เรื่องราวของพระถังซัมจั๋งใน “ไซอิ๋ว” หนังจีนอภินิหารแสนสนุก ที่เคยดูตั้งแต่เด็กๆ จนทุกวันนี้ยังมีการสร้างภาคพิสดารต่างๆ ออกมาได้เรื่อยๆ แล้วแต่นักเขียนบทจะสร้างสรรค์ขึ้นใหม่

A Korean Odyssy หรือ “ไซอิ๋ว” ภาคซีรี่ส์เกาหลี ที่สร้างมาจากนิยายจีนเรื่อง “Journey to the West” เล่าเรื่องการเดินทางแสวงหาแสงสว่างที่แท้จริงในโลกมืดของปี 2561 (คนเกาหลีนับปีพุทธศักราชเหมือนไทย แต่เขานับตั้งแต่พระพุทธเจ้าอยู่ในครรภ์พระมารดา จึงเป็นปี 2561) ซึ่งบรรดาภูตแห่งความชั่วร้ายแพร่ไปทั่วโลก

ลีซึงกิแสดงซีรี่ส์เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกหลังออกจากกรมทหาร เป็นซงโอกง หรือซุนหงอคง ปีศาจลิง ที่อาละวาดอยู่บนสวรรค์ และถูกลงโทษ

โอยอนซอเป็นจินซอนมี หรือพระถังซัมจั๋งในภาคเกาหลีที่เป็นผู้หญิง ซึ่งเรียกเธอว่า “ซัมจา” ผู้มีเลือดหอมหวาน ปีศาจตนไหนได้กินจะเป็นอมตะ

ชาซึงวอนเป็นวูฮวีชอล (ผู้นำของเหล่าปีศาจ ในภาษาเกาหลีเรียกว่า “นูมาวัง” คือ Devil”s King) หรือปีศาจวัวซัวเจ๋ง และอีฮงกิ (จาก F.T. Island) เป็นพีเค หรือตือโป้ยก่ายปีศาจหมู และมีมาจิยอง (ลีเอล) หรือปีศาจสุนัขเป็นเลขาฯ มาให้นูมาวัง อีกทั้งจางกวัง (ยูนแดซิก) เป็นคนรับใช้ดูแลซงโอกง ซึ่งมีตำแหน่งเป็นถึงประธานบริษัทธุรกิจแห่งหนึ่ง

หรือว่าปีศาจทุกตนต้องมีธุรกิจทำเพื่อความอยู่รอดบนโลกมนุษย์

 

จินซอมีในวัยเด็กมองเห็นเหล่าภูตผีปีศาจอยู่เสมอ จนเพื่อนๆ กลัวและรังเกียจ เธอมักพกร่มสีเหลืองที่มียันต์และเครื่องรางไว้ปกป้องตัวเอง

นูมาวังพบจินซอนมีและขอให้เธอเข้าไปที่แห่งหนึ่งเพื่อนำพัดมาดับไฟโลกันต์ที่กำลังโหมไหม้

จินซอนมีรับปากเข้าไป และพบกับซงโอกง ซงโอกงให้จินซอนมีช่วยให้เขาหลุดออกจากการลงโทษ และเขารับปากว่าจะคอยช่วยเหลือทุกครั้งที่ซอนมีมีปัญหา

แต่ปีศาจลิงซงโอกงกลับคำพูด ทำให้ซอนมีลืมชื่อเขา จำไม่ได้ว่าเขาชื่ออะไร จึงไม่สามารถเรียกชื่อ “ซงโอกง” ได้

จินซอนมีเติบโตขึ้นด้วยการใช้จุดด้อยของเธอเป็นจุดแข็งจุดขาย คือเปิดบริษัทเช่า-ซื้ออสังหาริมทรัพย์ และคอยปราบภูตผีที่เธอมองเห็น แต่คนอื่นมองไม่เห็น เป็นธุรกิจที่ทำรายได้ดี

นูมาวังหลอกใช้จินซอนมี ให้ช่วยปราบเหล่าภูตผี เพื่อตนเองจะได้เป็นเทพเสียที ไม่ใช่ครึ่งปีศาจครึ่งเทพอยู่อย่างนี้ และหวังว่าการปราบภูตผีจะช่วยให้ได้พบหญิงคนรักที่คลาดแคล้วกันมาทุกชาติภพ

หากจินซอนมีทำคนเดียวคงจะยาก จึงได้หลอกล่อซงโอกงมาช่วย และใช้กำไรรัดเกล้าอันเรียกว่า “กึมกังโก” สวมใส่มือซงโอกง เพื่อที่จินซอนมีสามารถเรียกชื่อให้มาช่วยได้เมื่อเจอวิกฤต

