4th

Of July คือวันชาติอเมริกาที่เวียนมาครบรอบ 238 ปีในวันนี้

สิบโมงเช้า ผมไปที่เมือง Wyomissing ที่อยู่ติดกันกับเมือง Reading, รัฐ PA เพื่อชมขบวนพาเหรดฉลองวันชาติอเมริกา

ผมชอบเมืองนี้เพราะเป็นเมืองที่ร่มรื่น ถนนหนทางมีต้นไม้ใหญ่อยู่เรียงรายทั้งสองฝั่ง บ้านเรือนแต่ละหลังออกแบบสวยงามเข้ากับบรรยากาศ ส่วนมากเป็นบ้านในยุคโคโลเนียนจนถึงยุคหลังอย่างคอนเทมโพรารี่ที่ออกแบบอย่างลงตัว

เมือง Wyomissing ได้ชื่อว่าเป็น Tree City USA

นิตยสาร Money Magazine บอกว่า Wyomissing เป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดในรัฐเพนซิลเวเนีย

บางคนเข้าใจว่าชื่อเมือง Wyomissing มาจากการตั้งถิ่นฐานของคนจากรัฐ Wyoming

แต่ที่จริงไม่ใช่ เพราะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย

ชื่อ Wyomissing นั้นมาจากภาษาพื้นเมืองของคน Delaware เรียกว่า Delaware language ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งเมืองนี้เมื่อ 2 กรกฎาคม ปี 1906 หรือเมื่อ 111 ปีที่แล้ว

ขบวนพาเหรดเริ่มตรงเวลาสิบโมงเช้า

เริ่มรถนำขบวนด้วย Chief Of Police ของเมือง Wyomissing ขับรถมาด้วยตัวเอง มีคนเดินแจกธงชาติอเมริกันผืนเล็กให้ผู้ชมขบวนได้ใช้โบกสะบัดทั้งฝั่งซ้ายและฝั่งขวา

รวมทั้งมีการแจกท็อฟฟี่ลูกอมด้วย ซึ่งเด็กๆชอบกันมาก

หัวขบวนพาเหรดเริ่มต้นด้วยหน่วยงานของเมือง ห้องสมุดโบสถ์ และรถพาเหรดของ “ราชา” RAJAH Shrine Legion of Honor อดีตเจ้าของโรงหนังราชาที่เปลี่ยนมาเป็น the Sovereign Performing Arts Center และ Complex ของเมือง

แต่ละขบวนจะมีป้ายชื่อนำขบวน บางขบวนก็มีแตรวงนั่งบรรเลงอยู่บนรถสองชั้น บางขบวนบรรเลงอยู่บนรถลาก ผู้ร่วมขบวนเดินกันตามสบาย มีขบวนหนึ่งที่นำขบวนปี่สก๊อตมาเดินเป่าแตร ตีกลองเข้าจังหวะเดินแถวกันได้สวยงามมาก

มีขบวนของ SPARTANS Youth Football Wyomissing Area ทีมฟุตบอลเยาวชน SPARTANS เป็นทีมปั้นของเมือง Wyomissing

ทีมฮอกกี้น้ำแข็ง Reading Eagles อดีตแชมป์ลีกเมื่อสองปีที่แล้วก็มาร่วมขบวน มีตัว Mascot ของทีม 2 ตัวมาเดินทักทายผู้คน ชูป้ายให้ไปเชียร์วันเปิดสนามฤดูกาลนี้ 21 ตุลาคม 2017

ผมคงไม่พลาดวันเปิดสนามฮอกกี้น้ำแข็งปีนี้

ศิษย์เก่า Wyomissing High School จัดขบวนมากัน 2 รุ่น ชูป้ายปี 1976 และปี 1977 ทุกคนอาวุโสแล้วแต่ก็ยังเดินในขบวนพาเหรดได้อย่างสมาร์ตทั้งชายและหญิง

