ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ “หมูป่าติดถ้ำ”

เราคงไม่ได้เห็นฝีมือของ “ณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร” อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงรายเต็มตา

ตลอดเวลาของการกู้ภัยครั้งประวัติศาสตร์ เขาได้โชว์ให้คนทั้งโลกได้เห็นฝีมือการประสานงาน การจัดระบบ และการตัดสินใจ

การบริหารสถานการณ์ในช่วงวิกฤต คือคุณสมบัติสำคัญยิ่งของคนเป็น “ผู้นำ”

ยิ่งเสียงชื่นชม “อดีตผู้ว่าฯ เชียงราย” ดังมากเท่าไร

คนก็ยิ่งตั้งคำถามถึงการโยกย้าย “ณรงค์ศักดิ์” มากขึ้นเท่านั้น

เพราะเขาโดนกระทรวงมหาดไทยย้ายจาก “เชียงราย” ไป “พะเยา”

จากจังหวัดที่มีประชากร 1,287,615 คน

ไปอยู่จังหวัดที่มีประชากร 484,454 คน

ดูมุมไหนใครๆ ก็อ่านออก

นี่คือการลงโทษ

ไม่ใช่การให้รางวัล

“ณรงค์ศักดิ์” เริ่มเป็นที่รู้จักเมื่อการเผยแพร่คำพูดของเขากับข้าราชการในจังหวัดเชียงรายเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ชอบมาพากลของโครงการต่างๆ

“งบประมาณ 100 บาทมันควรจะลงให้ถึง 100 บาท หรืออย่างน้อย 90 บาท วันนี้ลงแค่ 30-40 บาท”

“ผมยอมไปไหนก็ได้ แต่ผมจะไม่ยอมเซ็นโครงการที่ผิดเพราะรู้ว่าผิด”

พูดเดือนมีนาคม

24 เมษายน คำสั่งโยกย้ายก็ออกมา

“ณรงค์ศักดิ์” ไปอยู่ “พะเยา”

จะอ้างเหตุว่าเพื่อความเหมาะสมอะไรก็ตาม

แต่ใครๆ ก็อ่านออกว่า “ผู้ใหญ่” ในมหาดไทยไม่ปลื้ม

เป็นสงครามสั่งสอนว่าอย่า “ตงฉิน” มากไป

และถ้าไม่เกิดเหตุ “หมูป่าติดถ้ำ”

เรื่องนี้ก็คงหายไปตามสายลม

แต่เมื่อ “สปอตไลต์” จับจ้องไปที่ “ณรงค์ศักดิ์”

ทุกคนเห็นฝีมือและผลงาน

“บูมเมอแรง” แห่ง “คำถาม” จึงย้อนกลับไปที่ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย

เพราะการให้คุณ-ให้โทษกับผู้ใต้บังคับบัญชา คือคุณสมบัติสำคัญของ “ผู้นำ”

ถ้าเลือกให้รางวัลแก่ “คนเลว”

และลงโทษ “คนดี”

คนนั้นไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็น “ผู้นำที่ดี” ได้

วันนี้ “หมูป่า” รอดจากถ้ำแล้ว

แต่คนบางคนกำลังจะติดถ้ำ!!