ไม่ว่า นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ไม่ว่า นายปิยบุตร แสงกนกกุล ล้วนตื่นเต้นกับการผลักดัน”กิมมิค” ว่าด้วยการทอดผ้าป่าเพื่อหาทุนหนุนป้ายและแผ่นพับในการหาเสียงของพรรคก้าวไกล

ยิ่ง นส.พรรณิการ์ วานิช ยังถึงกับยอมรับเป็น”ตัวละคร”ในการออกคลิปเชิญชวนอย่างเต็มกำลังอุทิศความจัดเจนจาก”พิธีกร”ลงไปอย่างชนิด”ทุ่มสุดตัว”

พลันที่สามารถระดมทุนมากกว่า 2 ล้านบาทได้ภายใน 24 ชั่วโมง บรรดาแฟนานุแฟนพรรคก้าวไกลก็สัมผัสได้ในความปรีติ ปราโมทย์จาก นส.พรรณิการ์ วานิช

ไม่ว่าจะมองผ่านสีหน้า ไม่ว่าจะมองผ่านแววตาอันสะท้อน ความลิงโลดออกมาอย่างเปิดเผย

ถามว่าทำไมจำนวนเงินจึงทะยานสู่กว่า 2 ล้านได้รวดเร็ว บางคนอาจมองว่าเป็นเพราะบรรดาแฟนานุแฟนของพรรค ก้าวไกลล้วนประจักษ์ในความแปลกใหม่ของ”กิมมิค”และพร้อม อย่างเต็มเปี่ยมอยู่แล้วที่จะร่วมด้วยช่วยกัน

กระนั้น ที่ลึกยิ่งกว่านั้นภายในความปรีติปราโม่ทย์อันสะท้อนออกมิได้เป็นเรื่องของ”จำนวนเงิน”เท่านั้น

หากแต่อยู่ที่รูปธรรมแห่งการเป็น”พรรคมวลชน”

 

แรกที่ร่วมมือร่วมใจกันจัดตั้งพรรคอนาคตใหม่ขึ้นความฝันของทั้ง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ นายปิยบุตร แสงกนกกุล คือการสร้างพรรคอันมีลักษณะ”มวลชน”ให้เกิดขึ้นในทางเป็นจริง

เนื่องจากพรรคมวลชนแทบไม่เคยปรากฏเลยในทะเบียนพรรคการเมืองที่ถูกกฎหมายส่วนใหญ่แล้วก็ล้วนแต่เป็นพรรคซึ่งมี”เจ้าของ”

พรรคเสรีมนังคศิลา จอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็นเจ้าของ พรรคชาติสังคม จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นเจ้าของ พรรคสห ประชาไทย จอมพลถนอม กิตติขจร เป็นเจ้าของ

ถามว่าพรรคกิจสังคมใครเป็นเจ้าของ ถามว่าพรรคชาติไทยใครเป็นเจ้าของ ถามว่าพรรคธรรมสังคมใครเป็นเจ้าของ ถามว่า พรรคชาติพัฒนาใครเป็นเจ้าของ

รูปธรรมแห่ง”ผ้าป่า”จึงสะท้อนถึงพัฒนาการผ่าน”ก้าวไกล”

 

แท้จริงแล้ว สถานะของพรรคก้าวไกลสะท้อนลักษณะเป็นพรรคของมวลชนให้ได้สัมผัสและรับรู้อย่างเป็นรูปธรรมหลายประการ ประสานเข้าด้วยกัน

อึกทึกเป็นอย่างมากคือ เงินบริจาคผ่านระบบภาษีรหัส 164 เป็นปริมาณมากอันดับ 1 ติดต่อกัน 3 ปีซ้อนชนะพรรคประชาธิปัตย์ ชนะพรรคพลังประชารัฐ ชนะพรรคภูมิใจไทย ชนะพรรคชาติไทยพัฒนา

และที่สุดก็ยืนยันอีกครั้งผ่านกระบวนการ”ผ้าป่า”ส่ามัคคี