การ์ตูนที่รัก
นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Mary and the Witch’s Flowers

หนังการ์ตูนญี่ปุ่น Mary and the Witch’s Flowers แมรี่และดอกไม้ของแม่มด เป็นผลงานล่าสุดปี 2017 ของ Hiromasa Yonebayashi เจ้าของผลงานกำกับฯ เรื่องแรก The Secret World of Arrietty ตั้งแต่ครั้งที่ทำงานกับจิบลิสตูดิโอ
ผลงานชิ้นต่อมาของเขาคือ When Marnie Was There ที่ไปได้ไกลถึงเข้าชิงรางวัลออสการ์เมื่อปี 2015 และพ่ายให้แก่ Inside Out
หนังเรื่องดอกไม้แม่มดนี้ไม่ดีเท่า When Marnie Was There แต่ทำรายได้สูงกว่า
หนังได้รับคำชมตามสมควร ลายเส้น การลงสี วิธีเล่าเรื่องยังได้รับอิทธิพลจากจิบลิสตูดิโอไม่น้อย
แต่เนื้อหาเบากว่ามาก หนังดูสนุกสำหรับเด็กแต่ดูเหมือนจะมิได้ตั้งคำถามทางปรัชญาเท่าใดนัก
เรื่องนี้เป็นผลงานชิ้นแรกของสตูดิโอ Ponoc จัดจำหน่ายโดย Toho สร้างจากงานเขียนปี 1971 เรื่อง The Little Broomstick ของ Mary Stewart (1916-2014) ฉบับที่ฉายทั่วโลกให้เสียงภาษาอังกฤษโดยเคต วินสเลต และจิม บรอดเบนต์
เรียกว่าฟอร์มดีในทุกๆ ด้าน

เปิดเรื่องด้วยฉากเพลิงไหม้ต้นไม้ใหญ่ที่มีโรงงานหรือห้องปฏิบัติการอะไรบางอย่าง ทหารยามไล่ล่าเด็กสาวที่มือกำถุงเมล็ดพันธุ์อะไรสักอย่างวิ่งหนี
เธอขี่ไม้กวาดบินจากไปโดยมีกองทหารนกน้ำที่ดูเหมือนโลมาติดตามไปไม่ลดละ
หลังจากฉากระเบิดน้ำสีฟ้าวินาศสันตะโรผ่านไป เธอและไม้กวาดพุ่งลงกลางป่าแห่งหนึ่ง
เวลาผ่านไป เด็กหญิงผมแดงแมรี่ สมิธ ย้ายมาอยู่กับคุณยายที่บ้านนอกเพื่อรอวันเปิดเทอม ระหว่างที่พ่อแม่ยังไม่ตามมา เธอพยายามฆ่าเวลาด้วยการทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อยาย ต่อแม่ครัว ต่อคนสวน
แต่เธอเป็นเด็กซุ่มซ่าม ไปไหนของก็พังหมด
วันหนึ่งเธอได้รู้จักกับปีเตอร์ เด็กชายที่ฟาร์มข้างบ้าน และแมวสองตัวของเขา กิ๊บกับทิบ
แมรี่โมโหที่ปีเตอร์ล้อเลียนเส้นผมสีแดงของเธอจึงหนีไปเดินเล่นในป่า เธอพบดอกไม้สวยงามสีน้ำเงินจึงเด็ดดอกหนึ่งกลับมาให้คนสวนดู มันคือดอกไม้ของแม่มด มีชื่อเรียกว่าโบยบินยามราตรี
วันหนึ่งกิ๊บหายไป แมรี่และทิบเดินตามหากิ๊บเข้าไปในป่าจนกระทั่งไปพบไม้กวาดเก่าแก่และดอกโบยบินยามราตรีกอใหญ่ เมื่อไม้กวาดและมือของเธอสัมผัสถูกของเหลวสีฟ้าจากดอกไม้ ไม้กวาดก็บินขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยมีเธอและทิบร้องเสียงหลงพุ่งตามขึ้นไปด้วย
ไม้กวาดพาแมรี่และทิบมาจนถึงวิทยาลัยแม่มดเอนดอร์ในก้อนเมฆ

