ขอแสดงความนับถือ

“ความรักอันใด แม้รักเท่าไหน ยังไม่ยั่งยืน

เช่นรักคู่รัก แม้รักดั่งกลืน ยังอาจขมขื่น คืนได้ภายหลัง

แต่ความรักชาติ รักแสนพิศวาส รักสุดกำลัง

ก่อเกิดมานะยอมสละชีวัง รักจนกระทั่ง หมดเลือดเนื้อเรา…”

นิธิ เอียวศรีวงศ์ นำเพลง เพลง “รักชาติ” ของหลวงวิจิตรวาทการ

“เพลงฮิต” ภายใต้เผด็จการทหารหลัง 2490 สืบมาจนแก๊งสามจอมพล สฤษดิ์-ถนอม-ประภาส

มาเขียนบทความ

“ชาติ…ยอดรัก”

แหลมคม กระแทกหัวใจคนและคณะบุคคล

ที่คาดหมายว่า จะนำเรื่อง “ชาตินิยม” มาเป็นแคมเปญเรียกคะแนนนิยม

ในการเลือกตั้งที่จะมาถึง

จะได้ผลหรือไม่–ไม่ทราบ

แต่บทความ “ชาติ…ยอดรัก” ของนิธิ เอียวศรีวงศ์ น่าจะให้แง่คิดอะไรดี-ดี

มีจดหมายจากผู้อ่าน

สวัสดีครับบรรณาธิการ

ตอนเห็นรูปหน้าปกมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับที่ 1990

รู้สึกเฉยๆ มันดูเรียบๆ เชยๆ

แต่พอได้อ่านคำโปรย ทั้งด้านบน ด้านล่าง และคำแซวของเจ้าตัวเล็กแล้ว

…แสบ (แบบผู้ดีมารยาทงาม) มากเลย บ.ก.จ๋า

เหมือนกับลากเอา 4 คนในภาพมา “ยืน” หน้าแผงหนังสือ

แล้วยังแถมดึงคนอื่นมายืนหน้าแผงด้วย

ทั้งท่านผู้นำ ท่านผู้มีอำนาจ หัวหน้าบางกระทรวง และเนติเบ๊-บริกร ผู้มาก “เหลี่ยม” ที่พร้อมจะออกแบบกฎหมาย ให้วิปลาสยังไงก็ได้ แล้วแต่คนจ่ายตังค์ (ที่มาจากภาษีของประชาชน สั่ง)

คนเหล่านี้ ต่างบอกว่า พวกผมเป็นคนดี

ฉะนั้น อย่าได้มาถามเรื่องสปิริต ธรรมาภิบาล มารยาท ความสง่างาม

คนดีไม่จำเป็นต้องมีสิ่งเหล่านี้

สำหรับพวกกระผม “อำนาจ คือ ความดี”

คนมีอำนาจคือคนดี

ฉะนั้น ก็ไม่ต้องมาถามถึงจริยธรรม คุณธรรม นิติธรรม ความยุติธรรม ฯลฯ กับคนเหล่านี้ (เพราะสิ่งเหล่านี้ มันจะต้องมาพร้อมกับการมีธรรมาภิบาล ความมีสปิริต ฯลฯ)

และที่ฮา (หรือเปล่าไม่รู้)

คือทุกครั้งที่ท่านผู้นำออกตลาด หรือมีไมค์จ่อปาก

นอกจากพูดจาอวดโอ่ผลงาน (ตามสคริปต์) หรือเสนอแนะวิธีการแก้ปัญหาแบบชวนชาวบ้านงง และแขวะกัดประชาชนเกือบทุกกลุ่ม แล้วก็…

ยังชักชวนประชาชน เวลาเลือกตั้ง ให้เลือกคนเก่ง คนดีที่ดีเหมือนผม

หรืออย่างน้อยต้องดีเท่าผม

ซึ่งจากทรรศนะของท่านผู้นำแล้ว

ก็แปลได้ว่า เวลาเลือกตั้ง ท่านผู้นำบอกประชาชนให้เลือกคนดีเหมือนพวกกระผม ที่ไม่จำเป็นต้องมีธรรมาธิบาล ไม่มีสปิริต ไม่มีมารยาท ไม่สง่างาม

ฉะนั้น ถ้าเป็นคนดี ก็ต้องเลือกกลุ่มคนที่ประกาศสนับสนุนผม (ทั้งทางตรงและทางอ้อม) นะครับ

เฮ้อ เนอะ มันรู้สึกไม่มีความหวังยังไงก็ไม่รู้

(แต่ก็ยังอยากเลือกตั้ง อ่ะ)

จเร

ต้องให้ความเป็นธรรมกับหัวหน้า 1 ใน 4 ที่ว่าสักเล็กน้อย

เพราะท่านบอกว่า ข้อเรียกร้องให้มีมารยาท ที่อ่าน มา-ระ-ยาด นั้น

มีแน่ คือเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม พวกท่านลาออกจาก “เก้าอี้เสนาบดี” แน่

คุณจเร พอจะรับ และให้พวกท่านๆ เหล่านั้นเป็น…

“ยอดรัก” บ้างได้ไหม (ฮา)