ใส่บ่าแบกหาม/พรพิมล ลิ่มเจริญ

 

Private Life

 

เธอจ๊ะ

Private Life เป็นหนังชีวิตปนตลก เขียนบทและกำกับการแสดงโดย Tamara Jenkins

นำแสดงโดย Paul Giamatti และ Kathryn Hahn

เป็นเรื่องราวของสองสามี-ภรรยา ริชาร์ดและเรเชล ที่อยู่ช่วงวัยกลางคน ฐานะก็อยู่ในระดับดี มีอพาร์ตเมนต์กว้างใหญ่ในมหานครนิวยอร์ก

ดูชีวิตคนมีฐานะ ก็สนุกดีอีกแบบนะ ฉันว่า

สองสามี-ภรรยานี่ชีวิตการงานไม่มีปัญหา สามีมีกิจการของตนเอง ภรรยาก็เป็นนักเขียน ผลิตงานเขียนออกมาสม่ำเสมอ แต่ปัญหาเดียวที่มีคือไม่มีลูก และทั้งคู่อยากมีลูกมาก มากมายเหลือแสน มากมายมหาศาล

เวลาทั้งหมดที่พึงได้ใช้กันตามประสาสามี-ภรรยา กลับกลายเป็นว่าได้ทุ่มเทหมดไปกับการจัดการเรื่องการทำผสมเทียม artificial insemination

จะมีวิธีไหนที่ทำได้ ริชาร์ดและเรเชลทำหมด หมดเงินหมดทองไปก็หลายแล้ว แต่ก็ล้มเหลวไปเสียทุกครั้ง

failed attempt ฝรั่งเรียกแบบนี้ พยายามแล้วล้มเหลว

They’re like fertility junkies!

เขามันพวกเสพติดสืบพันธุ์!

เพื่อนบางคนก็คิดเห็นในเชิงลบ ออกแนวลุ้นมานานเกินไป กลายเป็นเบื่อหน่ายแทน แต่ก็เข้าใจได้ เพราะริชาร์ดและเรเชลพยายามหนักหน่วงและเนิ่นนาน จนเพื่อนๆ บางคนก็เริ่มชิน

แต่เพื่อนหลายๆ คนก็ให้กำลังใจ

We’re rooting for you.

เราเป็นกำลังใจให้นะ

 

ในหนังเขาก็มีฉากให้เราได้เห็นนะ ว่าการจะต้องเตรียมตัวไปเข้ากระบวนการผสมเทียมนี้มันสาหัสสากรรจ์ใช้ได้เลยนะ ต้องฉีดยากระตุ้นอะไรๆ เอง ทำเองได้ที่บ้าน เพราะต้องฉีดกันทุกวี่ทุกวัน มันก็ไม่ใช่เรื่องสนุกเลยนะ

สุดท้ายหมอแนะนำว่าผสมเทียมระหว่างสามี-ภรรยาเห็นทางจะไม่น่ารอดแล้ว หมอขอแนะนำวิธีอื่น นั่นก็คือ หาคนบริจาคไข่มาเถิด เพื่อให้ได้ไข่ที่แข็งแรง

All we need is one good egg.

ที่เราต้องการคือไข่ดีๆ เพียงฟองเดียว

หมอพูดซ้ำๆ เดิมๆ อยู่บ่อยๆ คงให้กำลังใจสินะ

แต่คุณริชาร์ดและเรเชลนี่แกก็พยายามรับเด็กมาอุปการะนะ แต่แกโชคร้าย เลือกวิธีผิด

มันมีการบริการแบบหนึ่งทางเว็บเว็บหนึ่ง เรียกว่า Parent Portraits นั่นก็คือ เว็บจะบริการให้เราถ่ายภาพตัวเราสามี-ภรรยา อธิบายรายละเอียดต่างๆ ผู้ใดที่อยากยกลูกให้เราอุปการะก็จะสามารถเลือกและติดต่อเรามาเองได้

ก็จะได้คุยกันผ่านจอไปก่อน จนแน่ใจดี ถึงจะดำเนินการ

จนหลายเดือนผ่านไป ผู้หญิงที่ติดต่อมาก็นัดแนะให้ไปพบที่ต่างเมือง ในที่สุด ริชาร์ดและเรเชลก็ไป ด้วยความหวังและตื่นเต้นระคนกัน

แต่สุดท้ายก็เก้อ ไม่มีใครมาหาตามนัด เดินทางกลับนิวยอร์กด้วยความชอกช้ำ

We realized that

there was no name or date

on any of the sonograms.

เรามารู้ว่าบนภาพ

ที่ถ่ายด้วยอัลตร้าซาวด์

ไม่มีแม้ชื่อและวันที่

คือความหวังเปี่ยมล้นจนลืมไปสนิทใจเลยว่า ภาพที่เขาถ่ายเด็กที่อยู่ในท้อง มันต้องมีรายละเอียดพิมพ์อยู่บนภาพนั้น ไม่ใช่มีเป็นแต่ภาพโล่งๆ เยี่ยงนั้น

Sometimes the girls just want the attention.

บางทีพวกเด็กผู้หญิง

ก็แค่อยากให้คนสนใจ

 

ริชาร์ดกับเรเชลก็เลยไปใช้บริการรับอุปถัมภ์เด็กในระบบปกติ ต่อแถวยาวนานหน่อย แต่ก็ไม่โดนหลอกเยี่ยงนี้

ตอนเจ้าหน้าที่ศูนย์รับอุปถัมภ์เด็กมาสัมภาษณ์ ริชาร์ดกับเรเชลก็เล่าให้ฟังด้วยความขมขื่นใจที่ไม่ลบเลือนไปเสียที เจ้าหน้าที่ก็ได้แต่ปลอบใจ

The emotional scams are just really…

really tough.

