แรกเลย ตามเส้นโฮจิมินห์เทร็ล-ฐานปฏิบัติการทางทหาร และแหล่งสะสมสรรพกำลังทางอาวุธของพวกคอมมิวนิสต์ซึ่งมีที่ตั้งกลางประเทศจรดลาวใต้ ถึงตอนเหนือกัมพูชา แต่ผ่าเถอะ! ที่พบว่าตัวแทนขั้วอำนาจทุกฝ่ายก็ให้การพบปะสังสันทน์ และต่อสู้ซึ่งกันไปด้วย

โดยเฉพาะตัวแทนขายอาวุธและกลุ่มผู้ค้าขายอื่นๆ ซึ่งทุกฝ่ายต่างก็ทราบแก่ใจว่าใครเป็นใคร? และทำอะไรให้กลุ่มใด?

มันเป็นเวลานานมากแล้ว การแสดงละครที่น่าพิศวงแบบนั้นมันช่างน่าประหลาดใจ

กีย์เองก็มีกิจวัตรแบบชนต่างชาติทั่วไปในเวียงจันทน์เวลานั้น มันคือปาร์ตี้มื้อค่ำ โดยเฉพาะการวิสาสะอย่างออกรสกับขุนนางหลงยุคอย่างเคาต์ลาซโล เดอ โบกาติ (ชื่อจัดตั้ง) มันเป็นภารกิจแลกเปลี่ยน และเคาต์เดอ โบกาติ เองก็ชอบมันอย่างยิ่งยวด

อดีตนักผจญภัยฮังกาเรียนวัยห้าสิบปีผู้นี้สามารถพูดได้หลายภาษา โดยเฉพาะโวหารเว่อร์วังแบบฝรั่งเศสขุนนางที่เขามักจะยกมาเป็นสำนวน สำหรับประวัติพื้นเพชนสามัญ เดอ โบกาติผู้นี้ ซึ่งหาได้มีเชื้อสายทางตระกูลขุนนางแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม วิถีการทูตชั้นสูงแบบชาตินิกูลนั่น ก็ทำให้เขาดูกลมกลืนมาก อย่างไรก็ตาม บทสนทนาที่มีต้นแบบจากฝ่ายข่าวกรองเคจีบี-ของโซเวียตนั่น ทำให้เคาต์เดอ โบกาติ ดูเหมือนจะถูกล้างสมองมาอย่างสะอาดเอี่ยม

และวงสนทนาแบบนั้นมักจะเกิดตามชุมชนปาร์ตี้และการพบปะ ที่สายลับ (สองหรือสามหน้า) ดูจะแทรกซึมไปทุกหนแห่ง มันยังกระจายไปตามวังวนแบบต่างๆ ในแวดวงธุรกิจ องค์กรเอกชนด้านมนุษยธรรม ที่หน่วยข่าวกรองโซเวียต-สหรัฐต่างสอดแทรกกันทำงาน

นับประสาอะไรกับบาทหลวงคริสตัง ก็ยังเทศนาต่อต้านคอมมิวนิสต์

 

ด้านธุรกิจการบินที่ตั้งอยู่สนามบินวัดใต้ ดูเหมือนบริษัทสายการบินรอยัลแอร์ลาว ลาวแอร์ชาร์ตเตอร์ฯ กำลังเผชิญกับผลกระทบราคาทองคำในอัตราแลกเปลี่ยนที่ผันผวน ขณะที่สายการบินพาณิชย์แอร์อเมริกา แอร์คอนติเนนตัลกลับไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

กล่าวคือ นอกจากสมรรถนะในเครื่องยนต์ที่พรั่งพร้อมและเป็นเลิศ อัตราค่าบริการที่สูงกว่า เมื่อเทียบกับต้นทุนสายการบินท้องถิ่นอย่างลาวแอร์ ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะโดยสารฟรีจาก 2 สายการบินนี้

แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับที่เครื่องบินเหล่านี้ไม่เคยบรรทุกผู้โดยสาร ขณะที่พิลาตุส-เครื่องบินเล็กปีกกว้างจากสวิตเซอร์แลนด์ต่างหากที่เป็นตัวช่วยในปฏิบัติการ

มันยังสามารถเอาชนะสมรรถนะอย่างซี-123 และซี-130 (Hercules) ตัวจักรสำคัญในการลำเลียงเสบียงและอาวุธแก่ชนกลุ่มน้อยทางลาวเหนือ เพื่อแลกกับการจัดซื้อฝิ่น ในความจริงแล้วนักรบภูเขาเหล่านี้ไม่เคยสนใจด้วยซ้ำว่า ฝ่ายคอมมิวนิสต์จะยึดกรุงเวียงจันทน์หรือไม่ ตราบใดที่ไม่คุกคามอาณาจักรฝิ่นที่ตนครอบครอง

