤษอย่างจนหมดไส้หมดพุง

โชคดีที่ไม่พบยาเสพติด และความผิดนำเข้าสุรา ไวน์ ไส้กรอก โยเกิร์ต แยม โดยไม่มีใบอนุญาตนั่น ก็ทำให้ 2 หมูบิน! เป็นเพียงนักบินแปลกหน้าที่เผอิญบินผ่านเข้ามา ในวันที่โปเชนตงเพิ่งถูกเขมรแดงถล่มด้วยอาร์พีจีจนซากเสียหายในอาคารผู้โดยสารขาออกยังบาดคาตา

ต่อคำบอกเล่าผู้พันแซงต์ซิมงผู้กระโจนเข้ามาทำให้สถานการณ์ของกีย์-บาบาลเปลี่ยนไป ความรู้สึกประหนึ่งรู้จักชายผู้นี้มาแต่ชาติปางก่อนตอนนั้น พร้อมกับความจริงที่ว่า อานุภาพทำลายล้างของเขมรแดงในเขตเมืองหลวงและหัวเมืองอื่นๆ

ซึ่งจะเป็นภัยคุกคามชีวิตกีย์ หมูบิน! ในอีกข้างหน้า