พวกแผนหลอกลวงด้านอารมณ์

มันรุนแรงมากเอาการ

เพราะการพยายามมีลูกนี่แหละ ริชาร์ดกับเรเชลผ่านประสบการณ์เลวร้ายและล้มเหลวมาหลายต่อหลายครั้ง เหลือชีวิตสมรสนี่แหละที่ยังคงอยู่

แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะอีกนานไหม ถ้าต้องมีแต่ความทุกข์ระทมร่วมกันในทุกๆ วันแบบนี้

 

ในขณะเดียวกันก็มี Sadie

เซดี้เป็นลูกของเพื่อน แกเรียนมหาวิทยาลัย พยายามจะเป็นนักเขียน แต่ประสบการณ์ชีวิตน้อย หากความใฝ่ฝันทะเยอทะยานเต็มเปี่ยม

เซดี้นี่ก็ทะเลาะกับแม่ตัวเองตลอดเวลา ความคิดความเห็นไม่ลงรอยกันอยู่เนืองๆ

อย่างเรื่องเรียน แม่ก็ชอบว่าลูกเรียนไม่จบอยู่นั่น จริงๆ ลูกแค่มีวิธีการเรียนต่างจากคนอื่น

I was given permission

by the dean’s office

to finish my degree requirements

in absentia.

สำนักอธิการเขาอนุญาตให้เก็บวิชาครบได้

โดยไม่ต้องเอาตัวไปเรียน

in absentia เป็นภาษาละติน หมายถึง ไม่อยู่ ขาด

พอเป็นสถานภาพของนิสิต-นักศึกษา ที่เขาเรียกว่า in absentia status ก็หมายถึงว่า นิสิต-นักศึกษาคนนั้นสามารถเรียนจบได้โดยไปศึกษาหาความรู้ที่อื่น

อย่างที่เว็บมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เขาก็อธิบายง่ายๆ และชัดเจนว่า นักศึกษาต้องสามารถแสดงให้เห็นว่า การไปศึกษาหาความรู้ที่อื่นนั้น เป็นความรู้ที่เทียบเท่ากับทางมหาวิทยาลัย แต่ทางมหาวิทยาลัยไม่ได้จัดหาให้ และนักศึกษาต้องไปที่อื่นจริงๆ ใช่แอบมาที่มหาวิทยาลัย

อย่างตอนสุดท้าย เซดี้ก็พยายามจนได้เข้าไปทำงานใน Yaddo ได้

Yaddo เป็นชุมชนแห่งศิลปินที่มีชื่อเสียง ศิลปินมีหลากหลายสาขา ตั้งแต่ออกแบบท่าเต้น ภาพยนตร์ ดนตรี การแสดง ถ่ายภาพ งานปั้น งานพิมพ์ ไปจนถ่ายวิดีโอ ตั้งอยู่ที่ Saratoga Springs ในนิวยอร์ก รับศิลปินจากทุกสาขาใช้ชีวิตและผลิตงาน มีพันธกิจคือ “to nurture the creative process by providing an opportunity for artists to work without interruption in a supportive environment.”

พอเราได้รับให้เข้าโครงการ เราก็จะได้เข้าไปอยู่ไปกิน ไม่ได้เก็บเงินเรา เขามีห้องส่วนตัวให้อยู่ ดูแลอาหารการกินทุกอย่าง เราได้ใช้ชีวิตและผลิตงานจริงๆ จังๆ เขามีอุปกรณ์ต่างๆ อำนวยความสะดวกให้ตามธรรมชาติงานของเรา แต่เราไม่ได้อยู่ตลอดไปนะ ส่วนมากก็เข้าไปทำงานให้เสร็จ เฉลี่ยแล้วก็อยู่ระหว่าง 1-5 สัปดาห์

ประเทศเจริญแล้วดีอย่างนี้เอง เจริญทางศิลปะด้วย

 

เซดี้ชื่นชมริชาร์ดและเรเชลมาก เลยขอมาอยู่ด้วย ในทางกลับกัน ริชาร์ดและเรเชลก็ชื่นชมเซดี้ เด็กสาวคิดดี มีความคิดสร้างสรรค์

พอทาบทามเซดี้ เซดี้ก็ตกลงใจรับปากช่วยเหลือแบบไม่ต้องคิด

เด็กสาวอย่างเซดี้ก็ต้องมาผ่านกระบวนการผันผวนทางฮอร์โมนเหมือนผู้ใหญ่เลย จะดีไหมนี่?

เวลาเห็นคนมีฐานะเขาพากเพียรมีลูก บางทีฉันออกจะเสียดายเงินแทน ถ้าคิดใหม่ว่ามันคือชีวิต เงินทองมันก็แค่ของนอกกาย และเงินทองมันก็ของเขา อีกทั้งชีวิตเรามันมีค่าเกินกว่าจะปล่อยปละละเลยให้ธรรมชาติกำหนดแต่เพียงฝ่ายเดียวใช่ไหม? หรือเธอว่าไง? ถ้าเขายินดีจ่ายเพื่อให้เราชีวิตดีมีคุณภาพตามที่เขาอยากให้เป็น และมันมีทางทำได้ มันก็เป็นสิทธิของเขา

เราทุกคนต้องได้มีสิทธิในการกำหนดกฎเกณฑ์ชีวิตของเรา เรื่องแบบนี้เราควรแน่ใจสินะ

ฉันเอง