โชคชะตามักเล่นตลกกับเราเสมอ และเมื่อเจอทีไรบางทีอาจหัวเราะไม่ออก หรือบางครั้งก็ทำให้เราหัวเราะแบบไม่หยุด!

ก่อนวันที่ฉันจะเดินทางไปหาท่าน ว.วชิรเมธี ที่ไร่เชิญตะวัน เพื่อไปฝึกการเรียนนั่งสมาธิ การไปฟังคำสอน ไปเพื่อพักผ่อนจิตใจ ฟื้นฟูจิตวิญญาณตามคำเชิญชวนของพระอาจารย์ เมื่อเจอกันที่กรุงเทพฯ ครั้งก่อน

ฉันได้ฟังคำสัมภาษณ์ของน้องปู ไปรยา สวนดอกไม้ ที่ให้สัมภาษณ์เรื่องการแยกทางกับอดีตแฟนหนุ่มของเธอ

ฟังแล้วยังคิดอยู่เลยว่าน้องปูเปลี่ยนไปมากจากสมัยวัยรุ่น ตั้งแต่เรื่องดูแลสุขภาพ ออกกำลังกาย วิ่งมาราธอน ไปช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส มาวันนี้วันที่ต้องยืนหลังชนฝาให้สัมภาษณ์นักข่าวในเรื่องต้องเลิกรา น้องปูเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากทีเดียว

ใครไม่เคยอยู่ตรงจุดนั้นจะไม่มีวันรู้ซึ้ง ผู้หญิงที่ต้องเลิกรากับคนที่เคยรักกันไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลใด ต้องตอบทุกคน ทุกคำถาม “ใจ” ไม่แข็งก็ต้องน้ำตาไหลอยู่ตรงนั้น

แต่ไม่มีใครได้เห็นน้ำตาของ ปู ไปรยา แต่มอบเสียงปรบมือเป็นกำลังใจให้เธอแทน เพราะเธอตอบคำถามด้วยสติ ใจเย็นและมีรอยยิ้ม เรียกว่าผิดคาดจาก ปู ไปรยา สมัยก่อน

“ความเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่แย่เสมอไป และสำหรับปู โสดอาจจะเป็นเรื่องดี” โดยปูพูดถึงทุกคนดีหมด แม้คำถามแต่ละคำถามมันแรงและดูจะทิ่มแทงหัวใจเธอ

แต่เธอก็เข้มแข็งและมีสติพอที่จะค่อยๆ ตอบมันทุกคำถาม

แล้วพอวันรุ่งขึ้นฉันเจอเธอมาถวายเพลท่าน ว. ที่ไร่เชิญตะวัน จ.เชียงราย ดีใจระคนแปลกใจ ปูมากับคุณแม่ โดย พี่ต่าย นิทรา บ.ก.นิตยสาร Women”s Health เป็นคนพามาและได้รู้ว่า พี่ต่ายอยู่กับปูตลอดการให้สัมภาษณ์เมื่อวาน อยู่เพื่อเป็นกำลังใจให้เธอ แม้พี่ต่ายจะมีเรื่องราวในชีวิตไม่น้อยกว่ากัน แต่เพื่อน้องสาว พี่ต่ายมาเสมอ

เรื่องราวความรักของน้องปูถูกถ่ายทอดแบบผู้หญิงคุยปรับทุกข์กับเพื่อน ซึ่งฉันจะไม่ขอลงในรายละเอียด เพราะมันคือมารยาทและจรรยาบรรณที่เรามีต่อกัน

แต่สิ่งที่รับรู้ได้คือ เธอก็เป็นผู้หญิงที่เหมือนกับเราๆ ท่านๆ ทุกคน เธอมีความรักให้กับผู้ชายคนหนึ่งเต็มเปี่ยม เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นเพื่อเขา คิดถึงอนาคตร่วมกัน

แต่ความรักระหว่างคนสองคนมันคงมีมากกว่านั้น ทั้งในแง่ความรู้สึก ความต้องการของทั้งสองคน เมื่อมันถึงจุดที่ไปต่อไม่ได้จึงต้องต่างคนต่างไป

ไม่ใช่ว่าเธอไม่เสียใจ ไม่เช่นนั้นฉันคงไม่ได้เจอเธอนั่งอยู่ตรงข้ามแบบนี้

ปูบอกชีวิตนี้มีแฟนมาตลอด นี่จะเป็นครั้งแรกที่โสด!! แล้วอยู่ดีๆ เธอก็เจอฉัน เธออ่านหนังสือที่ฉันเคยแปล (Why men love Bitches) ในเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ เธอบอกยิ่งอ่านมันยิ่งโดน ทำไมมันเหมือนชีวิตเธออย่างนี้!!

