กวีกระวาด

ไพบูลย์ วงษ์เทศ

 

บางรัก

 

จดหมายจากเมียเช่าเขาขำครื้น

Dear my John นอนเมื่อคืนไอแทบบ้า

มายดาร์ลิ่งดาลัดลืมจัดยา

ไม่สนิทในนินทราทุรนทุราย

ยูอิจฉาไอที่ไอมีถัน

ไอก็ฝันยูมีเมนส์เกือบเป็นม่าย

เล็ทส์มีซีน้ำตาเล็ดแถมเก็จกราย

อาจเขินอายในกมลของตนเอง

อันความรักมักมากับหน้าที่

แต่ความดีไล่กวดความอวดเก่ง

ความชั่วความเปลี่ยวเหงาเศร้าวังเวง

ถอดถุงเกงเห็นเป็นความอยู่ร่ำไป

ทะแนะต้องเถียงทนายถึงปลายแหลม

เมื่องอมแงมง่านก็งดอุตส่าห์ใส่

มิตรจิตย่อมเป็นมิตรกับหัวใจ

มีมิตรชัยบัญชามาแจมแซม

มิตรภาพไปถึงโพ้นโนนอีสาน

วิเชียรญาณวัชระปะแล่มๆ

โพธิญาณบ้านโพธิ์ในพลอมแพลม

ที่หร็อมแหร็มก็มะพลับทับตะโก

อยู่บ้านท่านอย่าได้นิ่งดูดายหญ้า

เมากัญชาย่อมหมดแรงไม่แข็งโด่

ข้าวต้มกุ้งข้าวต้มกุ๊ยต่างคุยโว

แกงเทโพชื่อเท่กว่าเทพี

มายเดียร์จอห์นไอตื่นนอนเมื่อตีสอง

เขียนเลตเตอร์จนมือพองเกือบตีสี่

ทูมอร์โร่โอ.เค.เซย์อีกที

ทูเดย์ฟรีนะคะเสี่ยมายเดียร์จอห์น! •