ดาบพิฆาตอสูร (3)

 

ถึงตอนปลายเล่ม 4 สามสหาย ทันจิโร่ เซนอิทสึ และอิโนสุเกะ พบครอบครัวแมงมุม ที่น่าเกลียดน่ากลัวน่าทุเรศสายตาเป็นที่สุดคือพ่อแมงมุม

“พวกเราคือครอบครัว ผูกพันด้วยสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง” รุย ลูกอสูรแมงมุมพูด

“จะครอบครัวหรือพวกพ้องล้วนผูกพันด้วยสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง ต่อให้ไม่ได้ผูกพันทางสายเลือดก็ไม่เปราะบาง หากผูกพันด้วยสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งต้องมีกลิ่นแห่งความเชื่อใจกัน” ทันจิโร่ว่า

แล้วตามด้วย “แต่พวกแกมีแต่กลิ่นความหวาดกลัว ความคับแค้น และความเกลียดชัง ของพรรค์นั้นไม่เรียกว่าสายสัมพันธ์” แล้วตามด้วย “มันแค่ของเทียมของปลอมเท่านั้น”

แล้วตามด้วย “จะให้พูดกี่ครั้งก็ได้ สายสัมพันธ์ของแกมันปลอม!”

 

ทันจิโร่พูดเหมือนนักจิตวิทยาพูด การเรียนการสอนจิตวิทยามีปัญหาข้อหนึ่งที่การใช้คำศัพท์ ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย ทันจิโร่ใช้คำภาษาไทยสองคำคือความผูกพันและสายสัมพันธ์

ความผูกพัน น่าจะตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า bonding เป็นคำศัพท์ทั่วไป แต่บางตำราก็ใช้เป็นคำศัพท์เฉพาะทางจิตวิทยา

สายสัมพันธ์ น่าจะตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า attachment หมายถึงสายสัมพันธ์แม่-ลูกที่เริ่มต้นตั้งแต่ปฏิสนธิ ผ่านช่วงเป็นตัวอ่อนในครรภ์ เมื่อทารกเตะท้องแม่ครั้งแรก ไปจนถึงวันคลอด ทารกยิ้มให้แม่ ลุกขึ้นยืน เดินเตาะแตะจากไป ไปเรียนหนังสือ ไปเป็นผู้ใหญ่ แต่งงานแล้วมีบุตรของตัวเอง เข้าสู่วัยชราเมื่อแม่ผู้ตั้งครรภ์ตายจากไปแล้ว แต่สายสัมพันธ์ยังคงอยู่ชั่วกาลนาน

ตำราภาษาอังกฤษบางเล่มใช้ทั้งสองคำและตำราภาษาไทยบางเล่มก็ใช้ทั้งสองคำ หากจะเอาจริงเอาจังกับสองคำนี้ควรไล่กลับไปที่ John Bowlby (1907-1990) พูดถึง attachment เมื่อปี 1958 ก่อนที่จะพัฒนาเป็น Attachment Theory หรือทฤษฎีสายสัมพันธ์ในเวลาต่อมา

สายสัมพันธ์หรือ attachment ที่ทันจิโร่พูดถึงนี้มีรากฐานมาจากความไว้วางใจหรือ trust ที่ทารกมีให้แก่แม่ ถ้าจะพรรณนาโดยพิสดารก็ต้องว่าเริ่มตั้งแต่ตัวอ่อนไว้วางใจมารดาผู้อุ้มครรภ์ หากอุ้มครรภ์แล้วเอาแต่สูบบุหรี่ กินเหล้า ใช้สารเสพติด ไม่ดูแลโภชนาการและความเครียดของตนเองให้ดีๆ ตัวอ่อนจะรับรู้ความเครียดและสารพิษที่ได้รับ ทารกในครรภ์มารดารับรู้ได้ด้วยเช่นกัน ความไว้วางใจนั้นไม่สามารถมีได้ตั้งแต่ก่อนคลอด

แต่ทันจิโร่รู้ได้อย่างไรว่าครอบครัวอสูรแมงมุมไม่มีสายสัมพันธ์และความไว้วางใจกันซึ่งและกัน เขากล่าวหาพวกปีศาจพล่อยๆ หรือเปล่า

 

