ตอนหายตัวไปว่าดังแล้ว ตอนเจอตัวทั้ง 13 ชีวิตในทีมหมูป่า อะคาเดมี ภายในถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน ยิ่งโด่งดังยิ่งกว่า

ข่าวคราวของเด็กๆ 12 คนอายุระหว่าง 11-16 ปี กับโค้ชผู้ช่วยอีกคนอายุ 25 ปี โด่งดังไปทั่วโลก กำลังใจไหลมาเทมา ทั้งที่ร่วมลุ้น ร่วมเชียร์ และที่หวังว่าสามารถจะให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์ได้มาจากทุกสารทิศ

แม้แต่คนที่เคยเผชิญชะตากรรมคล้ายคลึงกันจากอีกฟากหนึ่งของโลกอย่างโอมาร์ เรย์กาดาส ชาวชิลีที่ติดอยู่ในเหมืองถล่มแบบไม่สามารถรู้ได้ว่าจะมีชีวิตรอดออกมาหรือไม่ถึง 69 วัน ยังส่งกำลังใจและคำแนะนำมาถึง

ชื่อ “ไวลด์ บอร์ ทีม” รู้จักกันไปทั่วทั้งในจีน อังกฤษ อเมริกา ญี่ปุ่น นิวซีแลนด์ ชิลี และอีกหลายต่อหลายประเทศ

เรื่องบอกเล่าเกี่ยวกับความคิดเห็นของผู้คนเหล่านั้นผ่านสื่อทั้งหลายจึงมากมายตามไปด้วย เช่นเดียวกับการได้สัมผัสถึงความรัก ความเมตตา ความห่วงใย ที่ไม่เพียงของคนไทยทั้งประเทศ แต่ยังแผ่ขยายออกไปทั่วโลก ที่ยังคงจดจ่ออยู่กับการนำพาเด็กๆ ทั้งหมดและโค้ชออกมาจากถ้ำลึกที่เข้าไปติดอยู่ให้ได้ แม้เวลาจะผ่านไปนานกว่า 10 วันแล้วก็ตามที

คนต่างชาติมองความพยายาม การทุ่มเทในการค้นหาและช่วยชีวิตครั้งนี้ในฐานะปรากฏการณ์หนึ่งของเมืองไทย

ในขณะที่คนไทยก็มองชาวต่างชาติ ทั้งที่เป็นเจ้าหน้าที่ เป็นอาสาสมัครพลเรือน และผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆ จากหลากชาติ หลายภาษา รวมแล้วไม่น้อยกว่า 6 ชาติ ที่เข้ามาให้การช่วยเหลือว่าเป็นปรากฏการณ์เช่นเดียวกัน

เป็นปรากฏการณ์ของรัก เป็นอานุภาพแห่งเมตตากรุณา และการเล็งเห็นคุณค่าในชีวิต แม้ว่าจะเป็นเพียงชีวิตเล็กๆ ที่พวกเขาไม่เคยรู้จักมักคุ้นมาก่อนเลยก็ตามที

 

ริชาร์ด ซี. แพดด็อก กับมุกทิตา ซูฮาร์โตโน แห่งนิวยอร์ก ไทม์ส เริ่มต้นบอกเล่าเรื่องการค้นพบ 13 หมูป่าอะคาเดมีครั้งนี้เอาไว้ด้วยคำสารภาพของณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ว่า ในการประชุมหารือกันครั้งแรกสุดเกี่ยวกับภารกิจค้นหาและกู้ภัยครั้งนี้ หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า นี่มัน “มิชชั่น อิมพอสซิเบิล” ชัดๆ

“มีแต่ทีมซีลเท่านั้นที่มั่นใจมากๆ ในขีดความสามารถของตัวเอง พวกเขาบอกพวกเราว่า จะเอาเด็กออกมาให้ได้” ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์บอก

ที่น่าสนใจคือ ไม่ว่าจะมั่นใจหรือไม่ว่าจะทำภารกิจได้สำเร็จ เมื่อตกลงปลงใจแล้ว ทุกคนทุ่มทั้งชีวิตให้กับภารกิจครั้งนี้แบบไม่มีเกี่ยงงอนอีกต่อไป หน่วยรบพิเศษจู่โจมทำลายใต้น้ำกองทัพเรือ ที่เรียกกันติดปากว่า “เนวี ซีล” เสี่ยงทั้งชีวิตลงไปในสภาพแวดล้อมที่ลำบากแสนสาหัสเพื่อการนี้

