ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 11 - 17 พฤศจิกายน 2565 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
ดวงจันทร์
มันเป็นคืนเดือนหงายที่ดวงจันทร์สุกสว่างนวลสวย สายลมพัดพลิ้วปะทะผิวกายและใบหน้าเบาๆ มาเป็นระยะ ชวนให้เพลิดเพลินในความเย็นสบายกับบรรยากาศของต้นฤดูหนาวของการยืนชมจันทร์ในระหว่างยืนรอข้าวผัดอยู่ที่หน้าร้านอาหารตามสั่ง
เมื่อมองจันทร์ดวงเด่นไร้หมู่เมฆมาบดบัง ชวนให้นึกถึงเรื่องราวเกี่ยวกับดวงจันทร์ที่ได้จำมา
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า – เพลงกล่อมเด็กจากดวงใจสู่ดวงจันทร์ ความสุนทรียะแห่งศิลปะของการขับกล่อม จากครั้งโบราณเมื่อนานมา
จินตนาการเล็กๆ มุ่งตรงไปยังดวงจันทร์ ที่อยู่ห่างไกลจากโลกออกไปประมาณ 385,000 กิโลเมตร มันไกลเกินเอื้อมแต่ไม่ไกลเกินฝัน
ความเชื่อ ความศรัทธา อิทธิพลทั้งทางตรงและทางอ้อมที่มีต่อมนุษย์ กับรูปแบบชีวิตหลายยุคหลายสมัย ไม่อาจปฏิเสธความใกล้ชิดของมนุษย์ที่มีต่อดวงจันทร์
ระยะห่างระหว่างกันของโลกกับดวงจันทร์ ความห่างไกลที่ไม่ใช่การห่างเหิน แรงดึงดูดระหว่างโลกกับดวงจันทร์ เป็นเหตุเป็นผลของการเกิดน้ำขึ้นน้ำลง ที่เป็นตัวชี้วัดสายสัมพันธ์ของดาวทั้งสองดวงนี้ตามกฎของธรรมชาติ ที่พิสูจน์ได้ด้วยหลักแห่งวิทยาศาสตร์ และคงต้องเอ่ยถึงดวงอาทิตย์ที่ข้องเกี่ยวอยู่ด้วยบ้าง
กับแรงดึงดูดที่เบาบางกว่าดวงจันทร์กับการขึ้นลงของน้ำบนโลกใบนี้
นิทานปรัมปราได้เล่าถึงกระต่ายที่หมายจันทร์ กับเรื่องราวกระต่ายน้อยผู้ลุ่มหลงและหวังสูงในสิ่งที่สูงส่งดั่งเช่นดวงจันทร์
นิทานจากอดีตกระตุ้นจินตนาการชวนให้แหงนมองดูกระต่ายที่หมายจันทร์ และในทุกราตรีกาลกระต่ายน้อยตัวนั้น กระต่ายในตำนานก็ได้อยู่แล้วบนดวงจันทร์ เพราะจินตนาการไม่เคยต่ำเตี้ย สูงแค่ไหนก็ไปถึง
แรงบันดาลใจจากธรรมชาติ จากแสงจันทร์ที่นวลผ่อง ได้สร้างแรงดึงดูดทางใจ นำพาเหตุการณ์และเรื่องราวมากมาย กระตุ้นความสงสัยใคร่รู้ให้มนุษย์ได้ไม่รู้จบ
ในปี ค.ศ.1969 ยานอะพอลโล 11 ได้ลงจอดบนดวงจันทร์ จุดหมายปลายทางที่ไม่ได้ไปวิ่งไล่จับกระต่าย หากแต่ไปไล่ตามความหวัง ความฝันของมวลมนุษยชาติ และได้ฝากรอยเท้าเอาไว้บนดวงจันทร์เป็นครั้งแรกโดย นีล อาร์มสตรอง
การก้าวเท้าออกจากบ้านเพื่อไปสำรวจดวงจันทร์ ระยะทางที่ไกลและภาวะของการอยู่ยาก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะง่าย แต่เป็นไปได้กับการไปถึงดวงจันทร์ โดยอาศัยปีกแห่งความฝัน
เรื่องราวของดวงจันทร์ไม่ใช่เรื่องใหม่ มีการพูดถึงผ่านเรื่องเล่าที่ฟังกันมาแล้วมากมายและหลายยุคหลากสมัย ถึงตอนนี้มนุษย์สำรวจแล้วซึ่งดาวอังคาร และตามหลักการของความสงสัยใคร่รู้ที่มีอยู่ตามธรรมชาติของใครต่อใคร จะคงมีดาวอีกหลายดวงที่จะตามมาเพื่อให้เราได้เดินตามไป
เพื่อออกไปสำรวจในสิ่งที่เรายังไม่รู้
ความผูกพันจากที่ห่างไกล ความเชื่อมโยงของธรรมชาติล้วนเป็นสิ่งสำคัญกับการมีอยู่ของชีวิต ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทำให้เข้าใจถึงการขึ้นลงของระดับน้ำบนโลก ไปจนถึงการเดินทางไปยังดวงจันทร์เพื่อออกสำรวจ ศิลปะศาสตร์เชื่อมโยงดวงจันทร์นำพาความสุนทรีย์หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณเมื่อครั้งชีวิตได้เริ่มต้น จากบทเพลงกล่อมเด็กจันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า และอาจเติบโตไปพร้อมกับเรื่องเล่าจากห้วงจินตนาการที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากดวงดาวในยามราตรี อย่างนิทานกระต่ายหมายจันทร์
ดวงจันทร์ในดวงใจกับความห่างไกลที่เพิ่มขึ้น 3.82 เซนติเมตรในทุกๆ ปี และสิ่งนี้ผมก็จำมาเหมือนเช่นเคย หากแต่เข้าใจได้ไม่ยาก กับกฎความเป็นจริงของธรรมชาติมีการเปลี่ยนแปลงในตัวมันเองอยู่ตลอดเวลา
และถึงแม้จะไร้ซึ่งเงาของกระต่ายบนดวงจันทร์ หากแต่ดวงจันทร์ที่อยู่ในใจก็จะมีกระต่ายอยู่ที่นั่นเสมอ
ถึงตอนนี้กับข้าวผัดที่สั่งไว้เสร็จแล้ว คงต้องกลับจากดวงจันทร์และขอตัวลาไปก่อน
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022