Jiang Ziya

 

หลังจากความสำเร็จสูงสุดของการ์ตูนนาจาจ้าวสมุทร จีนไม่รอช้า เข็น Jiang Ziya ออกตามมาทันที แต่นั่นคือต้นปี 2020 เมื่อไวรัสอู่ฮั่นกำลังก่อตัว เป็นหนังอีกเรื่องที่ถูกไวรัสเล่นงาน

สร้างจากพงศาวดารจีนเรื่องห้องสิน เช่นเดียวกับนาจา ในหนังสือห้องสินเรียก Jiang Ziya หรือจางจื่อหยาว่าเกียงจูแหย ตามสำเนียงฮกเกี้ยน ส่วนนาจาเรียกว่าโลเฉีย

หนังการ์ตูนสนุกมาก สีสวย สเปเชียลเอฟเฟ็กต์เป็นเลิศ หนังจริงจังมากกว่านาจาและมีมุขขำสอดแทรก

หนังเล่าเรื่องจางจื่อหยาถูกลงทัณฑ์จากสวรรค์ที่ทำงานผิดพลาดครั้งปราบนางปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง

เขาถูกกักบริเวณที่โลกมนุษย์ในเขตหนาวเหน็บหิมะขาวโพลนแห่งหนึ่ง นั่งตกปลานิ่งไม่ไหวติงอยู่ฉะนั้นจนหิมะกองสุมอยู่เต็มหลัง

ภาพชายชราตกปลาโดยไม่มีเบ็ดตามศาลเจ้าวันนี้คือจางจื่อหยา เขาเป็นบุคคลสำคัญมากที่สุดในห้องสิน เป็นที่เกรงกลัวของเหล่าปีศาจและผีร้าย

 

เมื่อตอนปลายของราชวงศ์ซาง โจวเหวินหวังเดินทางมาพบจางจื่อหยากำลังนั่งตกปลาโดยไม่มีเหยื่อที่ริมแม่น้ำเว่ยลุ่ย ขณะนั้นจางจื่อหยาอายุ 80 ปี โจวเหวินหวังได้เชิญจางจื่อหยาเข้าวังเพื่อช่วยโจวอู่หวังซึ่งจะเป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์โจวโค่นทรราชราชวงศ์ซาง

จางจื่อหยาเป็นบุคคลสำคัญ เป็นนักยุทธศาสตร์ และได้ชื่อว่าเป็นความหวังของราชวงศ์โจว เรียกกันว่าจางไท่กง เมื่อปราบทรราชแล้วจางจื่อหยาได้รับแต่งตั้งเป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์โจวไปปกครองแคว้นฉีสืบไป

คราวนี้เรามาอ่านห้องสินว่าเหมือนหรือแตกต่างจากบันทึกประวัติศาสตร์ข้างต้นอย่างไร

 

หนังสือห้องสินฉบับที่ผมได้อ่านตั้งแต่ครั้งมัธยมเป็นฉบับขององค์การค้าคุรุสภา ปี พ.ศ.2506 ปกแข็ง 3 เล่มจบ พี่ชายแนะนำกึ่งบังคับให้อ่าน เป็นวรรณกรรมปราบปีศาจ มีชื่อจีนมากมาย ที่จำได้คือเกียงจูแหย บุนไทสือ และโลเฉีย หนังสือชุดนี้มีภาพประกอบบุคคลทำให้ติดตามได้ง่ายขึ้น ภาพที่นำมาลงไว้เป็นภาพเกียงจูแหยจากหนังสือชุดนี้

เกียงจูแหยเป็นแม่ทัพฝ่ายธรรมะ ปราบนางปีศาจที่มาครอบงำพระเจ้าติวอ๋องให้ลุ่มหลงมัวเมา เข่นฆ่าขุนนางประชาราษฎร

ในหน้าคำนำเขียนว่าห้องสินจะเป็นเรื่องที่สองต่อจากไคเภ็คและมาก่อนเลียดก๊ก นั่นคือก่อนพุทธศักราช 1240 ปี ถึง 297 ปี ประมาณสามพันปีล่วงมาแล้ว

โลกยังเต็มไปด้วยภูตผีปีศาจ การ์ตูนถ่ายทอดโลกของภูตผีปีศาจออกมาได้อย่างแจ่มชัด

เนื้อหาห้องสินโดยย่อมีดังนี้

 

หลังจากที่พระเจ้าติวอ๋องครองราชย์ด้วยความร่มเย็นอยู่แปดปี วันหนึ่งเดินทางไปสักการะศาลเจ้าเทพธิดาหนึงวาสี เห็นรูปเทพธิดางดงามนักจึงเขียนโคลงเยินยอไว้เลิศเลอ มิวายขุนนางและราษฎรจะทัดทานว่ามิบังควรก็ไม่ฟัง เมื่อเทพธิดาหนึงวาสีทราบเข้าโกรธนักจึงสั่งให้เฮาหลีปีศาจหาหนทางทำลายพระเจ้าติวอ๋องและราชวงศ์เสี่ยงทาง