ถ้าไม่ได้ซีลทั้งหลายทลายหินงอกหินย้อยและขจัดสิ่งกีดขวางทั้งหลายให้ช่องทางกว้างขึ้น ระยะทางราว 1.5 กิโลเมตรบริเวณที่เรียกว่า 3 แยกซึ่งครึ่งหนึ่งเต็มไปด้วยน้ำตั้งแต่พื้นจรดเพดานช่องทางแคบๆ คงเข้าออกได้ยากกว่าที่เป็นอยู่ หรืออาจผ่านไปไม่ได้เลยก็ได้

ทีมผู้เชี่ยวชาญการกู้ภัยภายในถ้ำจากอังกฤษ ที่ถูกจัดให้ทำงานเป็นทีมส่วนหน้า หรือ “เอทีม” ร่วมกับซีล ต้องดำน้ำไปขึงเชือกเป็นไกด์ไลน์นำทางให้คนอื่นไป ยากลำบากสาหัสสากรรจ์

เบ็น เรย์เมแนนต์ นักดำน้ำในถ้ำชาวเบลเยียมที่อาสาสมัครกับเขาด้วยยอมรับว่าถ้ำหลวง คือการดำน้ำในถ้ำที่สาหัสที่สุด หนักหนา ซับซ้อนและน้ำเชี่ยวกรากกว่าทุกที่ที่เคยทำมาตลอดทั้งชีวิต

 

จาค็อบ โกลด์เบิร์ก ผู้สื่อข่าวของการ์เดียนในประเทศอังกฤษ เข้าไปพูดคุยกับนาวาอากาศเอกเจสสิก้า เทต สมาชิกหน่วยประดาน้ำ ทีมแพทย์และทีมผู้เชี่ยวชาญการยังชีพในสภาวะทุรกันดารของกองทัพอากาศสหรัฐ 30 นายที่เดินทางมาให้ความช่วยเหลือเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว บอกว่าเธอสัมผัสความรัก ความหวัง ความเมตตาแผ่ซ่านออกมาจากทุกคนที่ทำหน้าที่อยู่หน้าถ้ำหลวงทันทีที่เดินทางถึง

ทุกคนทำงานกัน 24 ชั่วโมงไม่มีวันหยุด ถึงได้กินกันจุมาก เธอบอก แต่คนไทยก็แห่กันมอบอาหารมาให้ไม่หยุดหย่อน

“เป็นเรื่องที่งดงามอย่างยิ่ง เพราะเป็นการแสดงออกถึงความโอบอ้อมอารีจริงๆ พวกเราซาบซึ้งใจในมิตรภาพหนนี้มาก” เธอบอกด้วยว่า สิ่งที่สัมผัสได้จากภายในค่ายคือความเป็นครอบครัว ทำงานหนักร่วมกัน ไม่เคยเห็นใครท้อใจ หมดกำลังใจ

“จริงๆ แล้ว ที่สัมผัสได้ชัดมากจากแคมป์กู้ภัยหนนี้คือความหวังอันแรงกล้า” นาวาเอกชาวอเมริกันระบุ ซึ่งนั่นทำให้ข่าวดีที่ได้พบทั้ง 13 ชีวิต ทำให้เป็นสุขวาบไปทั้งตัว เมื่อได้คิดว่า ทุกคนที่ทำงานกันหนักมากๆ แล้วได้รับผลตอบสนองที่ดีมากพอๆ กันเกิดขึ้นตามมา

ยิ่งได้เห็นปฏิบัติการร่วมนานาชาติระหว่างทีมทหารหลายชาติ หลายภาษา ทั้งสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย อังกฤษ จีน ฯลฯ อย่างกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวยิ่งอัศจรรย์ใจและเป็นแรงใจสูงสุดสำหรับเทต

การ์เดียนบอกว่า แม้แต่อาสาสมัครจัดเตรียมอาหารชาวแม่สาย ที่เป็นแม่ครัววัย 50 เศษ ที่ยืนทำงานบนโคลนแฉะๆ ไม่น้อยกว่า 2 นิ้ว ยังทำงานอาสาของเธออย่างเป็นสุข

เหล่านี้คือปรากฏการณ์ที่เกิดจากความรักในชีวิตและเห็นคุณค่าของชีวิตโดยแท้ครับ