เวลาเดียวกันนั้นเอง นักสู้หมูป่าอิโนสุเกะต่อสู้กับพ่ออสูรแมงมุมอย่างดุเดือด สู้ไปถอยไปในขณะที่พ่ออสูรแมงมุมขยายตัวใหญ่ขึ้นทุกที “ห้ามเข้าใกล้ครอบครัวข้า!” มันขย้ำคออิโนสุเกะแล้ว

ข้างรุย ลูกอสูรแมงมุมก็ไล่ตีทันจิโร่ถอยร่นจนกระทั่งดาบในมือทันจิโร่หัก เป็นเนซึโกะเข้ามากั้นกลางได้รับบาดเจ็บ รุยเห็นน้องสาวเสี่ยงชีวิตเข้าช่วยพี่ชายก็ชะงัก นึกถึงตอนที่ตัวเองตัดคอพี่สาวอสูรแมงมุมไปเมื่อไม่นานนี้ฐานทำงานผิดพลาด ช่างเป็นสายสัมพันธ์คนละเรื่องจริงๆ

“มอบน้องสาวของแกมา” รุยพูด มันอยากได้น้องสาวแบบนี้บ้าง มันเห็นอยู่ว่าเนซึโกะเป็นอสูรอยู่ก่อนแล้ว

“น้องสาวของนายจะกลายเป็นน้องสาวของผม พวกเราจะเชื่อมกันด้วย ‘สายสัมพันธ์’ ถ้าไม่ให้จะฆ่าแล้วค่อยแย่งก็ได้”

 

จะเห็นว่าในความคิดของรุย พี่น้องเสมือนดั่งตุ๊กตา อยากได้ก็แย่งมา ขัดใจก็ตัดหัวทิ้ง สายสัมพันธ์เป็นสายโซ่ที่สร้างเมื่อไรก็ได้เหมือนต่อของเล่น เป็นพวกอยากได้ก็จะเอา หารู้ไม่ว่าสายสัมพันธ์ที่แท้นั้นใช้เวลาก่อสร้างนานแสนนาน และที่สำคัญคือต้องผ่านบททดสอบเรื่องความไว้วางใจ

“ไม่มีใครตัดสายสัมพันธ์ของข้ากับเนซึโกะได้!” ทันจิโร่สู้ตายแม้รู้ว่าตัวเองฝีมือสู้รุยมิได้ ทันใดนั้นเนซึโกะใช้วิชาระเบิดโลหิต โลหิตติดไฟของเธอลุกท่วมรุยอย่างรวดเร็ว เปิดโอกาสให้ทันจิโร่ตีโต้

ทันจิโร่ตัดคอรุยกระเด็นไปแต่มันยังไม่ตาย เป็นกิยู นักปราบอสูรที่แนะนำทันจิโร่ไปหาซากอนจิในตอนแรกปรากฏตัวออกมาพิฆาตอสูรแมงมุมทั้งพ่อ-ลูกหมดสิ้นในดาบเดียว

ที่แท้รุยนั้นเองคือผู้สร้างครอบครัวแมงมุม เขาเกิดมาด้วยโรคร้ายประจำตัว เป็นพ่อ-แม่บังเกิดเกล้าที่คิดฆ่าเขาก่อนที่จะฆ่าตัวตายตาม เป็นจอมอสูรมุซันที่มาช่วยเขาไว้แล้วมอบอสูรโลหิตให้ เป็นรุยเองที่ฆ่าพ่อ-แม่แท้ๆ ของตัวเอง คือพัฒนาการที่เริ่มต้นด้วยความเกลียดชังตั้งแต่แรก อย่าว่าแต่ไม่มีความไว้วางใจเป็นพื้นฐานเลย

เมื่อรุยเป็นอสูร เขาจึงสร้างครอบครัวใหม่ของตัวเอง สร้างพ่อ-แม่และพี่สาว แล้วเรียกสายใยแมงมุมที่พันทั้งหมดไว้ด้วยกันว่าสายสัมพันธ์

เขาไม่รู้ว่าสายสัมพันธ์มีเวลาวิกฤตของการสร้าง การสร้างเอาเองในภายหลังมิใช่ของง่าย อาจจะทำได้บ้างแต่ต้องมิใช่สร้างด้วยความกลัว หากต้องสร้างด้วยความรักและความไว้ใจกัน

ตอนต่อไป รถไฟสู่นิรันดร์