ธุรกิจพอดีคำ : “กระดิ่ง”

วันนี้จะว่าถึงภาคต่อของ “สิ่งกวนใจ” รอบตัว

ที่ส่งผลให้เราทำอะไรไม่ค่อยจะเสร็จ

หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า “ดิสแทร็กชั่น (Distraction)” นั่นเอง

เคยมั้ยครับ

ตั้งใจไว้ซะดิบดี

อยากจะทำอะไรสักอย่างที่สำคัญของตัวเองให้เสร็จ

เปิดโปรแกรมเพาเวอร์พอยต์ เอ็กเซล เวิร์ด

อะไรก็ตามแต่ รอไว้แล้ว

แต่รู้ตัวอีกที เราก็กำลังนั่งอ่าน นั่งตอบอีเมล

หรือแม้แต่ดูหนังเน็ตฟลิกซ์ เล่นเฟซบุ๊ก

อ่านข่าวพันทิป หรือแม้แต่ข่าวในไลน์ที่เพื่อนส่งมาให้

คุณไม่ได้โดดเดี่ยวครับ

เจค แนป (Jake Knapp) ผู้เขียนหนังสือ “Make Time”

ที่โด่งดังในเรื่องการบริหารจัดการเวลา เล่าไว้น่าสนใจหลายเรื่อง

เขาบอกว่า คนเรานั้นมีโรคอย่างหนึ่ง

เป็นมากหรือน้อยต่างกัน

คือ เราอยากจะ “รู้สึกอิสระ”

ประมาณว่า ฉันจะทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องมีอะไรในหัวมารบกวนใจ

ความรู้สึกแบบนั้นเป็นความรู้สึกที่เราอยากจะเป็น

ความสบายใจ ที่ไม่มีอะไรมากวนใจ

มันคือ “ความอิสระ”

แต่หลายครั้ง การที่จะไปสู่ความอิสระได้นั้น

เราก็จะต้องผ่านบททดสอบหลายอย่าง

หนึ่งอย่างที่หลายคนมักจะต้องต่อสู้ด้วย

ก็คือ “กระดิ่ง” ครับ

กระดิ่ง กระดิ่ง กระดิ่ง

งงใช่มั้ยครับ

เสียงกระดิ่งกริ๊งๆ ที่บอกให้เรารู้ว่า

มีอีเมลเข้ามานะ

ตัวเลขมุมขวาบนของแอพพ์ไลน์ หรืออีเมล

ที่บอกเราว่า “มีข้อความที่ยังไม่ได้อ่านนะ”

อ่านสักหน่อยมั้ย

สิ่งเหล่านี้สำหรับหลายคนเป็นเรื่องยอมรับไม่ได้

มันทนไม่ได้ ที่เห็นสิ่งเหล่านี้ในชีวิต

ทำให้เราไม่เป็น “อิสระ”

เราจะขออ่าน ขอตอบสักหน่อย เพื่อเคลียร์ “ตัวเลข” ในมือถือ

เมื่อเราอ่านแล้ว เราก็จะเป็น “อิสระ”

สามารถโฟกัสงานของเราที่ทำอยู่ได้ต่อ

หากแต่ว่า ผลลัพธ์กลับไม่เป็นอย่างนั้น

เพราะเมื่อเราตัดสินใจเข้าไปเคลียร์สิ่งเหล่านี้

ไม่ว่าจะเป็นอีเมลที่ยังไม่ได้อ่าน ข้อความที่ยังไม่ได้ตอบ

เราก็จะโดนดูดเข้าไปในเรื่องราวเหล่านั้น

รู้ตัวอีกที ก็สิบห้านาที ครึ่งชั่วโมง

และพอจะมานั่งทำงานที่อยากทำ

คุณก็จะพบว่า “กระดิ่ง” เหล่านี้ ไม่เคยหายไปจากชีวิตคุณเลย

ถ้าคุณเป็นประเภท “ทนไม่ได้”

