จดหมาย

 

ฟ้า (ต้อง) พูลวรลักษณ์

เรียนมติชนสุดสัปดาห์
บทความที่ลงวันที่ 10 สิงหาคมนี้
นามสกุลของผม สะกดผิดนะครับ
ช่วยแก้ด้วย
ผม ฟ้า พูลวรลักษณ์
ไม่ใช่ ฟ้า พูนวรลักษณ์
ฟ้า

หลังจากจบ หนังสือเรียนสำหรับเด็ก ไป
ทิ้งช่วงไปพักใหญ่-ใหญ่
กลายเป็นคนแปลกหน้าไปเสียนี่
นามสกุลจึงกลายเป็นอื่น
ขออภัยในความผิดพลาด
ย้ำ ฟ้า
ต้อง พูลวรลักษณ์ เท่านั้น
และ หนังสือเรียนสำหรับเด็ก แม้จะ “เล่มใหม่”
แต่ก็ยังท้าทายความคิดเช่นเดิม
ตอนที่สอง ฟ้าอ่านนิยายวิทยาศาสตร์ เจอคอนเซ็ปต์ “การแต่งงานหมู่”
“ฉันชอบคอนเซ็ปต์นี้มาก ฉันเชื่อในโลกของอนาคต คิดว่าการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นได้”
การแต่งงานหมู่ ไม่ใช่ชายเดียวมีเมียหลายคน หรือหญิงเดียวมีชายหลายคน
หากแต่เป็นการรวมหมู่ที่เกือบสมดุลกัน เพื่ออะไร และทำไม
โปรดติดตาม หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่

จ้ำจี้

เล่นจ้ำจี้ เป็นที่นิยมของเด็กสมัยก่อน
นั่งเล่นกันเป็นวงสามสี่คน
มากคนจะไม่สนุก
เอามือวางคว่ำไว้ข้างหน้า
ท่องเนื้อคนละหนึ่งพยางค์
หัวหน้าจะเอามือจิ้มไปบนหลังมือลูกวง
ผมพอจำเนื้อได้ลางๆ
ลองดูเนื้อสักนิดก็ได้
“จ้ำจี้เม็ดขนุน
ผู้ใดมีบุญ
ได้กินสำรับ
ผู้ใดสับปลับ
กินรางหมาเน่า
ส้มมะลิ้ม
ส้มมะแป้น
มะปรางออกดอก
มะกอกออกฝัก
ผัวไม่รัก
จะโทษเอาใคร”
พอฟังเนื้อร้องนี้จนจบ
เสียงที่ไม่ประสีประสาของเด็ก เหมือนจะบอกเป็นนัยว่า
ที่ใดมีอำนาจเป็นบุญ ที่นั่นได้กินสำรับ
ที่ใดมีผู้สับปลับ ได้กินรางหมาเน่า มีตำแหน่งไม่ถาวร แล้วจะโทษเอาใคร
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ
น้องโต้ง

จดหมายจาก “แดนพิเศษ” ตีตราประทับ “ตรวจแล้ว”
มาถึง “มติชนสุดสัปดาห์” อยู่เรื่อยๆ
พูดถึงเรื่องต่างๆ โดยเฉพาะจากหนังสือที่ “น้องโต้ง” อ่านอยู่ในนั้น
น่าชมเชยยกย่อง สำหรับการแสวงหาความรู้
ฉบับนี้ฟื้นความหลังถึงการจ้ำจี้
เป็นสำนวนที่แปลกไปจากเคยได้ยิน
ที่ส่วนใหญ่จะจบที่ “นกขุนทองร้องกรู๊”
ใครมีข้อมูลเพิ่ม จ้ำจี้ฉบับน้องโต้ง หรือฉบับอื่น
เชิญส่งมาเพิ่มเติม

วิญญาณไก่

แปลกพิลึกจนเคยชิน คุ้นชิน
มีข่าว “เสียงครวญจากพลทหาร” ไม่ว่าเรื่องไก่ หมู มีแต่วิญญาณกับผักต่างๆ
บทกวีนี้แค่แง่หนึ่ง…
สมัครเป็นทหารไทยรับใช้ชาติ
มิใช่ทาสอาสามาเลี้ยงไก่
มิใช่พลซักล้างกางเกงใน
มิใช่คนรับใช้ให้เมียคุณ
สุดเสียใจในฐานะของระบบ
เหตุกระทบกระทั่งยังคุกรุ่น
งดกฎหมายหมายกดขี่ที่ทารุณ
เป็นผลบุญแก่ทหารชั้นผู้น้อย
สิ่งอับอายขายหน้าสากลโลก
โอ่ตำแหน่งอุปโลกน์โขกยิบย่อย
ละเมิดสิทธิ์มนุษยชนจนหลักลอย
ทำหน้าม่อยหน้าประหม่าซ้ำหน้ามึน
ขอเทวัญบรรเลงเพ่งพินิจ
ประกาศิตระเบียบเรียบร้อยขึ้น
ให้รู้ยุครู้สำนึกรู้บึกบึน
สำแดงกึ๋นคู่ศักดิ์ศรีมีเกียรติยศ
ปฏิรูปโครงสร้างต่างต่างเถิด
ดีจักเกิดเลื่องลือชื่อปรากฏ
คำครหาล้าหลังยังภาพพจน์
เปลี่ยนแปลงเป็นใสสดงดงามจริง
สมัครเป็นทหารไทยด้วยใจรัก
ซึ่งตระหนักหน้าที่ที่ใหญ่ยิ่ง
ปกป้องเขตประเทศชาติราษฎร์พึ่งพิง
เลิกปล้นชิง “รัฐประหาร” กันเสียที!
สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

จํ้าจี้เม็ดขนุน
ผู้ใดมีบุญ
ได้ตุนสำรับ
ผู้ใดสับปลับ
สั่งกับวิญญาณไก่
ไล่ไปกินในรางหมา