น่าเสียดายที่มีขบวนการบางชาติพันธุ์แสวงหาผลประโยชน์จากการนี้ กล่าวคือ นอกจากจะรู้วิธีเปลี่ยนฝิ่นเป็นเฮโรอีนแล้ว พวกเขายังมีเส้นสายตลาดสิ่งผิดกฎหมายรองรับสินค้าอยู่ปลายทาง

นี่แทบจะไม่ใช่การต่อสู้ทางอุดมการณ์แต่อย่างใด ก็แค่การธุรกิจขนยาที่แฝงตัวมากับสงคราม

 

กีย์ยอมรับว่าประทับใจในทัศนคติแบบนักบินอเมริกัน ดูเหมือนค่าตอบแทนที่สูงลิบลิ่วนั่น จะนำพาให้พวกเขามาท่องเที่ยวในลาว อย่างที่ทราบ ทำไมพวกเขาจึงพากันมาที่นี่

มันอาจจะเป็นความผิดพลาดเล็กๆ อย่างไม่น่าให้อภัย เช่นกรณีนูบ้า/Nouba (ชื่อจัดตั้ง) ที่บังเอิญโชคร้าย จากการที่เขาไปตบเอาสาวเจ้าคนหนึ่งในบาร์ อย่างไรก็ตาม มันทำให้ใบสัญญาอนุญาตประกอบอาชีพในประเทศของเขาถูกระงับ และการต่ออายุใบอนุญาตตัวใหม่ ซึ่งแม้จะมีความลำบากในเชิงความปลอดภัย แต่ก็พ่วงด้วยค่าตอบแทนที่สูงลิบเป็นสิบเท่า เมื่อเทียบกับอัตราเงินเดือนของพวกหมูบิน!

ทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มหมูบิน! ใดๆ เช่นกัน จริงๆ แล้วทัศนคติและหลักการเคารพต่อชาวพื้นถิ่นต่างหากที่พวกเขาให้ความสำคัญ

โปรดเข้าใจด้วยว่า ไม่ว่ากรณีใด นักบินทั้งสองค่าย (ในที่สุด) ก็ต่างยอมรับต่อรูปแบบ การแสวงหาผลประโยชน์นานาประการที่โถมใส่เข้ามา ซึ่งไม่เฉพาะแต่ธุรกิจการขนส่งทางพาณิชย์เท่านั้น แต่ยังเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่สำนักองค์กรต่างๆ

เนียงวิทูสนทนา – กีย์ หมูบิน! กล่าวหาสายการบินแทบทุกบริษัทล้วนเป็นแหล่งฟอกเงินทุนของภารกิจลับต่างๆ ในลาว

กระนั้น ความสมัครสมานสามัคคีระหว่างนักบินพาณิชย์ซึ่งกันนั้นมาจากการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างกัน ช่างเทคนิคการบินที่ทำงานและซ่อมบำรุงร่วมกันเท่าที่จะเป็นไปได้ และกลายเป็นความมีใจต่ออาชีพซึ่งกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

พวกเขาต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่มีลำดับชั้นวรรณะ เป็นที่รู้ดีแก่ใจว่า ในปลายทางของชีวิตต่างจบลงที่พิธีกรรมแห่งสุสาน และนั่นคือสิ่งที่พวกเขาต่างมีให้กันอย่างเหนียวแน่น เมื่อใดก็ตามที่มีความตายมาเยือน พวกนักบินทั้งหลายจะพากันไปรวมตัวเพื่อทำพิธีอำลาอย่างปราศจากพิธีรีตอง

ด้วยสุนทรพจน์แห่งการยอมรับชะตากรรมที่เรียบง่ายในอาชีพเสี่ยงตายที่น่าสยดสยองนี้

 

เมื่อรู้จักกับกระโดด/สกิ๊พ ไบรอัน (Skip Bryan-ชื่อจัดตั้ง) หนุ่มอเมริกันวัย 38 ปี ผู้มีมรดกเรือนร่างอันสง่างามจากบรรพบุรษชนเผ่าอินเดียนแดง เพื่อตอบแทนหมูบิน! ตอนบินไปหลวงพระบางระหว่างประชุมธุรกิจเอกชน ดีลต่อมา คราวนี้ สกิ๊พเสนอจ้างกีย์บินไปลาวเหนือเพื่อส่งเสบียง

หมูบิน! บินด้วยเจ้าตัวเล็ก-พิลาตุสอย่างไม่ประมาท เห็นชัดว่ามันเป็นความลับ! และยากในเส้นทางที่จะได้รับอนุญาต เฉพาะค่าขนส่งก็ปาเข้าไป 500 ปอนด์ แต่ก็ช่วยให้การบินไปที่นั่นเกิดขึ้นง่ายดาย! แม้ความประหลาดใจจะยังไม่สิ้นสุด กีย์ได้รับการสดุดีในทักษะเครื่องบินเล็ก ความจริงสำหรับการสำรวจภูมิประเทศและทัศนวิสัยแล้ว เครื่องดีซี-3 ดูจะเหมาะมาก แต่ภารกิจหมูบิน! คือบินลงจอดบนยอดภูเขาลาวซึ่งมีพื้นที่จำกัด