งานที่คุณทำอยู่ ก็จะไม่เสร็จเสียที

เรื่องราวเหล่านี้ เจค แนป บอกว่า อยู่ที่ “ทัศนคติ” ครับ

หลายคนชอบที่จะตอบอีเมลทันทีเมื่อมีคนส่งมาให้

เพราะคิดว่าเป็นมารยาท เป็นการให้เกียรติคนที่ส่งเมลมาหาเรา

แต่แท้จริงแล้วการที่เราลุกจากการทำงานบางอย่างเพื่อตอบอีเมลทันที

บอกถึงทัศนคติในเรื่องการ “จัดลำดับความสำคัญ”

ถ้าคุณเลือกที่จะตอบ “เจ้ากระดิ่ง” มากกว่าทำงานตรงหน้า

สิ่งที่คุณต้องบอกกับตัวเองคือ

“อีเมลฉบับนี้ มีความสำคัญมากกว่างานตรงหน้าของฉันในขณะนี้”

ซึ่งหลายครั้ง นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ และไม่ถูกต้อง

เพียงแค่เราลืมนึกถึงการ “จัดลำดับสำคัญ”

หลายคนคิดว่า คนที่อยู่อีกฝั่งของอีเมล กำลังรอคำตอบของเราอยู่

ถ้าเราเป็นคนดี เราก็ควรจะตอบเขาทันที

ทั้งๆ ที่จริง คนฝั่งตรงข้ามนั้นอาจจะไม่ได้รีบขนาดนั้น

แต่เป็นเราเองที่ทนไม่ได้ อยากจะเอาเจ้าสิ่งนี้ออกไปจาก “ความคิด”

เพื่อที่จะเป็น “อิสระ” ในการจดจ่อกับงานตรงหน้า

ซึ่ง “กระดิ่ง” นี้ก็จะตามมาหาเราไม่จบไม่สิ้น

สิ่งที่เราควรจะทำก็คือ “หนักแน่น” ในลำดับความสำคัญของงานตัวเอง

การที่เราไม่ตอบอีเมลทันที ตอบข้อความทันที

เป็นการส่ง “สัญญาณ” ไปให้กับโลกใบนี้รับรู้ว่า

“งานตรงหน้าของฉันตอนนี้ มีความสำคัญกว่าสิ่งอื่นๆ ที่เข้ามา”

หลายคนชอบอ่านข่าวต่างๆ เพื่อจะอัพเดตเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เจคบอกว่า ข่าวหลายอย่างนั้น ไม่ได้มีผลต่อชีวิตเรามากไปกว่าแค่ “รู้” แล้วก็ “ลืม” เท่านั้น

ข่าวที่สำคัญกับเรา ถึงขั้นที่เราจะต้องลงมือทำอะไรสักอย่างกับชีวิตนั้น มีไม่มาก

และส่วนมากแล้ว ข่าวเหล่านั้นจะ “ตามหาเราจนเจอ” เอง

ไม่ว่าจะเป็น “เพื่อนส่งข้อความ” เจาะจงถึงเรา

“แกต้องอ่านเรื่องนี้นะ เกี่ยวกับแกที่สุด”

หรือคนรอบข้าง ที่จะรีบมาบอกเราว่า

“แกรู้เรื่องนี้หรือยัง ระวังไว้นะ”

หลายครั้ง สังคมที่เป็นห่วงเรา จะนำข่าวเหล่านั้นมาบอกเราเอง

ไม่จำเป็นต้องนั่งอ่าน นั่งหาอะไรที่น่าสนใจเองทุกวันๆ

บางทีการหยุดติดตามข่าว ก็จะทำให้เรา “มีเวลา” ไปทุ่มเทให้กับอะไรที่สำคัญจริงๆ ในชีวิต

รู้แบบนี้แล้วก็กลับไปที่หน้าเพจ เพาเวอร์พอยต์ เอ็กเซล เวิร์ด ของคุณ

ปิดอีเมล ปิดไลน์ ปิดเฟซบุ๊ก

แล้วเริ่มทำงานที่สำคัญของเราดีกว่า