บางขบวนก็มีเด็กตัวน้อยๆ อยู่ในขบวน บางคนพ่อแม่พาในรถเข็น บางคนเดินในขบวน เด็กชายในขบวนจะวิ่งเอาลูกอมไปแจกให้เด็กหญิงที่นั่งดูอยู่ริมฟุตปาธ มิตรภาพงดงามน่ารักมาก

มีขบวนเด็กเล็กขี่จักรยานใส่หมวกกันน็อก ใส่เสื้อสีสดใส

พร้อมด้วยขบวนต่างๆ อีกหลายขบวน ทุกขบวนเดินกันอย่างตามสบาย

ขอบันทึกถึงขบวนวีรบุรุษทหารกล้าชาว Wyomissing จากสงครามเวียดนาม เจ้าของเหรียญกล้าหาญ 4 เหรียญรวมทั้งเหรียญเงิน Silver Star เขานั่งโบกมือบนรถลากเปิดประทุน มีหลานสาวตัวน้อยยืนโบกมือเคียงข้างซ้ายขวา

ได้รับเสียงปรบมือเชียร์ตลอดทาง ชาวอเมริกันให้เกียรติวีรบุรุษเสมอ

Miss Teen Wyomissing คนล่าสุดก็มาโชว์โฉมสะคราญบนรถเปิดประทุน เธอสวยใส สดชื่น สมวัย

คันหลังตามด้วยรอง Miss Teen Wyomissing อีก 2 คน นั่งคู่กันมาบนรถเปิดประทุนเช่นกัน ช่วยให้บรรยากาศเช้านี้สดใส ซาบซ่าเป็นพิเศษ

แล้วก็ถึงขบวนรถ Classic Cars ของเมืองนี้ นำขบวนด้วยรถโฟล์กเต่าสีทอง แล้วตามด้วยรถคลาสสิคคาร์ของอเมริกันอีกหลายคัน แทบทุกคันเป็นรถเปิดประทุน คนบนรถแต่งตัวคลาสสิคตามยุคของรถ

ต่อด้วยขบวนรถ Antique Cars นำขบวนด้วยรถจี๊ปทหารสิงห์ทะเลทราย ตามด้วยรถโบราณอีกหลายคันจนปิดท้ายด้วยรถโฟล์กตู้สีแดงเก่าสมยุค

ตามมาด้วยขบวนที่ได้รับเสียงปรบมือกึกก้อง เพราะ Judy Schwank วุฒิสมาชิกแห่ง Wyomissing เดินนำขบวนมาด้วยตนเอง ไม่นั่งรถ เธอเดินโบกมือให้ผู้ชมทั้งซ้ายและขวา สมาร์ตมาก น่าชื่นชมอย่างยิ่ง

ต่อมาด้วยรถแจกน้ำดื่มใส่ถ้วยให้ผู้ชม

ปิดท้ายขบวนพาเหรดวันนี้ด้วยขบวนหน่วยดับเพลิง Wyomissing นำรถดับเพลิงขนาดใหญ่ 2 คัน และรถกู้ภัยมาส่งท้ายปิดงาน

คนดับเพลิงและผู้ชมต่างโบกมือให้กันพร้อมด้วยเสียงปรบมือโห่ร้อง

เป็นหนึ่งชั่วโมงแห่งความหฤหรรษ์ อบอวลไปด้วยพลังรักชาติของอเมริกันชน

แล้วผู้คนก็พากันย้ายไปร่วมงานที่ Stone house of Wyomissing

ขับรถไปจากจุดชมขบวนพาเหรดราวสองบล๊อก เลี้ยวไปตามถนนที่สวยงามและร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ ต้องจอดรถไว้ที่ถนนด้านนอก เดินมาไกลพอสมควร แต่ก็ผ่านบ้านบริเวณนี้ที่ตกแต่งประดับธงชาติไว้สวยงามต้อนรับวันชาติ ทัศนากันตื่นตาตื่นใจ

