สมหมาย ปาริจฉัตต์ : เยือน ILOILO ฟิลิปปินส์ เยี่ยมครูรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้า ตอนที่ 4

สมหมาย ปาริจฉัตต์

ชีวิตคือการเดินทาง

รายการเยี่ยมครูฟิลิปปินส์ผู้ได้รับรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรีคนที่สอง เป็นช่วงที่โรงเรียนของครูกำลังจะมีพิธีมอบประกาศนียบัตรแก่นักเรียนที่จบชั้นมัธยมต้น (Junior) และมัธยมปลาย (Senior)

โรงเรียนให้เกียรติเชิญประธานมูลนิธิรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้าฯ เป็นประธานและกล่าวปัจฉิมกถา

เชิญผู้บริหารการศึกษา ผู้แทนองค์กรท้องถิ่น ผู้แทนกระทรวงศึกษาธิการและกรรมการมูลนิธิจากประเทศไทยทุกคนร่วมด้วย

หลังเพลงชาติฟิลิปปินส์จบลง ครูเฮซุสกล่าวแนะนำประวัติและประสบการณ์ความเป็นมา เสียงปรบมือดังทั่วห้องประชุม

“3 สิ่งแรกที่ฟิลิปปินส์กับไทยเหมือนกันคือ ต้นไม้ บ้านเรือน วิถีชีวิต” ดร.กฤษณพงศ์เกริ่นทักทายทุกคน “ดูจากรายชื่อนักเรียน สาขาวิชาที่จบ มีหลักสูตร Vocational subject อยู่ด้วย การจัดการเรียนการสอนที่หันมาเน้นวิชาชีพเป็นประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต นอกจากด้านวิชาการ ซึ่งน่ายินดี”

“วันนี้เป็นวันสำคัญเป็นพิเศษสำหรับพวกเราทุกคนที่นี่ รวมทั้งผมด้วย เพราะเป็นการเดินทางมาที่อิโลอิโลเมืองที่มีอัตลักษณ์เป็นครั้งแรก สำหรับนักเรียนโดยเฉพาะเกรด 12 ทุกคนยิ่งพิเศษ เพราะจะเป็นการก้าวใหม่ของชีวิต หลังสำเร็จการศึกษามัธยมปลาย”

“ชีวิตคือการเดินทางที่ทุกคนต้องเผชิญ วันนี้เป็นสัญญาณแห่งการเริ่มต้นการเดินทางทางการศึกษาที่สูงขึ้น เพื่อก้าวไปสู่ความสำเร็จในขั้นต่อไป”

“ถ้าเปรียบการศึกษากับการไต่เขา พวกเธอเพิ่งผ่านพ้นเขาลูกแรก ได้พบเห็นวิวทิวทัศน์จากยอดเขา ภาพที่สวยงามกว้างใหญ่ ทุกคนล้วนมีเส้นทางเดินของตัว มีหลายสิ่งที่น่าสนใจ สิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจคือครูของพวกเรา ครูเฮซุส อินสิลาดา การเดินทางของครูเป็นแบบอย่างที่ดีงามของนักเรียนทุกคนที่นี่ มาจากครอบครัวที่ขัดสน ต้องช่วยเหลือตัวเองตั้งแต่แรก เพื่อที่จะจบการศึกษาให้ได้รับปริญญา การต่อสู้ดิ้นรนของครอบครัวเพื่อให้เข้าถึงการศึกษาจนประสบความสำเร็จในวันนี้”

“ครูชื่นชมทุกคน เป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์ ครูทำงานหนักเพื่อดำรงรักษาและส่งเสริมความเป็นอัตลักษณ์ของบรรพบุรุษ เขียนหนังสือ นวนิยาย และบทกวี ครูทำงานเพื่อส่วนรวมไม่เฉพาะที่ประเทศฟิลิปปินส์ แต่เหนือขึ้นกว่านั้นในระดับภูมิภาคและระดับโลก”

 

“ในระดับภูมิภาค ดร.อินสิลาดาได้รับพระราชทานรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี เมื่อเดือนตุลาคม 2017 มีพิธีมอบทุกๆ สองปีให้กับครูที่ดีที่สุดของ 11 ประเทศในอาเซียนและติมอร์เลสเต เป็นครูผู้สร้างความเปลี่ยนแปลงกับเด็ก ได้รับการคัดเลือกโดยกระทรวงศึกษาธิการของแต่ละประเทศ เป็นที่มาของคณะเราที่มาอยู่กับทุกท่านในวันนี้ มาเยี่ยมเยียน ดร.อินสิลาดา มาเรียนรู้จากงานและประสบการณ์ของครู เป็นแบบอย่างการช่วยเหลือเพื่อนครูในฟิลิปปินส์และประเทศอื่นๆ”