ไซอิ๋วของจีน ปีศาจลิงถูกรัดเกล้าคาดหัว เมื่อพระถังซัมจั๋งสวดมนต์ จะปวดหัวแทบทนไม่ได้ แต่ในภาคเกาหลี เป็นกำไรข้อมือ ไม่ต้องสวดมนต์ แค่คิดถึงก็ปวดหัวใจแทบระเบิด

 

ซงโอกงจำยอมต้องเรียกความจำชื่อของตนคืนให้จินซอนมี เพื่อให้เธอเรียกเขา เมื่อต้องเจอกับปีศาจร้ายที่รับมือไม่ไหว

แต่ละตอนที่จินซอนมีต้องปราบพวกภูตผีหลากหลายจำพวก ซึ่งเอาเข้าจริงแล้ว ผู้เขียนบทเขียนได้ดีมาก เพราะเหล่าภูตผีก็คือกิเลสทั้งปวงของมนุษย์ เช่น ภูตผีที่สิงญาติของจินซอนมี แล้วมาขอเงินเธอ ทั้งที่รังเกียจและไม่นับเธอเป็นญาติ แต่ก็โลภอยากได้เงินของเธอ

หรือภูตผีที่คอยดูดพลังงานจากผู้หญิง ผู้หญิงที่อยากผอมสวย แต่มีความอยากกินอาหาร ภูตผีรู้จุดอ่อน จึงมาดูดพลัง พวกเธอกินเท่าไรก็ไม่อ้วน เป็นที่ถูกใจ แต่ไม่ถูกต้อง

ยังมีเหล่าภูตผีปีศาจอีกมาก ที่เดินกันขวักไขว่บนถนน ซึ่งสายตาคนปกติมองไม่เห็น ดูแล้วน่ากลัวมากๆ รู้สึกขนลุกเสียวสันหลังตั้งแต่หัวจรดเท้า คงต้องดูตอนกลางวัน

 

มีหญิงสาวถูกนักการเมืองระดับประเทศขับรถชนตาย และกำลังจะถูกนำไปฝังเพื่อปกปิด (นักการเมืองผู้ยิ่งใหญ่ของทุกประเทศ สันดานเดียวกัน) แต่เธอได้เลือดของจินซอนมี ซึ่งเป็นของวิเศษ ทำให้เธอคืนชีพเหมือนซอมบี้ แต่ร่างกายไม่สมบูรณ์ ละครมีวิธีทำให้เธอเป็นคนสวยเหมือนเดิมได้แบบฮาๆ

ซองฮยุน แสดงเป็นทั้งผู้ชายและผู้หญิง เป็นเจ้าของร้านไอศกรีม คือ Winter Fairy และภาคผู้หญิงเป็น Warm Fairy เจ้าของบาร์เหล้า อากาศหนาวเหน็บขนาดไหนซงโอกงก็มักมานั่งกินไอศกรีมและปรับทุกข์ด้วยบ่อยๆ ยังมีปีศาจมังกรแต่รูปร่างกลับเหมือนปลาหมึกยักษ์

A Korean Odyssy ละครดูสนุกตื่นเต้น น่ากลัวและแปลกดี มีเรื่องให้ลุ้นอยู่ตลอด

อีซึงกิเป็นปีศาจลิงที่ยียวนกวนมากๆ (เพิ่งออกจากกรมทหารมา ผมยังสั้นอยู่ ตัดผมด้านหน้าแหลมเหมือนหัวลิง ดูเท่ไปอีกแบบ) เหมือนคนไร้หัวใจ ไม่สนใจใคร แต่เป็นนักวางแผนซ้อนแผนที่ทำให้นูมาวังปวดหัวได้

ชอบเอาเสื้อคลุมขนมิ้งค์ตัวโปรดของตนมาวางพาดบนหุ่นปั้นรูปวัวของนูมาวัง เป็นฉากขำๆ น่ารักดี ซึ่งนูมาวังก็ไม่ยักเอาเสื้อคลุมไปพาดที่หุ่นปั้นรูปลิงของซงโอกง

ชาซึงวอนเป็นนูมาวังจอมปีศาจได้สมบท เหมือนมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ มีอาชีพเป็นประธานบริษัทบันเทิง แต่มีจุดอ่อนเรื่องความรัก

นางเอกโอยอนซอสวยมาก ตาโตเป็นประกาย สวยทั้งยามสุขและเศร้าน้ำตาคลอเพราะความรัก

ละครเหมือนจะบอกว่า ผู้ให้ย่อมได้รับการตอบแทน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่สูญเปล่าแน่ๆ และกรรมนั้นเหมือนการใช้บัตรเคดิต ใช้แล้วต้องจ่ายคืน แค่ให้เวลาไปหาเงิน!