แมรี่ได้พบกับมาดามมัมเบิลชู้ก (เคต วินสเลต) ครูใหญ่วิทยาลัยแม่มดที่ยินดีพาเธอเดินชมวิทยาลัย
วิทยาลัยใหญ่โตอลังการใช้พลังแสงอาทิตย์ผลิตไฟฟ้า
มีภาควิชาหลากหลายรวมทั้งเคมีที่ซึ่งด๊อกเตอร์ดี (จิม บรอดเบนต์) ทำงานง่วนอยู่
ทั้งมาดามมัมเบิลชู้กและด๊อกเตอร์ดีสัมผัสได้ว่าแมรี่มีพรสวรรค์พิเศษแม้ว่าตัวเธอเองยังคงซุ่มซ่ามอยู่เหมือนเดิม
“ไฟฟ้าคือเวทมนตร์ชนิดหนึ่ง” ดูมาตั้งนานจึงพบประโยคน่าสนใจ
อะไรที่เรายังอธิบายไม่ได้คือเวทมนตร์ เป็น magic เหมือนกับเครื่องมือเล็กๆ บนฝ่ามือของกัปตันเคิร์กและสป๊อกตั้งแต่ยุคหกศูนย์ที่ถูกวิจารณ์ว่าเพ้อเจ้อ จนกระทั่งวันนี้ที่เรามีสมาร์ตโฟน ซึ่งไม่เพียงทำได้สารพัดเกือบจะเท่ากับเครื่องมือของเคิร์กและสป๊อก แต่ยังให้อำนาจแก่เราถึงระดับสามารถโทรจิตคุยกับผู้คนที่อยู่คนละซีกโลกเมื่อไรก็ได้ ส่งรูปเรียลไทม์ให้ดูก็ได้ด้วย
เวทมนตร์ของเด็กเล็กมิใช่เรื่องเหลวไหล แต่เป็นได้ถึงฐานของนวัตกรรมในวันหน้า
เมื่อแมรี่สารภาพกับมาดามและด๊อกเตอร์ว่าเธอบินมาได้ด้วยของเหลวจากดอกโบยบินยามราตรี มาดามและด๊อกเตอร์ก็ไม่ไยดีเธอและส่งเธอกลับบ้าน คืนนั้นฤทธิ์ของดอกโบยบินยามราตรีหมดฤทธิ์ แมรี่กลับคืนเป็นเด็กหญิงธรรมดา แต่มาดามและด๊อกเตอร์จับตัวปีเตอร์เอาไว้แล้วสั่งให้แมรี่ไปเอาดอกโบยบินยามราตรีมาแลก แมรี่และทิบจึงต้องใช้ของเหลววิเศษนั้นทำให้ตัวเองเป็นแม่มดอีกครั้งหนึ่ง
การผจญภัยของแม่มดฝึกหัดแมรี่และทิบเพื่อไปช่วยปีเตอร์และกิ๊บให้รอดพ้นจากการถูกทดลองสยองขวัญจึงเริ่มต้นขึ้นด้วยความสนุกสนาน

ครั้งนี้เหตุเกิดในชนบทอังกฤษ มิใช่ชนบทญี่ปุ่น ชื่อตัวละครเป็นภาษาอังกฤษ เวลาดูเสียงในฟิล์มเปิดเสียงเคต วินสเลต และจิม บรอดเบนต์ ก็จะดูสนุกมากกว่าพากย์ญี่ปุ่นหรือพากย์ไทย
ฉากต้นเรื่องที่แมรี่วิ่งตามแมวดำเข้าไปในป่าจนพบดอกโบยบินยามราตรี
ไม่ต่างจากที่อลิซวิ่งตามกระต่ายไปถึงแดนมหัศจรรย์
แมรี่ สจ๊วร์ต เป็นนักเขียนชาวอังกฤษ เธอเขียนนวนิยายโรแมนติกและแฟนตาซีไว้หลายเล่ม เขียนนวนิยายสำหรับเด็กไว้เพียง 3 เล่มเท่านั้น ไม้กวาดน้อยนี้เป็นเล่มแรก
แดนมหัศจรรย์ทำให้อลิซลืมตัวเองไปชั่วขณะอย่างไร
วิทยาลัยเอนดอร์และดอกโบยบินยามราตรีทำกับแมรี่แบบเดียวกัน
เธอควรจะลุ่มหลงกับอำนาจพิเศษที่ได้รับเหมือนกับผู้มีอำนาจทุกคนบนโลกเป็น แต่เพราะเธอได้เห็นการทดลองที่ผิดจริยธรรมของด๊อกเตอร์ดีเข้าเสียก่อนจึงรู้สึกตัวทันการณ์ และพยายามที่จะใช้อำนาจพิเศษที่ได้รับขจัดผู้ร้าย
โครงเรื่องแบบนี้เป็นสากล ใช้อำนาจพิเศษขจัดคนไม่ดี แล้วตนเองจะเป็นคนไม่ดียิ่งกว่าในที่สุด
สารที่ชัดเจนเพียงนี้อาจจะดีสำหรับเด็กๆ ก็ได้
เราจึงได้เห็นการผจญภัยในท่อนสุดท้ายที่แมรี่ละทิ้งเวทมนตร์ของตัวเอง ใช้ความกล้าหาญที่มีเพื่อขจัดคนพาลอภิบาลคนดี
จะว่าเป็นการ์ตูนกินอุดมคติก็ใช่ แต่เป็นเรื่องจำเป็นสำหรับเด็กๆ มิใช่หรือ

โดโรธีเดินทางไปพบพ่อมดอ๊อซเพื่อหาทางกลับบ้านก็ประสบปัญหาเดียวกัน อำนาจที่แท้อยู่ที่สองมือของเราเอง มิใช่จะต้องรอหรือควรรอให้ใครมาบันดาล มิเช่นนั้นก็ได้เป็นเด็กที่ไม่รู้จักโต
แมรี่ สมิธ มิได้เผชิญปัญหาใหญ่โตเท่าอลิซและโดโรธี เธอมิได้มีข้อขัดแย้งในใจมากมายนอกจากเรื่องซุ่มซ่ามและผมสีแดง เพียงแค่ทำหน้าที่ช่วยเหลือปีเตอร์และแมวสองตัวกลับบ้านเท่านั้น อื่นๆ เป็นเพียงผลพลอยได้ เธอไม่ยอมใช้ดอกโบยบินยามราตรีดอกสุดท้าย แล้วใช้ความกล้าหาญของตนเองล้วนๆ เข้าสู้ศัตรู
นาฬิกา เสือดำ ป่าแหว่ง แม้กระทั่งปฏิรูปการศึกษา มีแต่เราต้องช่วยเหลือตัวเอง จะเรียกร้อง ม.44 ก็แปลก