ในแง่หนึ่ง มันคือวิธีที่จะเข้าถึงลาวม้งกู้ชาติ

แต่สกิ๊พก็เป็นสกิ๊พที่ลึกลับ ที่บางครั้งก็ชิ่งหนีทิ้งกีย์กับแคป/Cap (ชื่อจัดตั้ง) ที่ไม่มีความรู้ด้านการบินแม้แต่น้อย พลันกีย์รู้สึกถูกท้าทายในภารกิจเสี่ยงตาย ในทันทีที่เห็นสัญญาณธงสี่เหลี่ยมผืนผ้าปรากฏใจกลางผืนป่าบนขนาดพื้นที่ราว 300 เมตรที่มีความลาดชัน แต่การลดลงของเครื่องจะทำให้เขาสูญเสียความเร็ว และหยุดลงหลังไต่ความสูงจากเนินเขาได้ราวร้อยละสามสิบ ณ เพียงพอจะเห็นกลุ่มม้งติดอาวุธยืนรอรับอยู่

ไม่น่าแปลกใจเลย ลำพังคำแนะนำที่เข้มงวด และกรณีรัฐบาลลาวไม่อนุญาตให้ใครบินเข้าไปในโซนนี้ มันจึงเป็นความเสี่ยง 200 เปอร์เซ็นต์ นอกจากการร่อนเครื่องลงเขาหุบผาอันลึกลับนั่น กีย์ หมูบิน! ยังต้องระมัดระวังการเอาตัวรอดจากการเจรจากับชนเผ่าแห่งหนึ่งซึ่งมีชีวิตที่ไม่เชื่อมโยงใดๆ กับชีวิตชาวเมือง

การนำชีวิตตนเองกลับมาสู่เมือง อาจเป็นเรื่องโลหะมีค่าบางอย่างที่กีย์เองก็ไม่เข้าใจ เพียงแต่ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ตัดสินใจสวมสร้อยคอทองคำที่มีใบหน้าพระพุทธรูปสลักจากงาช้าง มันเป็นเครื่องรางที่เขาได้มาจากการรอดตายอย่างปาฏิหาริย์ครั้งหนึ่ง ซึ่งก็เพียงพอที่กีย์ หมูบิน! จะยึดเหนี่ยวตลอดไป

ไม่แต่เท่านั้น เขายังจับใจกับใบหน้าถมึงทึงของหมูดำ (ที่อาจหมายถึงชาวม้ง) ความกังวลในเที่ยวบินขากลับที่นอกจากจะเป็นเนื้อ (ฝิ่นหรือกัญชา?) แล้ว ความวิตกในวิธีกระจายสินค้าที่ทรงประสิทธิภาพของผู้ค้าส่งลาวม้ง

รวมทั้งหมูดำ สัตว์เลี้ยงชาวม้งที่น่าจดจำ ต่อสภาพการบินที่กดดัน และมนุษย์ร่วมชาติพันธุ์ลึกลับ น่าหวั่นหวาดและสุดน่าประทับใจ

จนสันนิษฐานว่า นาม “หมูบิน!” อาจมีที่มาจากหมูดำของม้ง

 

เนียงวิทูสนทนา : นี่คือบันทึกผจญภัยที่เซ็นเซอร์ตัวเองราวกับหนังสือ “ต้องห้าม” อย่างไรอย่างนั้น

นอกจากตัวละครลึกลับที่ถูกพาดพิงด้วยชื่อจัดตั้งแล้ว กีย์ หมูบิน! ยังถูกตีพิมพ์ออกด้วยกระดาษที่เว้นว่างขาวโล่งจำนวนมากมายหลายหน้า เพื่อประกาศว่า นี่คือเรื่องจริงที่ไม่อาจปะติดปะต่อได้

สำหรับภารกิจเหล่าทรชนองค์กรในปฏิบัติการลับเกี่ยวกับลาวกู้ชาติ ที่นอกจากจะนอกกฎหมาย เป็นปฏิปักษ์ต่อทางการ (ในฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด) แล้ว ยังเป็นปฏิบัติการลับแห่งองค์ท้องถิ่นและนานาชาติ ภายใต้หลุมดำ-กับดักสงครามที่ไม่ปรากฏให้โลกรับทราบ

พลัน ให้นึกถึงแผนที่ทางอากาศ-อนุสรณ์แห่งกับดักแผ่นยักษ์ ที่กัปตันโฮจิมินห์เทร็ลบินห์ทิ้งไว้ให้