Stone house สร้างมาตั้งแต่ปี 1906 บ้านหลังนี้เป็นหินทั้งหลัง ให้เช่าเป็นที่พักแรมหรือจัดงานต่างๆ ในอัตราวันละ $150 บวกค่ากุญแจอีก $20 พักได้ 40 คน ต้องจองล่วงหน้า 3 อาทิตย์

บริเวณโดยรอบบ้านทางซิตี้ของวาย (โอ) มิสซิ่งดูแลไว้เรียบร้อยสวยงาม มีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น พร้อมสระน้ำตื้นๆ หน้าบ้าน วันนี้เด็กๆ พากันลงเล่นน้ำสนุกสนาน

หน้าหนาวสระนี้จะแปลงเป็นลานสเก๊ตน้ำแข็ง

ถนนหน้าสโตนเฮ้าส์เป็นส่วนหนึ่งที่ขบวนพาเหรดเดินผ่านเมื่อตอนเช้า

ได้ยินเสียงโฆษกประกาศว่า รถ Classicในขบวนพาเหรดต้องมีอายุ 45 ปีขึ้นไป

ต่อจากนั้นก็มีพิธีเปิดงานวันชาติอเมริกันโดยนากเทศมนตรีวาย (โอ) มิสซิ่ง กล่าวเปิดงานบนนอกชานชั้นบนของบ้าน มีการร้องเพลงชาติอเมริกันแบบร้องสดโดยนักร้องหญิงชาววาย (โอ) มิสซิ่ง

มีผู้ใหญ่ของเมืองออกมากล่าวปราศรัยเกี่ยวกับวันชาติอเมริกัน

แล้วเป็นการบรรเลงของวงดุริยางค์ที่ตั้งวงอยู่หน้าบ้านสโตนเฮ้าส์ เป็นวงเดียวกับที่เล่นในขบวนพาเรด บรรเลงเพลงมาร์ชของอเมริกัน ฟังดูแล้วก็ฮึกเหิมดีเหมือนกัน

ต่อจากวงดุริยางค์ก็เป็นการบรรเลงของวงแจ๊สบลูส์ตั้งวงกันที่ใต้ถุนนอกชานบ้าน เล่นทั้งแจ๊ซและเพลงบลูส์ได้วิเศษมาก

อเมริกันชนอุ้มลูกจูงหลานมากันเป็นครอบครัว แต่งตัวใส่สีธงชาติเป็นส่วนมาก มีร้านค้าเป็นซุ้มหรือโต๊ะเล็กๆ ขายของแบบงานวัดอเมริกัน เช่น ฮ็อตดอก แฮมเบอร์เกอร์ บาร์บีคิว และขนมไหมฝัน พวกน้ำแข็งกดหลากรส แก้วละหนึ่งเหรียญขายที่ใต้ถุนนอกชาน ขายดีมาก เด็กๆ และวัยรุ่นชอบ รวมทั้งตัวผมด้วย

มีการขายบัตรชิงโชคใบละ $3 จับรางวัล 2 รางวัล $100 กับรางวัลที่สอง $50 คนเข้าคิวซื้อบัตรต่อแถวกันยาว

ที่มุมข้างสระน้ำมีเกมปาคนตกน้ำ ในเมืองไทยจะเรียกว่า “สาวน้อยตกน้ำ” เพราะใช้เด็กผู้ญิงนั่งบนไม้กระดกให้ตกน้ำ แต่ที่นี่ใช้ “หนุ่มน้อยตกน้ำ”

หนึ่งเหรียญปาได้ 3 ลูก

แต่ไม่ยักมีเด็กสาวมาเล่นปาเป้าเลยสักคนเดียว

ข้อน่าสังเกตอีกอย่างคือ ทั้งการชมขบวนพาเหรดและงานที่ Stone House นั้น

ไม่มีอเมริกันผิวสี (African American) ยกเว้นรอง Miss Teen Wyomissing หรือ Hispanic มาร่วมงานเลยแม้แต่คนเดียว

Wyomissing คือชุมชนของคนผิวขาวล้วนๆ