ในระดับโลก เมื่อเร็วๆ นี้ ดร.อินสิลาดาเพิ่งได้รับการคัดเลือกเป็น 1 ใน 10 คนสุดท้ายที่จะได้รับการพิจารณาให้ได้รางวัลระดับโลก เป็นคนเดียวของอาเซียนถูกคัดเลือกจาก 30,000 คนทั่วโลก

“การเดินทางของครูเป็นการเดินทางไกลในระดับสากลสู่ระดับโลก แต่ครูอินสิลาดาไม่เคยลืมรากเหง้า ตัวตน พี่น้องกลุ่มชาติพันธุ์ในอิโลอิโล นี่ จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมนักเรียนทุกคนควรปฏิบัติตน ศึกษาแบบอย่างของครูอินสิลาดา ระหว่างการเดินทางของพวกเธอ ต้องเข้าใจ ไม่ลืมรากเหง้าของตัวเอง ทำให้รู้จักเคารพความแตกต่าง”

“เส้นทางเดินของชีวิตที่สมบูรณ์ จำเป็นจะต้องเผชิญกับความท้าทายของชีวิต ต้องเตรียมตัวให้พร้อม มีสามสิ่งที่จำเป็นต้องมี นั่นคือ ความรู้ที่จะต้องศึกษาเล่าเรียนต่อไป เป็นพื้นฐานที่ดีของอนาคต ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านที่เหมาะกับความชอบ ความถนัดและความสามารถของเรา”

“ประการที่สอง คือทักษะที่จำเป็นสำหรับชีวิตในศตวรรษที่ 21 ทักษะการคิด วิเคราะห์ ทักษะการแก้ปัญหา รวมถึงความคิดสร้างสรรค์และการทำงานเป็นทีม ล้วนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับโลกยุคปัจจุบัน ประการที่สาม ทัศนคติ การเคารพตัวเอง เคารพผู้อื่น เคารพคนที่แตกต่าง ความแตกต่างเพราะเราต้องมีชีวิตร่วม ทำงานร่วมกับคนที่แตกต่างกันทางวัฒนธรรม อยู่ร่วมกับความหลากหลายจะทำให้คุณก้าวไปสู่สังคมโลกได้อย่างดี”

“เหนือสิ่งอื่นใด การเผชิญความเป็นจริง ความท้าทายในชีวิต คุณจะต้องเป็นคนที่เข้มแข็ง ถ้าเข้มแข็งก็จะเผชิญหน้าได้กับทุกสถานการณ์ สามารถจัดการได้โดยปราศจากความกลัวและผ่านไปได้ ขอให้โชคดีกับการเดินทางในอนาคต”

 

ปัจฉิมกถาจบ เสียงปรบมือดังก้องทั่วห้องอีกครั้ง พิธีกรเชิญแขกคนสำคัญๆ ขึ้นกล่าวตามลำดับ จนถึงคิวผู้แทนนักเรียน เธอกล่าวตอบขอบคุณอย่างน่าฟังและประทับใจยิ่ง ก่อนการมอบประกาศนียบัตรจะเริ่มต้น

ประเพณีปฏิบัติสืบทอดเรื่อยมานี้มีนัยน่าคิด น่าสนใจและประทับใจ แขกที่ได้รับเชิญขึ้นไปร่วมบนเวทียืนเรียงแถวรับใบประกาศนียบัตรส่งต่อกันไปจนถึงประธานพิธีมอบให้นักเรียน หลังจากนั้นส่งต่อให้พ่อแม่ที่เดินตามกันมา

มือซ้ายถือใบประกาศยนีบัตรของลูก มือขวายื่นมาสัมผัสกับเราทุกคน กระชับมือแน่น เขย่าหนัก สะท้อนให้คิดถึงชีวิต ล้วนผ่านงานหนัก ส่วนใหญ่เป็นเกษตรกร อยู่กับผืนนาผืนไร่ รับจ้าง แต่เวลานั้นใบหน้ายิ้มแย้ม บ่งบอกถึงความดีใจในความสำเร็จและอนาคตของลูกหลาน ผู้เป็นความหวังของครอบครัว

พิธีรับมอบและส่งมอบใบประกาศนียบัตรให้กับมือพ่อแม่ผู้ปกครองเป็นเหมือนสัญญาใจที่ให้ไว้ต่อกัน เป็นสิ่งคอยเตือนใจให้ลูกต้องตั้งใจศึกษาเล่าเรียนให้จบ ไม่เหลวไหล เกเร เพื่อพ่อแม่จะเดินเคียงคู่กันขึ้นไปบนเวทีอันศักดิ์สิทธิ์ ต้องไม่ทำให้ผิดหวัง พลาดโอกาสครั้งสำคัญในชีวิตเป็นอันขาด

การเดินทางของชีวิตครั้งนี้น่ายินดีจริงๆ ยินดีกับครูผู้ได้รับพระราชทานรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี ยินดีกับนักเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองทุกคน ที่ก้าวมาถึงวันนั้น