หลังจากกลับจากศาลเจ้า ขุนนางชั่วยุยงพระเจ้าติวอ๋องให้ค้นหาสาวงามดั่งเทพธิดาจากสี่เมืองเอก พระเจ้าติวอ๋องจึงมีใบบอกให้สี่เมืองเอกส่งสาวงามเข้าเมืองหลวงเมืองละหนึ่งร้อยคน

วันหนึ่งทรงออกปากขอลูกสาวจากขุนนางชูเฮา ชื่อนางขันกี ชูเฮาไม่ยินยอม เกิดศึกสงครามรบพุ่งทหารล้มตายมากมาย

ชูเฮาเห็นผู้คนล้มตายเพราะตนเป็นต้นเหตุจึงยอมส่งนางขันกีเข้าเมืองหลวง ระหว่างทางนั้นเองปีศาจเฮาหลีสังหารนางขันกีเสียแล้วปลอมตัวเป็นนางขันกีเข้าไปอยู่เคียงข้างกายพระเจ้าติวอ๋อง

นับแต่นั้นบ้านเมืองระส่ำระสายเกิดทุกข์เข็ญไปทั่ว ขุนนางใดทัดทานก็ถูกตัดหัว พระเจ้าติวอ๋องลุ่มหลงนางขันกีเสียจนควักลูกตาเกียงฮองเฮาผู้มเหสีจนขาดใจตาย

ห้องสินเล่ม 1 เล่าเรื่องภัยที่เกิดแก่บ้านเมืองประมาณ 150 หน้าจึงถึงเรื่องกำเนิดโลเฉียหรือนาจาจ้าวสมุทรที่จะได้เป็นทหารเอกของเกียงจูแหยในภายหลัง

หนังสือเล่าเรื่องโลเฉียและบิดาลิเจ้งไปอีก 40 หน้าจึงเปิดตัวเกียงจูแหย

 

ความโดยย่อว่าง่วนสีเทียนจุ๋นแห่งเขาคุนหลุนเรียกตัวเกียงจูแหยมาพบสอบถามว่าเกียงจูแหยอายุ 72 ปีแล้ว จึงว่าบัดนี้ราชวงศ์เสี่ยงทางจะสิ้นสูญ ขอให้เกียงจูแหยสละสันโดษไปช่วยกอบกู้แผ่นดิน ด้วยจิวบุนอ๋องจะได้ขึ้นเป็นใหญ่

เกียงจูแหยไม่อยากไปกล่าวว่า “ข้าพเจ้าอุตส่าห์ทรมานมาจนอายุได้เจ็ดสิบเศษแล้วเพราะมิได้รักใคร่สมบัติในมนุษย์ คิดว่าจะลำบากเพียงใดก็จะเรียนสำเร็จให้จงได้” ว่าแล้วร้องไห้อ้อนวอนเสียใจเป็นอันมาก

แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ขัดลิขิตฟ้ามิได้จำต้องออกเดินทางไปรับราชการที่ในวัง นางขันกีเห็นเกียงจูแหยมีวิชาอาคมก็คิดกำจัดเสียแต่ให้เลี้ยงเอาไว้ในวังก่อน จนกระทั่งเมื่อพระเจ้าติวอ๋องคิดสร้างพระที่นั่งลกไต๋ให้แก่นางขันกี เกียงจูแหยทูลทัดทานด้วยเกรงว่าจะสร้างความเดือดร้อนทุกข์ยากแก่ราษฎรไปทั่ว อีกทั้งตักเตือนที่ลุ่มหลงมัวเมาอิสตรีร่ำสุราไม่เป็นอันว่าราชการ พระเจ้าติวอ๋องกริ้วนักให้ตัดลิ้นควักลูกตา

เกียงจูแหยจึงดำน้ำแล้วดำดินหายไป

เมื่อเกียงจูแหยออกจากเมืองจิวโก๋ ก็มาอาศัยอยู่ริมแม่น้ำผวนเข แดนเมืองไซรกี นั่งตกปลาแต่งโคลง บูกิดชาวเมืองไซรกีหาบฟืนมาพบเข้าจึงนั่งสนทนากัน เกียงจูแหยว่าท่านหาบฟืนไปวันนี้จะฆ่าคนตาย บูกิดหัวเราะแล้วจากมา เมื่อไปถึงใกล้ประตูเมือง ปลายคานหาบไปถูกอองเสียงผู้รักษาประตูตาย จึงถูกบุนอ๋องจับตัวเอาไว้