ฉันเลยบอกว่าไม่ใช่แค่ปูที่โดน ฉันเองตอนเรียบเรียงยังทึ้งจิกผมตัวเองไปเลย “นี่กรูทำทั้งนั้นเลยนี่นา” และผู้หญิงที่ได้อ่านก็คิดไม่ต่างกัน เราต่างเคยพลาดด้วยกันทั้งนั้น

การมาของน้องปูครั้งนี้มาเช้ากลับค่ำ หลักสูตรจึงเป็นแบบเร่งรัด ท่าน ว. ให้ทั้งพร ให้คำเตือนสติอยู่ตลอดเวลา

“เมื่อทุกข์แล้วเราจะโตขึ้น ทุกข์คือความจริงของชีวิต ขอบคุณทุกข์ที่ทำให้เราเติบโต เรียนรู้ที่จะล้มแล้วม้วนตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ขอบคุณเขาที่เป็นครูให้กับชีวิตเรา และจำไว้ว่าคนที่รักเรามากที่สุดคือพ่อกับแม่เรา” ฉันมองไปที่น้องปู เห็นเธอน้ำตารื้นขึ้นมาเมื่อพูดถึงพ่อกับแม่

ในวันนั้นท่าน ว. มีภารกิจมากมาย แต่ท่านก็หาเวลามาบรรยายธรรมให้เราฟัง มาสอนการนั่งสมาธิ สอนการเดินจงกรม ซึ่งเป็นครั้งแรกของฉันและน้องปูเช่นกัน

หลังจากได้ทำแล้ว ปูบอกว่ามันดีมาก เธอสงบลง เธอเบาขึ้น และเธอบอกว่าเธอแอบกลัว ฉันเลยงงว่าเธอกลัวอะไร

ปูบอกว่า พอเธอทำแล้วมันดีกับตัวเองมาก เธอกลัวว่ายิ่งพอเธอฝึกฝนหรือศึกษามากขึ้น ปู ไปรยา คนเดิมจะหายไป!

ฉันเอ็นดูในความคิดของเธอ ฉันเลยบอกว่า ปู ไปรยา ที่เฉี่ยว เปรี้ยว ซ่าก๋ากั่นคนนั้นยังเป็นได้เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือมีสติ สมาธิ ปัญญามากขึ้น

แล้วเราก็ไปกินอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารเหนือ ดูเธอผ่อนคลายมากขึ้นหลังจากการปฏิบัติและได้กินแคบหมูคนเดียว 1 จาน!

เธอเล่าเรื่องราวความรักแบบผ่อนคลายและแทรกมุขตลกกัดตัวเองได้แล้ว ทุกคนเห็นในความน่ารักของเธอ และฉันเชื่อเลยว่าเธอจะมีผู้ชายที่พอดีกับเธอ แม้ว่าเธอจะบอกว่าขอโสดไปอีกนาน และขออยู่กับตัวเองก่อน

ในรถเธอยังบอกอีกว่า “สงสัยต้องเปลี่ยนสเป๊กละ แฟนที่ผ่านมาเป็นตี๋ตลอด ไม่เวิร์ก!”

ก่อนจากกัน เราสัญญาว่าจะไปทำสิ่งที่ชนะใจตัวเองด้วยกันในเร็วๆ นี้ ซึ่งถ้ามันเกิดขึ้นจริง มันจะเป็นเรื่องสนุกในชีวิตเราทั้งคู่อย่างแน่นอน

“เรากำหนดชีวิตและชะตากรรมตัวเองได้ เราเลือกได้ที่จะใช้ชีวิตให้สุขหรือทุกข์ก็ได้ อยู่ที่เราเลือกมอง เราจะกำความทุกข์ไว้หรือแค่ปล่อยมันไป”

กราบขอบพระคุณท่าน ว.วชิรเมธี ค่ะ