เรื่องราวตรงนี้ยืดยาวน่าอ่าน ความโดยย่อว่าบูกิดชักนำบุนอ๋องไปพบเกียงจูแหย ชายชราที่ตกเบ็ดอยู่ริมน้ำผวนเข

บุนอ๋องบากบั่นไปพบเกียงจูแหย เมื่อพบตัวแล้วเชิญเข้าเมืองเพื่อช่วยพระเจ้าบูอ๋องรบพระเจ้าติวอ๋องสืบไป

 

จากนี้ไปตั้งแต่ปลายเล่ม 1 ตลอดเล่ม 2 จนถึงตอนท้ายเล่ม 3 เป็นการสู้รบยืดยาวพิสดารระหว่างเกียงจูแหยกับกองทัพฝ่ายพระเจ้าติวอ๋องและมเหสีปีศาจทั้งสามคือนางขันกี นางฮีบี และนางอิ้วกุยหยิน สลับกับฉากทำร้ายและทรมานขุนนางแลราษฎรอย่างน่าสยดสยอง

จนกระทั่งถึงตอนจบเมื่อเกียงจูแหยยกทัพเข้าเมืองเพราะประชาชนต่างพร้อมใจเปิดประตูเมืองให้ทั้งสี่ทิศ นางปีศาจทั้งสามหนีกลับไปหาเทพธิดาหนึงวาสี หนึงวาสีว่าสั่งให้ไปทำลายพระเจ้าติวอ๋องเท่านั้น ไยจึงก่อกรรมทำเข็ญทำร้ายขุนนางประชาราษฎรมากมายเพียงนั้น เมื่อเกียงจูแหยจับนางปีศาจทั้งสามได้จึงตัดศีรษะนางฮีบีและนางอิ้วกุยหยินเสีย แต่นางขันกีฤทธิ์เดชมากมายร่ายมนต์ยั่วยวนเหล่านายทหารจนนาทีสุดท้าย เกียงจูแหยจึงร่ายคาถาให้กระบี่ลอยรอบน้ำเต้ามนต์แล้วไปตัดคอนางขันกี ศีรษะนั้นตกลงแต่ไม่มีโลหิต เกียงจูแหยไม่ไว้ใจ ใช้น้ำมนต์นั้นราดร่างกายนางขันกี

“สลายเป็นโลหิตไหลซาบแผ่นดินสูญหายไป” แล้วนำศีรษะนางปีศาจทั้งสามไปเสียบประจาน

พระเจ้าติวอ๋องในตอนท้ายทั้งเศร้าโศกเสียใจแลคับแค้น หวาดกลัวบาปกรรมที่ทำไว้ มองเห็นภาพหลอนขุนนางและมเหสีที่ตนเองสั่งทรมานกับฆ่าตายมากมาย จึงเดินไปที่พระที่นั่งเตียะแซเหลาแล้วให้นางกำนัลเผาพระที่นั่งเสีย ตนเองจึงตายในกองไฟ

 

เมื่อพระเจ้าบูอ๋องเข้าเมืองให้ค้นหาศพพระเจ้าติวอ๋องจัดการตามประเพณี แล้วให้เก็บกวาดสิ่งก่อสร้างกับเครื่องมือทรมานอันน่าสยดสยองที่นางขันกีได้สร้างเอาไว้ อีกทั้งชำระกองกระดูกมากมายที่นางปีศาจทั้งสามทิ้งเอาไว้

วิญญาณของนายทหารมากมายที่ล้มตายในการรบพุ่งทั้งสองฝ่ายไปรวมตัวกันที่ห้องสินใต้ วันหนึ่งเกียงจูแหยจึงให้นำห้องสินปังมาอ่านบัญชีรายชื่อคนตายแล้วให้ไปเกิดใหม่หรือไปเป็นเทวดาตามที่ต่างๆ หลังจากนั้นพระเจ้าบูอ๋องแต่งตั้งเกียงจูแหยเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่สูงสุดครองเมืองเจ๋ และถึงแก่กรรมเมื่ออายุหนึ่งร้อยปี ง่วนสีเทียนจุ๋นมานำดวงวิญญาณกลับไปที่เขาคุนหลุน

เรื่องห้องสินสามเล่มจบอวสานด้วยประการฉะนี้ การ์ตูนมิได้เล่าเรื่องห้องสิน แต่เล่าเรื่องปราบปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง

อย่างไรก็ตาม มีร่องรอยของห้องสิน พระเจ้าติวอ๋อง นางขันกี และวิญญาณทหารที่เสียชีวิตในสงครามอยู่ทั่วไป